Dy Jete ne Nje

Part 32

Ajo vajze i shkatrronte nervat,ndersa ajo nuk pendohej aspak per çfare bente.Zbriti nga taxi-a, e dinte shume mire se ai po e priste.Nga larg e pa teksa ai sjellej neper korridor,ajo u munduar te ngjitej lart pa e ven re ai.

"Ames"-u degjua zeri i tij i terbuar.
Ajo ndali dhe u kthye ngadale nga ai."Kush e degjon tani kete te çmendurin"?-tha te vogel.

Ai ishte bere gati t'i bertiste,por ndali.E ledhatoj ne faqe dhe e puthi,ajo nuk po kuptonte asgje.Mundohej t'i largohej,Liami e afronte gjithnje dhe me teper pran vetes.Te gjithe qe kalonin,i shikonin te habitur,askush nuk e pelqente Liamin dhe te gjithe e donin Amesin.

"Ti je perfundimish je e çmendur moj vajze"-iu largua ai.

"Çfare dreqin po ben ti?"-i bertiti ajo.

"Pusho moj"-e kapi per krahut dhe hyn ne ashensor.

"Shiko poshte budallaqe"-e drejtoj ai.

"Ku poshte?"shikonte ajo ne dysheme.

''Ne oborr moj"-i bertiti i acaruar.

"Aaa"-hapi ajo syte.

"Prandaj te putha dhe jo qe kisha qejf".

"Pse e bere pra meqe nuk kishe qejf,meqe jam budallaqe,e çmendur"-iu kthye duke i bertitur.
Ai nuk fliste,dolen nga ashensori dhe ai vazhdoj para.

"Fol,pse nuk pergjigjesh.Pse e bene gjithe kete?"-e ndiqte duke i kerkuar ne pergjigje.Ai mbylli deren duke mos i dhen asnje pergjigje.

"Çfare ka Amesi?"-shkoj Aurora pran deres.

"Mos guxo me ia hap ose del dhe ti me ate."-i bertiti ai dhe u mbyll ne dhomen e tij duke pire.Nga mendja nuk i largoheshin fjalet e Dionit.Ai e kishte nxjerr nga burgu,nuk dinte çfare te mendonte.Nuk donte asgje nga ai,por gjate gjithe kesaj kohe ai e kishte urryer se nuk e kishte ndihmuar.

''E di se je aty,po pres pergjigjen"-fliste ajo nga ana tjeter e murit.Ai mundohej te ruante qetesine,nuk kishte nerva te fliste me te.

"Fol pra.Ti me thua se jam e çmendur,budallaqe dhe prap me ndihmon,pse e ben gjithe kete?Fol."-kerkonte me kembngulje nje pergjigje.

"Per ate Zot mjaft"-tha ai i acaruar.

"Jo dua nje pergjigje une"-kembngulte ajo.

"O Zot pse me mallkove keshtu qe me njofte me kete dreq njeri"-doli ai duke perplasur deren.

"Liam,cfare ke?Liam"-e ndoqi Aurora por ai tashme ishte larguar.
Ajo u kthye dhe trokiti te dera e Amesit.

"E dija se do vije"-hapi deren ajo.

"A me fal Aurora,mendova se ishte ai perbindeshi."-u ndje ne siklet ajo.

"Mund te hy"?

"Po patjeter."-e ftoj ajo.

Kishte ra nje qetesi,nuk njihenin ama te dyja kishin mendim te mire per njera tjeren.

"Ngjan shume me Emmen,u tremb kur te pash,mendoja se ishe ajo".-theu  heshtjen Aurora.

"Ehe,te gjithe me thone kete"-tha ajo e bezdisur.

"E di,por ti nuk je si ajo".

"E njihje ti?"e pyeti kurjoze.

"Po me tregonte gjithcka Liami,kemi qene gjithmon miq.Ai donte qe une te isha me Dionin."-fliste me nostalgji per te kaluaren.

"Me Dionin!Pse?"-pyeti e habitur.

"Dashuria ime e pare dhe e vetme".-syte iu mbushen me lot,e donte me shpirt.

"Vertete!"-,iu afrua Amesi,ajo pohoj me koke,nuk e kishte mohuar kurre dashurine qe kishte pet ate.