Dy Jete ne Nje

Part 27

"Aurora.Me thuaj qe nuk po me bejne syte"-i shkelqye4n syte kur e pa,e kishte marre malli.

"Liam,"-vrapoj ajo drejt tij sapo e pa.
U perqafuan,kishin kaluar 4 vjet pa u takuar.

"Ohuu sa qenke zbukuruar moj dreq.Te kishte iden ai vellai im se çfare ka humbur rrah veten 3 here ne dite".-i tha ai me shaka.

"Ehee t'i thua keshtu por atij nuk i kam ra ne sy kurre"-beri nje fytyre te merzitur.

"Se kam kuptuar kurre,une dhe ai vellai im kemi te njejtin surrat dhe ti doje ate.Pse mua jo?"-gjithmon benin shaka te tilla.
Ajo vetem qeshte,i kishin munguar shakat e tij,gjithmon kishin shkuar mire.Madje kishte bere shume qe t'i bashkonte me Dionin,por ai ishte koke e kemb I dashuruar me Emen.

"Kam degjuar se ajo ka vdekur."

"Po shyqyr."

"Liam"-i bertiti ajo.

"Ti e din çfare njeri ka qene moj,edhe pse nuk e dua vellain tim -nuk eshte i keq i gjori"-qeshen te dy.

"Ehee ai eshte shume i mire."-fjalet e saj shprehnin mall.

"Mos me thuaj qe e don ende?"-e pyeti i habitur.

"Ehee,dashuria e pare nuk harrohet kurre o mistrec."-e gjuajti lehte ne krahe.

"Oww sa keq moj,ai tani eshte bere si plak,me floke te thinjura,barkun e madh."

"Liam"-e gjuajti ajo me force,ndersa ai qeshte.

"Ku ke ardhur njehere,ku po rrin?"

"Tani sa erdha,se di ku te rri.Ku me sugjeron?"

"Normal qe te une."

"Liam,o pervers,nuk po nryshon kurre."-e gjuajti prap.

"O budallaqe e kam serjozisht,ti e din se bej shaka se nuk behet fjale qe te ngacmoj serjozisht,"ishte shume i sinqert ne fjalet e tij.
Ata u nisen te ngjiten lart,Aurora ndali kur degjoj nje ze nga mbrapa,ishte zeri i atij.O Zot sa i kishte munguar,nga mendja e saj nuk ishte larguar asnje moment,nuk e donte si atehere,e donte shume me shume.

"Ai kafsha qe e don ti"-i pershperiti ne vesh Liami.
Ajo u kthye ngadale,Amesi dhe Dioni po flisnin bashke dhe qeshnin.

"A nuk ka vdekur Emma?"-u kthye e habitur,desh i ndali zemra.Mendoj se ishte kthyer kot.

"Nuk eshte Emma moj budallaqe,eshte nje goce e çmendur ketu.Quhet Ames dhe jane vetem shoke.Ajo sikur u qetesua.
Dioni sjelli koken dhe e pa,per nje memonte nuk po i kujtohej emri i saj.

"Aurora apo jo?"-u afrua te ajo.

"Ckemi Dion"-e pershendeti.

"Sa kohe pa te pare"-iu afrua ai dhe e perqafoj.Ajo e perqafonte me aq malle.

"Ames kjo eshte Aurora,kemi qene ne nje klase.Kjo eshte Amesi nje shoqe"-i perzantoj ai.Vajzat u pershendeten.

"Eja tani Aurora ime bukur"-e terhoqi Liami.

"Prit,,,prit o dreq.Ciao Dion,shihemi"-mundohej te lirohej nga ai.
Dioni e pershendeti me dore,e njihte vellain e tij.

"Kush ishte kjo bukuroshe mor Dion,ee?"-e ngacmonte Amesi.

"Ajo ,,a..j..o"belbezonte ai.

"Lere se e kuptova."

''Nuk eshte si mendon ti".

"A mire,une po vdes per gjume.Naten e mire,te kam shume xhan"-,e puthi ne faqe dhe u ngjit lart.
Ne korridor ishin ata te dy,po luanin,Aurora e gjuante Liamin,ndersa ai qeshte.Amesi kaloj afer tij dhe e shtyu me force.

"Avash moj e çmendur se na theve koken"-i bertiti ai.

"Pusho Liam.Ames mos ia ven re se nuk eshte mire"-,i tha Aurora.

"E kam kuptuar kete,fatkeqesisht nuk ka shtet,se ky ishte dasht te mbyllej ne ndonje psikiatri."

"Çfare ke moj?"-iu afrua ai gjithe nerva.

"Liam lere"-e terhiqte Aurora.

"Me lere njehere ti tani."-i hoqi duart ai.
"Perserite dhe njehere".

"Normal sa here te duash.Psikopat."-ajo ishte shume e guximshme askush nuk do guxonte t'i fliste keshtu.
Ai ngriti doren ta gjuante por Aurora e ndali.

"Liam dreqi e mori,boll tani"-i bertiti ajo,ai hyri brenda duke perplasur deren.

"Psikopat"-bertiti Amesi pas deres.

"Te lutem mjaft Ames,nuk e njeh.Me Liamin nuk ka keshtu ,nuk duron asken".

"As une nuk duroj asken,e aq me pak kete psikopatin."-fliste ajo me ze te larte qe ta degjonte dhe ai.

"Qenke goxha e guximshme ti"-qeshi Aurora.

"Mos me thuaj qe jeni te dashur?"

"Jooo,larg qoft".-mohoj ajo.

"E shikon,askush nuk e don.Askush nuk te don o djall"-bertiste te dera qe ta degjonte.Ai doli si i terbuar mjaft e kishte degjuar.E kapi per krahu,hapi deren e saj dhe hyri brenda bashke me ate.Aurora ishte e friksuar se çfare do i bente,i binte deres por ishte e mbyllur.Degjohej vetem Amesi qe vazhdonte ta shante.

"Mbylle gojen"-i bertiste ai,por ajo nuk pushonte,fliste me shume.Kjo gje po i shkatrronte nervat atij.E mbeshteti per mure dhe bashkoje buzet e tij me te saj,per nje moment ra nje qetesi.
Amesi kur e kuptoj çfare po ndodhte,mundohej ta largonte nga vetja,e shtyne.Por i dha shkas qe te vepronte ndryshe.
E kapi ne krahe,Amesi e gjuante,e shante,e gervishte me thonje po atij nuk i benin pershtypje.
E uli mbi krevat dhe e zuri poshte tij,trupi i tij mund ta zoteronte mjaft mire trupin e vogel te saj.E puthi eger,ishte e vetmja menyre qe asaj i mbyllej goja.

"Po me zen fryme"-tha me zor ajo.Ai i dha dhe nje puthje tjeter dhe u ngrit,e shikoj dhe u largua.Amesi e gjuajti me jastek por ai mbylli deren.

"Çfare i bere?"-Pas dere qendronte Aurora e shqetesuar.

"Asgje"-tha ai me gjysme fryme.Ajo e kuptoj mjaft mire çfare kishte ndodhur.

''Nje puthje e eger,pasjonante,nga ata qe te ndalet fryma"-filloj ta ngacmoj ajo.

"Pusho Aurora"-i tha ai dhe u mbyll ne dhome,ajo qeshte.

Amesi degjoj zhurme nga ana tjeter e murit,shkoj mori nje gote dhe e vemdosi ne mure dhe fliste.

"Te urrej Liam,je njeri me i shpifur i tokes."

"Pusho,se erdha prapa dhe nuk ka gje qe te shpeton"-bertiste ai,ajo perfundimisht i shkatrronte nervat.

"Psikopat".

"Amessss"-e nderpreu ai,e urrente ate fjale.Ajo uli goten mbi komedine dhe u shtri ne krevat.Ndeu nje dhimbje te vogel ne buze,u ngrit shpejt dhe shkoj para pasqyres.

"O Zot"-tha kur pa buzen e nxire,ai e kishte kafshuar.

"Nuk do mbaroj me kaq jo"-doli si e terbuar nga dera dhe hyri ne apartamentin e tij pa trokite.Ne sallon ishte Aurora.

"Ku eshte ai?"

"Ne dhome,por mos shko".

Ajo tashme kishte hyre ne dhome dhe mbylli deren.

"Çfare bene ketu moj e çmendur?"-i ngrit ai nga krevati.Ajo zgjati kembet dhe i mbylli goje me buzet e saj mishtore.

"Auç,çfare dreqin ben moj e çmendur"-e largoje ai nga vetja.

"Tani jemi nje me nje"-tha ajo dhe u largua,e kishte kafshuar aq shume.Qeshi me vete dhe u largua.