Dy Jete ne Nje

Part 2

"Miremengjesi perendesha e vellait"-iu hodh Teo mbi krevat duke e puthur ne balle.
Ai e adhuronte motren e tij,ishte shoqja e tij e ngusht.E therriste gjithmon Perendesh,ashtu siç kishte dhe emrin, Perendesha e Dashuris.

Ajo hapi syte me pertes,
-"te urrej",-e gjuajti te vellain.

"Ke fjetur boll,zgjohu shpejt",-e urdheroj me shaka.

"O Zot kush ik ne shkolle tani",-tha ajo me pertes.

"Kush tha se do ikesh ne shkolle",-i hoqi jorganin nga fytyra.

"Ku te mbytem veçse ne shkolle",-tha ajo duke ferkuar syte.

"Do dalim bashke sot",-tha Teo entuziast me shpresen qe ka harruar ato qe ajo kishte then nje nate me perpara.

"Serjozisht e ke?"-I hedhi nje shikim.

"Poo."

"Nuk kam deshire per asgje te betohem,shikoje kete shi.Me cmendi".

"Sot do dalim bashke nuk ka justifikime."-i tha Teo I vendosur.

"Mire,mire por jo tani vella,mbas mesimet dalim".

"Por....."

"Te lutem",-e nderpreu ajo

"Ne rregullu Ames,behu gati te pres poshte",- e puthi ne balle dhe u largua.

Ames zgjodhi rrobat,nuk iu kushtonte aspak rendesi.Gjithsesi ndihej keq me ato rroba te trasha.Pasi u be gati zbriti poshte.

"Sa e bukur",-e komplimentoj vellai.

"Boll ma",-tha ajo duke rrudhur vetullat.

Teo e shoqeroj me makine deri tek universiteti.

"Per cdo gje me telefon mua",-i tha I vellai,e puthi ne ball dhe u largua.
Ajo dashuri i jepte fuqi,por askush nuk i sjellte humorin e humbur.

Sa dilte nga ajo ndertesa behej qulle nga shiu I rrembyeshem.
"Dreqi e marrt,prap dhe sot, cdo dite si pule e lagur".-holli çadren ne toke dhe vazhdoj rrugen per ne shtepi.
Ishte nje stuhi shiut qe sa vinte dhe shtohej,ndersa ajo vazhdonte me hapa te ngadalte.
Ashtu e perhumbur nuk po e kuptonte cfare po behej rreth saj.

Stuhi shiut,vetetima,bubullima,ere,alarme qe askush mos te dal nga shtepit.Ndersa Ames ishte rrugve,pa çader mbi koke dhe e vetme.

"Je e cmendu",-u degjua nje ze ne anen e djathte te saj.
Ajo as nuk e mori mundimin te sjelle koken dhe vazhdoj duke ecur.

Papritmas ndjeu nje shterngim krahu dhe u kthy duke e qelluar me pellemb personin perball saj.

"Ti je me vertete e cmendur",- I tha njeri perballe saj qe tentonte ta mbronte nga shiu.

"Ndersa ti nuk ke te drejt te me afrohesh,si dreqi ke fytyre te me dalesh para,ne fakt ke te drejt ti nuk ke asgje",-i bertiti ajo.

"E shikon si je bere,si del ne kete shi jashte",-i tha djali perball saj.

Dreqi te marrt ty dhe kete shi,-terhoqi doren nga ai dhe u largua.

Ajo nuk shkoj ne shtepi,doli te kerkoje te gjeje nje strehe per veten e saj.Ecte ne ate shi pa çader,ku te gjithe po vraponin te shpetonin koken ajo ecte pa vrare trurin edhe pse njerzit i bertisnin ose e shikonin cuditshem.

"Nje banes e lire,ju lutem na kontaktoni" Shkruhej ne xhanin e nje pastiçerie perballe saj.

Ajo e lumtur hyri brenda,"ku ndodhet kjo hyrje" -i tha nje zonje te moshuar qe sherbente embelsira.

"Si qenke bere moj bije,eja eja shpejt te nxehesh"-e terhoqi zonja e moshuar drejt nje dhome te ngrohte pa i hedhur syte.

"Rehatohu ketu bije,tani do te sjell ca rroba te thara"-iu afrua ajo zonja plot dashuri.
Ames tentoj te fliste por tani ajo ishte larguar,pak nga pak ajo filloj te dridhej nga te ftohtit.Rrobat e saj qe kishte ne trup kullonin uje.

"Shpejt ndrrohu,i ke te reja,nuk jane veshur kurre"-tha zonja e moshuar me lote ne sy.
Ames e shikonte e habitur,pse ishte aq e sjellshme ajo zonja me ate,as qe e njihte,rrobat,lotet e asaj.

"Jo jo faliminderit,isha e interesuar per njoftimin qe ishte tek xhami"-tentoj ajo te largohej.

"Te lutem moj bije,te lutem mos u largo ne kete shi,te pakte te pushoj pak dhe mbrapa largohu,do ftohesh"-i lutej zonja e moshuar duke i drejtuar rrobat qe kishte ne dore.

Ames mori rrobat,ndersa zonja u kthye punes. Prap e njejta gje,zonja nuk ia hedhi syte asaj.
Ames veshi rrobat,per cudi ishin fiks per trupin e saj,ajo u ule perballe asaj furneles qe reflektonte aq shume nxehtsi.
Floket e saj ishin thare duke u kthyer ne formen e saj,kacurrela.Dukej me mire tani,me perpara dukej si pule e lagur.

"E mbylla,tani kemi kohe te bisedoje bije"-hapi deren zonja e moshuar.
Ames u ngrit ne kemb dhe u kthye nga ajo.

"Emma"-shtangu zonja para saj,lotet i rrjedhnin papushim ne lekuren e saj te rrudhur.
Ames e shikonte e habitur," Zot ku jam futur" mendoj me vete.

"Bije,Emma je ti"-ju afrua ajo duke i prekur fytyren,floket.

"Te lutem tani,mjaft"-bertiti Ames e bezdisur.Zonja perballe saj vetem qante.

"Zonje nuk jam Emma,te lutem qetsohu"-iu afrua Ames me keqardhje.

"Ngjan shume me Emmen,madje dukeni identike,syte e zinj,floket e gjata kacurrela,buzet,hunda e vogel.O Zot ç'po me shohin syte"-nuk pushonte se qari zonja plot dhimbje.

"Te lutem zonje,qetsohu.Une quhem Ames,nuk jam Emma po me ngatrroni"

"Ti nuk je Emma jo,largohu nga ketu shpejt.Ai nuk duhet te shoh,nuk duhet jo"-e kapi per krahut Amesin dhe e perzuri.

"Te lutem zonje me degjo"perpiqej ajo te flase.

"Ike dhe mos u kthe kurre me ketu,shtepia eshte shitur"-i mbylli deren ne fytyre.

"Prit,me degjo"Kembngulte Amesi por ishte e kot.Ajo u largua,gjate gjithe rruges kishte ne mendje fjalet e saj.Njehere e mirepriti pastaj e perzuri.

"Ndoshta ngjaj me vajzen e saj"mendoj me vete.Shiu tashme kishte pushuar duke i len rrallen diellit te ftohte,dukej veç ndriçimi i tij por jo ngrohtesia.

Ashtu e lodhur nga ajo dite e gjate,Ames shkoje ne shtepi dhe menjehere u shtri ne krevat.Gjumi e zuri sapo mbuloj koken.

"Ames,Ames"-Tentoj i vellai ti heq jorganin.

"O sa shume kam fjetur"-zbuloj  fytyren.

"Motra si e kemi pas len"-i kujtoj Teo biseden e mengjesit.

"Oww jam e lodhur"shtriu ajo krahet dhe u ngrit ne kemb.

"Qenke bere me rroba te reja,te rrin mire"-e ngacmoj i vellai.

"Çfare?"-e shikoj cuditshem,kur pa veten ne pasqyre u kujtua per çfare kishte ndodhur disa ore me perpara.

"Rrobat e asaj gruas"

"Çfare?"e shikoj Teo I habitur.

Ames u ule pran tij dhe i tregoj gjithcka cfare kishte ndodhur.

"Mos shko me se jane terrorista"-iu kthye me shaka Teo.

"O sa ide super me erdhi tani qe te shoh ty"-iu hedh ne qafe te vellait.

"Çfare,te ngjaj si terrorist une"?iu kthye me shaka.

"Do bejm keshtu,neser do shkojm atje bashke dhe ti do takosh ate gruan dhe si me magji merret shtepi"-tha ajo entuziaste.

"Çfare do besh moj,do perdoresh magji"?

"Ti je me budalla se dukesh vella".

"E ke vendos,do ikesh"?-Syte e tij u mbushen me lot,nuk e mendonte dot shtepine pa ate.Pamvarsisht se Ames po kalonte nje gjendje pasive ajo ne vetvete ishte shume aktive,shume energjike,shume pozitive.

"Po vella,te lutem me kupto ti.Kam nevoje te bej dicka ndryshe.U lodha shteli-shkolle".Tha ajo me gjysme zeri.

Ata vazhduan biseden e tyre me ore te tera,here me shaka,here serjozisht derisa gjumi I kishte marre pran njeri tjetrit.