Dy Jete ne Nje

Part 30

Ishte e çuditshme se si ajo vajze kishte aq guxim t'i perballej,ishte e çuditshme se si ai nuk mund te kishte kontrolli mbi ate si mbi te gjithe tjeret.
Nuk po flisnin asnjeri,vetem hanin.Ushqimi qe ajo gatuante ishte nje mrekulli,vetem gjyshja i gatuante aq mire Liamit.

"E çuditshme,plot 30 minuta pa fol ti"-shikoj ai oren.

"Nuk doja qe te shqetesoja dhe te kishe mbet pa ngren ,jo se te kam frike ty".

"Aww shume e sjellshme ti"-tha ai me ironi.

"Pfff ,ti nuk je njeri."-tha ajo e acaruar nga sjellja e tij.

"E di,jam shume i veçante"-nuk pelqente te lavdronte veten por e bente per ta acaruar.

"Ufff ma dhe ti"-shfryu ajo.

"Prit njehere ti,kush te dha leje qe te gatuash ketu,je bere si e shtepise moj?"-iu afrua shume afer.

"Tani qe ke ngren po me thua."-iu kthye ajo.Ai qesh dhe iku,me ate ishe e pamundur te beje te fortin.
Amesi pas mbaroj punet e kuzhines ,shkoj te ai dhe e mori per krahu.

"Ku shkon moj"-e ndiqte i habitur.

"Eja tani"-e terhoqi ajo.

"Jo,me thuaj"-ndali te dera.

"Nuk e kam ne mend"-e terhoqi pas vetes dhe ngjiten disa shkolle dhe dolen ne tarracen e apartamentit,nga aty dukej gjithe qyeteti,ishte shume bukur.

"Shiko sa bukur"-shkoj ajo deri ne cep.

"Kujdes moj"-e kapi dhe e perqafoj.

"Çfare?"

"Po bije poshte moj".

"Do merziteshe ti"-u ule ajo.

"Jooo,por do me akuzonin per vrasje"-u ule pran saj.

"Se mos e ke problem ti,per dy dite del nga burgu".-ai qeshi.

"Te beje nje pyetje?"-tani ajo e kishte shume serjozisht,gjithmon kishte dyshuar per ate qe do thoshte.

"Beje"-tha lehte ai.

"Vertete ke vrare dy njerz ti?"

"Dy thua ti,dy nuk jane asgje"-qeshi ai dhe e gjuajti ne fytyre me nje petale trandalifi qe e kishte marr aty ne tarrace.

"E kam shume serjozisht Liam".

"Po pra".

"Ehee ti nuk din te komunikosh,njehere qe te pyes serjozisht."- u merzit ajo nga pergjigja e tij.

"Çdo femer qe me eshte afruar eshte vrare ne zemer kur diten tjeter nuk i kam hap telefonin,nga dy I kam çdo nate.Imagjino atehere sa jane"-qeshi ai.

"O kam per te vrare"-e gjuajti ajo,ai I kapi duart qe qeshte nga zvarritjet e saj per ta qelluar.

"Po pse thone te gjithe pra?.Ke bere dhe burg"-pyeste ajo kurjoze,Liami mundohej te ndrronte bisede,nuk I pelqente aspak te fliste per veten.

"Te lutem,mund te kesh besim te une"-i tha ajo.

"Isha ne nje lokale,po pija nga nje gote me shoket.Dikush hyri brenda,ishin rreth 4 vete me maska,dhe filluan te gjuanin,une godita njerin nga ata dhe i mora pistoleten per t'iu futur friken dhe te shpetoja ata qe ishin te pafajshem.Une mund te largohesha nga aty dhe asgje nuk do me gjente por nuk mund te ikja dhe te kishte me shume te vdekur.Dikush kishte lajmruar policine,ata u larguan mua me gjeten me pistolete ne dore dhe me arrestuan.Ashtu i plagosur siç isha me moren me flaken ne nje dhome Te erret,me trajtuan si qen.Te gjithe me akuzuan mua,miqt e mi u zhduken asnjeri nuk erdhi te me mbeshteste dhe kaq me mbi mua derisa avokati mundi te zbuloje te verteten.Humba 3 vite ne ate qeli"-ishte hera e pare qe fliste me dike per ate histori.Amesi u prek dhe po i rrjedhnin lotet.

"Me vjen shume keq"-tha ajo mes loteve.

"Po qan?"-u kthye nga ajo.

"Jo mor po qeroja qep dhe me ran lotet."-u mundua te fshihte lotet,ai  qeshi.Kishte filluar te ndjente ate ndjesin qe dikush shqetesohej per ate.

"Pse sjellesh aq keq me Dionin?"

"Ahh te lutem mos ma permend ate"-u ngrit ne kemb i acaruar.

"Te lutem,pas kesaj qe the tani une mendoj se ti ke diçka qe sjellesh keshtu."-iu afrua ajo.

"Nuk dua te flas per kete.E kam bezdi te flas per veten."-tha ai por ajo kembnguli aq shume sa ai nuk kishte nga te shkonte pa pranuar.
U ulen serisht ku ishin,ajo vajze kishte nje magji qe e bente per vete,qe e bente t'i afrohej gjithnje e me shume.

"Pas vdekjes se babit,te gjithe u merzitem por une e perjetova me shume.Ai ishte gjithcka per ne,ishte njeri me i cmuar qe kisha,nuk kisha marrdhenie te mire me mamin dhe as perfekte me vellain.Kur ai iku une Ika bashke me ate,"-tha rrefimi i tij i rane lotet,ajo iu afrua dhe e perqafoj,nuk e besonte dot qe ai ishte Liami,ndonjehere mendonte sikur ishte Dioni.Por jo ishte ai me nje te kaluar te erret.

"Mos te mjaftonte kjo,direkt mbas vdekjes tij ajo qe na lindi u largua,gjithmone e kam ditur qe nuk na donte.Une gjithnje e me keq u beja,fillova duhanin.Me pak fjale u bera rrugaç,Dioni vetem me qortonte.Nuk me lejoj qe ti afrohesha kompanive te babit siç bente ai,gjithmon me thoshte ti sdin,ti nuk ben per asgje.Merrte gjithandej vetem ate Sergion.Une doja shume qe ta beja krenar babin,por kete te drejte ma mohoj vellai im.Nga ai moment fillova ta urreja gjithnje dhe me shume,nuk me besonte asgje.Sa here jam munduar ta largoja nga ajo kurva qe donte por nuk me besonte."-Amesit iu  kujtua historia e Emes.

"Nuk mjaftonte kjo por kur me akuzuan per vrasje,ishte ai qe iu tha gjyqtarve mbajeni brenda,ai i ka vrare.Aty para te gjithve me mohoj si vella.Per 3 vitet nuk erdhi njehere te me takonte.Te gjithe prisnin me pa durim ditet qe te takonin familjaret ndersa une nuk doja ti degjoja kur flsinin per familjaret.Une nuk kisha asken,isha vetem.Siç jam dhe tani"-beri nje gjysme buzqeshje.

"Jo tani nuk je vetem Liam."-i tha ajo.

"Çfare don te thuash?"-u kthye nga ajo.

"Nuk mund ta besoj qe e ka bere Dioni kete,e mendoja ndryshe."-tha ajo e zhgenjyer.

"Nuk eshte i keq,me gjithe boten eshte i mire,me mua eshte me i keqi."

Amesi kishte kuptuar shume nga ajo qe ai i tregoj,me ne fund njofti Liamin,Liamin qe askush nuk e njihte,askush nuk dinte per asgje çfare ai bente ose kishte bere.Nuk kishte asken,kishte qene vetem,gjithcka çfare kishte kaluar e kishte detyruar te bente gjithcka qe bente ose kishte bere.E kishin trajtuar si kriminelin me te madh ku ne fakt ai vetem kishte shpetuar te tjeret,kishte rrezikuar veten per te shpetuar te pafajshmit por ata e akuzuan.Gjithe bota e akuzoj.E dinte mire se nuk mund t'i perballonte i vetem te gjitha keto,te gjitha keto kritika ,u dorzua.Iu dorzua droges dhe alkoolit.

Ky pra asht Liami,qe gati tan dhe ju e keni urry😭😭