Dy Jete ne Nje

Part 6

Mberriti ne korridoret e Universitetit dhe po shikonte nese ishin diku rrotull miqt e saj.
Shkoj tek salla qe kishin mesim,tentoj te trokiste por brenda degjoj te bertitura,sharje.Hapi menjehere deren.
Ç'te shikonte?
Tre miqt e saj ishin pertoke,dy shoqet e saj bertisnin "Ju lutem boll".
Dy te panjohur po i qelloni,ndersa nje I trete qendronte ne kemb duke qeshur dhe duke u mburrur.
"Vellai im iu varros te gjalle".

"Çfare po ndodhe ketu"-u degjua zeri i saj i qete mes asaj rremuje.
Erioni ishte shume keq,Frankon po e mbante per fytit nje djal ndersa Anin e godiste nje tjeter.
Ngjante si nje skene filmi.

"A jeni ne terezi,nuk e shikoni qe po vrisni njeri tjetrit"-ngriti zerin Ames duke u afruar pran Anit dhe djalit qe po e godiste qe pernje moment ndalen te dy.

"Ames,mos nderhyje nuk eshte pune per ty.Largohu"-e urdheroj Ani.

"Çfare dreqin keni keshtu"-kembnguli ai.

"Bro kjo vajza me shpetoj,e njoh ne ze"-foli djali qe ishte ulur tek karriga e pedagogut dhe shijonte shfaqen.

Ames u kthye nga ai,ndersa djali perkrah saj u kthye nga ajo.

"Ti je ai djali qe te kane goditur pak dite me pare apo jo"-iu drejtua Ames.

Ai kishte hapur syte dhe mbetur i habitur. "Emma"-pershperiti.

Ajo salle nga nje betej lufte,e pushtoj nje qetsi absulute.

Ames dhe djali perkrahe saj u pane ne sy,pakuptuar duart i kishin te bashkuar qe te gjithe e veren kete gje vetem ata jo.

"O Zot,nuk ka mundesi"-tha ai dhe terhoqi furishem doren nga e saj.

"Ty te njoh,ke qene dje tek shtepia ime"-belbezoj Amesi.

"Nuk ka mundesi.Je ti?
Jo Jo nuk ka mundes"-i preku fytyren ai,syte i kishte me lot.
Ames kishte shtangur,nuk dinte çfare te bente,kishte perhumbur ne ata sy dhe nuk reagonte.

Ai u terhoq dy hapa mbrapa dhe iku pa then asgje me shume, njeri nga djemt i shkoj nga mbrapa,ndersa tjetri iu afrua Amesit.

"Nuk e dija qe ekzistonin  fantazmat.Ose jo njerzit nuk i shohin fantazmat,une nuk jam fantazem keshtuqe je dhe ti njeri.Zot sa filozofike kjo te kaloj ne teme,Emma je ringjallur"?-e shikonte ai i habitur. Ne fakt askush nuk po kuptonte asgje.

''Leo eja,Dioni nuk eshte mire"-u kthye per ta marrur djali tjeter.

"Mund te na thuash çfare ishte kjo Ames"-ishte Anin ai qe po kerkonte shpjegime.

"Çfare po thonin ata te çmendurit"-ia priti Eiza.

Ajo nuk dinte çfare te thoshte,as vete nuk po kuptonte asgje.Prap dikush e quajti Emma,ai po qante para saj.

"Une dua ta di kush eshte Emma"-u ule ne karrige per te marre veten.

Ata e shihnin me dyshim,ajo kishte ndryshuar shume."Me cfare dreqin po merresh"-bertiti i inatosur Ani.
Ajo nuk fliste,ne fakt nuk dinte as çfare te mendonte.Mori çanten dhe pa folur asnje fjal iku,e dinte se ku mund ta gjente nje pergjigje.

Me hapa te shpejt mberriti para asaj dere qe ishte disa dite me perpara,ku perhere te pare e quajten Emma.
Permes xhamit arrinte te shihte ate zonjen e moshur,e cila iu sherbente me aq embelsi,embelsirat klientve.

Hapi deren me ndrojte,nuk donte qe te krijohej ndonje skandal,e urrente vemendjen.Qekur kishte ardhur ne ate lagje nuk kishte folur me asnje dhe ose shpesh kishte degjur pershperitjet e tyre qe e qunanin Emma.

"Pershendetje",-foli me miresjellje.E dinte çfare do e priste dhe po mundohej te kishte gjithcka nenkontroll.

"Te lutem zonje me degjo,te lutem"-Iu lut Ames qe ta degjonte duke mos e lene te flase.