''Resulullah (s.a.v), yırtıcı hayvanlardan azı (kesici) dişi taşıyan her hayvanın (etini) yemeyi yasaklamıştır.''
Hz. Muhammed (s.a.v)*
______________ _ _ _
Mevsimden mevsime, yıldan yıla, ziyaretçileri değişen ama mezarda yatanların değişmediği, kabirleri başında kurulan uzun cümleler...
-
''Selamun aleyküm, güzel kızım... Rumeysa'm...
Bugün babanı toprağa verdik. Bak. Orada mezarı. Taze daha, toprağını yeni attık. Onunla vedalaşınca sana varayım dedim...
Baban, sen kocanla ve kayınvalidenle bir yat diye, aile mezarlığımıza seni defnetmedi. Güzelim... Baban öldü bugün... Hiç bekletmeden hemen gömdük... Buluştunuz mu güzel kızım babanla? Baban, çok mübarek biriydi... Her daim iyilik yapardı... Sen öldükten sonra çok çöktü, zayıfladı, eski dinçliği kalmadı...
Evimizden sizin evinize taşınmayı bile düşündü... Sonra, hep sizi hatırlatır, Allah korusun, evlat acısından Yaratıcı'ya isyan ederiz diye korktu, bu isteğinden vazgeçti... Dükkânını devretti... Kendini tamamen hayır işlerine adadı... Derneklere katıldı, onlarla birlikte yurt dışlarına gitti, kuyu açtırdı, kurban kestirdi...
Böyle diyorum diye ona kızıyorum sanma... Aksine güzel yüzlüm... Babanı öperek uğurladım, ruhu çıktığında ise iddetim başladı, bir de böyle vedalaştım... Senin vefatın gibi, aniden ve beklenmedik olmadı. Hastanede yatıyordu baban, ölümünü bekliyorduk...
Allah'ım mekânını cennet eylesin... Razıyım kızım ben babandan, burası var ya burası, yüreğim cayır cayır yanıyor. Çok sevdim ben babanı kızım, çok sevdim... Ahiretim için dua ediyorum, daha bi' dikkat ediyorum davranışlarıma ama, olur da ikimiz de cennete girersek, baban beni ister mi hiç bilmiyorum kızım...
Onun gençliğini mahvettim ben...
Gerçi, elimi aşkla öpüp sevda dolu sözler etti ya...
İçini bilemem ki...
Çok sevdim ben kızım babanı...
Son zamanlarda babanın hastalığıyla ilgileniyorduk, senin yanına varamadık güzelim, kusurumuza bakma...
Sana çok güzel bir haberim var.
Ablan, ilk kocası Kenan'la yeniden evlendi. İkinci kocasından boşanmasının üzerinden beş yıl geçti. Olmaz, diyordu, bir daha onunla evlenmem, diyerek büyük konuşuyordu ama evlendi. Meraklanma, öyle eskisi gibi israf içinde değiller. Çok değiştiler, çok. Enişten tedavisini olmuş, kızım da zaten ikinci evliliği öncesinde olmuştu. Kenan, ailesinin tüm itirazlarına rağmen, mal ve mülkten tamamen vazgeçti. Züleyha da, babanın mirasından kendisine düşen kısmı bağışladı.
Şimdi, senin yuvan kadar az odalı bir evde yaşıyorlar. Para pul meselesinin adı bile geçmiyor. Öyle, yalandan mütevazi bir hayat değil, kızım. Gerçekten de isteğe bağlı kısıtlı bir hayat yaşıyorlar. Daha önce hep emir veren, babası dahil hiç kimseden emir almamış enişten, şimdi düşük maaşlı bir işte çalışıyor.
Biliyor musun, yüzleri gülüyor...
Hele babanı bi' görecektin, güzel kızım. Rahmetli, çok mutlu oldu çok. Bir de, bize bebek müjdesi verdiler. Yeğenin oluyor, güzel kızım... Olur da cinsiyeti kız olursa, senin adını koyacaklarmış... Allah izin verir de eğer ömrüm yeterse, bir tane daha Rumeysa'm olacak... Huyu da, suyu da teyzesine benzer, inşaAllah...
