''Nu'mân b. Beşîr (r.a)'tan rivayet edilmiştir:
Peygamber (s.a.v)'in şöyle buyurduğunu işittim:
'Ya saflarınızı düzeltirsiniz ya da Allah yüzlerinizi başka başka taraflara çevirir.' ''
Hz. Muhammed (s.a.v)*
______________ _ _ _
İçim içime sığmıyor. Hem Ramazan-ı Şerif'in ilk günü olduğu için, hem de bu akşam Mehmed ve annesi iftara geleceğinden çok mutluyum.
Dün, ilk teravih namazımızı camide ikâme ettikten sonra, annem benimle konuşmak istediğini söyledi. Bir yıldan fazladır içinde bulunduğum duygusal durumum hakkında olan sohbetlerimizden birini yapacağımızı sanıyordum. Aslında son aylarda düzelmeye başlamıştım. İster istemez yine umutluydum. Mehmed'in evlilik haberini almamıştım, belki de annem onu damadı olarak istemeye başlardı.
Öyle olsa bile, babam konuyu açtığında Mehmed'in benimle evlenmek isteyeceğinin garantisi yoktu. Hayırlısını niyet ederek, saçları örgülü annemin yanına koltuğa oturmuştum. Önce alnımdan öpülmüş, ardından hayatım boyunca duyduğum en güzel haberi almıştım.
Ramazan'ın ilk gün orucunu, evlilik görüşmesi niyetiyle gelen Mehmed ve ailesiyle açacaktık.
Banyodaki aynada gülümsemesi silinmeyen yüzüme bakıyorum. Sakinleşmeliyim, evet, ilk iftara saatler kaldı. Vakit azaldıkça daha çok heyecanlanıyorum ama içerideki aileme ayıp ettiğimi hissediyorum. Bu çok garip bi' durum. Hem sevdiğim adamla helal yoldan evlenebilecek olmanın mutluluğunu yaşarken, hem de ailemden ayrılmayı istediğim için suçluluk duyuyorum.
Derin nefes alıp koridora çıkıyorum. Sağdaki odada gördüğüm arkası dönük, birbirlerine sarılmış bedenler, gözlerimin yaşarmasına sebep oluyor. Anne ve babam, tıpkı ablamın isteme günündeki gibi, hem üzüntülerini, hem de mutluluklarını beraber paylaşıyor. Onların rızasıyla bu görüşmeyi yapıyor olmam öyle şükür etmem gereken bir şey ki...
Bir yıl çok zor geçmiş olsa da, sonucunda annemin artık hoş karşılaması hepsine değiyor.
Allah'ım sana binlerce şükürler olsun. Sevdiğim kişi hakkında ailemin rızasını sağladın, senin rızana uygun olarak da evlenebilmemizi nasip et. Onun sevgisini senin aşkından, peygamber efendimiz (s.a.v)'in sevgisinden öteye geçirme, hoşlanmadığın düşünceleri aklımıza getirme, yaşatma.
Usul adımlarla odama gidiyorum. Yatağıma oturuyorum. İçimden dışarı taşmak isteyen yoğun heyecanımı, kocaman gülümseme eşliğinde dudaklarımı ısırarak engellemeye çalışıyorum. Çok heyecanlıyım. İçim kıpır kıpır.
Bu akşamki evlilik niyetiyle yapacağımız ilk görüşmede çarşafımı çıkartacağım. Elbise ile değil, feracemle duracağım. Lacivert başörtüm omuzlarımdan dökülecek ama bedenim çok bol olmayacak. Fiziksel özelliklerimi bilmeli, görüntümü sevmezse eğer-
Allah'ım sen sevincimi hayret. Öyle umutluyum ki, sanki olumsuz hiçbir düşünceyi kalbim kabul etmiyor. Rabbim, mübarek aya girmemizin hürmetine, ikimiz için de hayırlı olanın yaşanmasını nasip et.
-
Bi' o yana, bi' bu yana gidiş gelişlerim, annemin bıyık altından gülmesine sebep oluyor. Eminim, babam yanımızda olmasaydı sesli şekilde yapardı. Utangaçlığımın daha da artmasını ve kendimi kötü hissetmemi istemediği belli. Gözlerindeki huzuru görebildiğim için çok memnunum.
Ezanın okunmasına yaklaşık yarım saat var. Sofra, erkeklerin oturacağı oda ve bizim oturacağımız salonda olmak üzere iki ayrı yere kurulmuş halde. Aramızda nikâh bağı yok, dolayısıyla, ne kadar evlilik niyetiyle gelmiş olsalar da, beraber oturmamak en iyisi. Bir an önce evlenmemizi istemek nedensiz yere beni korkutuyor.
