Arrange married to a famous star #PHtimes2019 #dreamers Award 2018)

Chapter 22- A not So Acting

Chapter 22- A not So Acting

Elijah's POV

"I told you not to cry in front of me right? But why do you always do that?" Malamig na wika ko rito.

"Bakit ba, bakit ba palagi mo nalang akong pinapahirapan?" Huli na ang lahat para bawiin kopa ang mga salitang yan. Kung bakit ba naman kasi napakaiyakin ng babaeng to.

At bakit ngarin ba hindi ko maalis-alis sa sarili ko ang makaramdam ng guilt sa kanya.

Why do I always feel like she is a precious and that I must take care of her.

Hindi narin ito nakagalaw sa kinatatayuan nya. She remain silent as if she was in a deep thought as well.

Naputol lang ang pagmumuni-muni ko ng biglang makarinig ako ng palakpakan.

"Your really great in acting Elijah. At hindi korin inexpect na napakagaling morin palang umakteng Ms.Wilson." wika ni Ma'am dahilan para magising rin ata sa guni-guni si Allison.

At dahil dun, ginawa ko narin yung chance para mawala sya sa pagkakayakap ko. I just held her shoulder as I push her gently.

Automatic naman na nagbago ang aura nito sa ginawa ko.

"So I think it's back to normal." pagkukumbinsi ko sa sarili ko.

"Don't assume from the acting,
Cause it won't happen in reality."
Malamig na wika ko rito.

Mukhang effective naman dahil namula na naman ang pisngi nya marahil sa pagkainis.

Tinalikuran ko na sya at hindi ko maiwasang mapasmirk. She's cute by her look anyway.

Ngunit dipa man ako nakakatatlong hakbang, hinawakan nya ang kamay ko which made me look at her.

And to my surprise, hinawakan nya ang kwelyo ng uniform ko as she pull it towards her.

Nagulat ako sa ginawa nito at napatitig nalang ako sa mukha nito lalo sa mga mata nitong malalalim na nakatitig narin sakin.

I don't know why she's acting like this, hindi nga kaya, gusto narin nya akong halikan kanina?

Napangiti nalang ako ng di oras. Ngiti na halos maging smirk na. At hindi nga ako nagkamali, nilapit nito ang mukha saakin at dumiretso ang mata sa labi ko.

Is she... Seducing me in this way? I hear thier gasps in the air with what is Allison doing. Dumami ang tanong ko sa isip, ngunit nasagot lang yun lahat ng dumampi ang labi nito sa labi ko.

Parang bumagal ang oras, sobrang bagal. Kitang kita ko kung paano nito pinikit ang mga mata as she keeps on moving, kissing me.

I felt the urge of kissing her back, her soft lips is so damn enchanting me. Her deprecatory eyes are taming me, its as if it was begging me to kiss her.

Moments of making a decision, nagkusa ang katawan kong halikan eto. I literally held her chin with both of my hands as I deepen the kiss.

God, how come you send an angel toward this path when in she is destined to be hurt.

Ramdam ko ang paghalik din nito saakin at ang paghawak nito sa magkabila kong kamay na syang nagsisilbing suporta ko sa paglalim ng halik.

Niluwagan ko ang hawak ko rito na hindi pinuputol ang paghalik sa kanya, naramdaman ko ang kamay nito sa dibdib ko na animong suporta rin nito.

I am overwhelmed with different emotions. Apart of me says that I should never hurt this person. That she's as rare as gem to be protected.

Naramdaman ko ang paggalaw ng kamay nito sa dibdib ko. And I was caught off guard. Nanlaki ang mga mata ko at hindi inasahan ang ginawa nitong malakas na pagtulak sakin palayo.

Hindi paman ako nakakabawi sa labis na pagkagulat ay tinitigan ako nito na parang sya na ang pinakamalungkot sa oras nato.

"Kung sasaktan molang ako, mas mabuting bitawan mo nalang ako." malamig na turan nito sa akin.

Kitang kita ko sa mga mata nito ang sari-saring emosyon, kasama narun ang sakit, at hindi ko alam kung bakit natulala nalang ako rito, nanghina ako at nangibabaw sa pakiramdam ko na hindi ko nagustuhan ang sinabi nya. Kinuyom ko ang mga kamay ko sa narinig at nang makitang tinalikuran ako nito ay mabilis kong hinuli ang kamay nito ng mahigpit.

Pinilit naman nitong kumawala sa pagkakawahawak ko, pero mas lalo ko etong hinigpitan.

"Bitawan moko," may pagbabantang sabi nito sakin habang pinipilit paring kumawala sakin.

"Even how much you want," madiin na sagot ko rito habang nakatitig sa kamay nitong nagpupumiglas.

"You can't!" malakas na dagdag ko rito.

"You just can't never get away from me."

"Unless if I want, " pagtatapos ko sa sasabihin at tinitigan eto ng may otoridad.

And from that I saw in her eyes how she felt pain evidently. Its a mixed emotions of pain, pity, sorrow and grief. I can't clearly explain how ot does pero mabilis ko na lamang etong tinalikuran sa ganun ay mapigilan ko ang sarili kong lapitan eto at yakapin na naman.

One thing I know for sure now is that isa na yata sa mga kahinaan ko ang makita etong nasasaktan.

Andun yung pakiramdam na masakit sa mata at may parte sakin na nasasaktan. She's not called an angel for nothing. She has this feature that will make any man meek and gentle on her.

Naglakad nako palampas rito na parang walang nangyari as we parted each other.

She went up on her chair while I went out without any words from my professor.

I want a fresh air for good, or either live a life as of now. Pagkalabas ay naglakad nako paderetso sa parking lot.

Binuksan kona muna eto at pumasok. I should be starting my engine but heck! Napahilamos ako sa mukha ng maalala ang nangyari kanina.

What the heck have I done! It's just a play for petes sake pero parang ang kinalabasan napersonal ko na ang babaeng yun.

Dapat ay tinutulak ko eto palayo sakin, oppurtunity nayun pero anong ginawa ko? Anong kagaguhan yun!

Ginulo ko ang buhok ko, pilit kinakalimutan ang naisip at tsaka napagdesisyonang paandarin paalis ang kotse.

Ngunit natigilan ako ng maramdamang nagring ang cellphone ko. Mabilis ko etong nilabas sa bulsa ko as I check who was calling.

Nang makita eto ay mabilis ko syang sinagot. Napuno na naman ako ng pag-aalala para sa kanya.

"Hello?" mahinahong sagot ko rito. Mula sa kabilang linya ay narinig ko ang umiiyak na boses nito.

"I-I need you now.." umiiyak na saad nito sakin.

Mabilis kong naikuyom ang mga kamay ko as I was again filled with concern and worry.

"I'll be there in a minute baby."

And from that, I started my engine for as fast as I can.

To be continued...