Degjoheshin vetem ato dallget e lehta te detit,ai e perqafonte,i fshinte lotet here mbas here.Asnjeri nuk po e kuptonin se aty kishin qendruar me shume se 4 ore,ishte errsuar.
"Po ti do me tregosh historin tende?-e beri ate pyetje me gjyme zeri.
"Ahh ajo ishte perfekte"-tha duke u larguar nga ajo dhe fshiu lotet.
Ajo po priste t'a degjonte,ai u kthye nga ajo dhe vazhdoj.
"Njohja ka qene e bukur e qete.Ishte nje vajze e qeshur,e embel jepte shume dashuri.Te gjithe e donin.
Ishte dashuria ime e pare dhe e vetme,vetem te shihja ate une harroja gjithcka.Ishim 24 ore bashke,vendosem te jetonim bashke.Ishim shume te lumtur,ajo shpesh me thoshte kam frik nga kjo lumturi.Parandjenja e saj doli e vertete."vazhdoj ai duke i treguar ngjarjen e tmerrshme te vdekjes saj.
"Se ke iden sa keq me vjen"-e perqafoj ajo me dhimbje.
"Qe nga dite qe ajo iku,une jam thjeshte nje trup qe endem kot,nuk dua asgje tjeter.Kam vdekur me kohe Ames.Çdo dite shkoj e takoj,dikur vendi jone i perferuar ishte ketu,tani eshte kthyer ai varri i ngurt,i ftohte,ai mermeri qe nuk me lejon t'a perqafoj.Sa here me ka zere gjumi mbi ate mermer.Me padurim pres diten kur te iku nga ketu dhe ta takoj"-fjalet e tij kishin shume malle,dhimbje,ai e donte me shume se gjithcka qe ishte e gjalle.
"Do behet mire Dion"-nuk dinte si t'a ngushllonte.
"Per mua nuk ka mire,vetem ajo ishte gjithcka per mua,ishte e vetmja qe kisha.Tani kam dy miqt e mi.Ata mundohen te me bejn te jetoj,me dhimben kur uli koken sepse nuk arrine te me bejn te qesh."
"Leo dhe ai tjetri apo jo."
"Po,Sergio.Jetojm bashke,ata mundohen me shpirt per mua.Leo eshte akoma femije, ndonjehere me ben te qesh me sjelljet e tij.Ai thot gjithmon do jem keshtu.Sergio eshte shume i veçante, e njoh qekur ishim te vegjel, jemi njesoj.Jane te mire,mundohen ne çdo menyre te me bejne te jem mire."Fliste me aq dashamirsi per ata te dy.
"Nuk ke asken tjeter"?
"Si mos t'i kisha ata qe kam.Babi vdiç kur isha 15 vjeç,mamaja u larguar na la vetem mua dhe vellain.Ai mori nje rruge te gabuar,jam munduar shume qe ta mbaj pran vetes por ishte e pamundur.Tani nuk e di ku bredh rrugeve,qyteteve.E ka perjetuar shume keq ikjen e mamas."
"Me vjen keq"-ajo vazhdonte te qante.
"Ejj,mjaft kemi qare,shiko dhe deti po thot paskeni lot me shume se une uje,do behet xheloz."-u ngrit ne kemb,i zgjati doren qe dhe ajo te ngrihet.
"Qenka errsuar,do behet merak mami.Ku u mbyt ajo tani do thot"-qeshi mes loteve dhe u nisen per ne shtepi.
Gjate rruges duke perfituar nga erresira,Dion mundohej qe t'a trembte.Por ajo nuk kishte frik fare,vetem qeshte.
"Sa e fort qenke moj dreq"-qeshi ai dhe vazhduan duke ecur.Ai fliste dhe ecte ndersa ajo kishte ndalur dhe mbante te qeshuren.Ai nuk e kishte vene re qe ajo nuk eshte dhe fliste.
"Dion"-bertiti dhe me vrap iu hedh ne qafe.
"Çfare ndodhi,çfare ndodhi"-u kthye menjeher i trembur.
"Asgje doja te trembja"-qeshi ajo duke rrullur krahet.
"Ah shejtane ti,me trembe serjozisht"
"Ishte shume qesharake teksa flisje me veten"-e ngacmoj ajo.
"E poshter"-tha me shaka.
"Tani mberritem.Faliminderit Dion"-ishte e sinqert ne fjalet e saj,ndjente besim tek ai.
"Çfare thua,faliminderit ty.Ishte nje dite ndryshe."
Ajo u nis te ngjitet lart."Prit"ishte zeri i tij qe e ndali.
"Do vije te shoqeroj deri siper,qe mos te shqetesohet mami yt".
''Fiks,faliminderit"-buzqeshi ajo dhe mbylli ashensorin.Brenda pak sekondash u ngjiten lart.
"Nese te shqeteson ai djali me thirre mua"-tha ai.
"Jo,nuk do te perziej ty"-tha ajo serjoze.
"Ames,a nuk jemi miq?"ishte nje pyetje e shpejt.
"Po,por..."
"Me premto qe do me lajmerosh"-e nderpriti ai.
"Mire,mire"-tha teksa hapte deren.
Mamaja e Amesit shkoj menjehere e perqafoj te bijen."Me ngrive gjakun moj bije."
"Me fal zonje,u vonuam pak".
"Po qanim hallet"-e nderpreu Ames duke qeshur.
"Ti ketu?"-iu versul menjehere Teo.
"Qetesohu djalosh"-e largoj Dioni nga vetja.
"Çfare dreqin ke Teo,nuk e kupton qe fal tij une jam ketu sot.Kush do me shpetonte apo Ani qe te mbushi koken me ide te kota,mos valle ai ishte njehere te vetme per t'u kujdesur per mua.Vetem tani po ben rolin e shokut duke hedh akuza kot nga inad qe ky e ka rrahu."
"Rrahu"-than njezeri Era dhe Teo.
"Histori tjeter kjo,mami te lutem me beso.Ky vetem me ka ndihmuar,ishte vendim im ai qe bera.Ky nuk ka asnje faj"-foli me zerin qe i dridhej.
Ai i vendosi doren ne sup dhe i buzqeshi,duke i lene te kuptoje se gjithcka eshte ne rregull.
"Teo kerkoj falje"-i tha Ames ne shenje urdheri.Ai kishte shume krenari,sidomos para nje mashkulli.Ai u largua duke perplasur deren e dhomes.
"Teo"-i shkoj nga mbrapa Ames.
"Ames lere,mjafton ta kuptoje qe e ka gabim,per falje nuk ka asgje."
"Faliminderit mor bir"-iu afrua Era me lot ne sy.
"Fshije lotet,ajo nuk duhet te shohe me lot ne sy"-i tha ne vesh per te mos e degjuar Ames.
"Qofsh bekuar mor bir"-i dha ajo bekimin e saj.
"Çfare po kurdisni ju e?-u afrua Ames me kureshtje.
"Asgje,asgje",buzqeshi ai.I pershendeti ato te dyja dhe u largua.
"Eshte vertete i mire ma".u kthye ajo nga e ema qe e shikonte.
"Ma mos me shiko ashtu,nuk eshte asgje siç mendon ti".Sjelli koken nga ana tjeter.Nderkohe e ema vazhdonte ta ngacmonte.
Dioni u nis per ne shtepia e tij,nuk iu kishte hapur telefonin Sergios dhe Leos,me siguri ishin bere merak.
Ai hapi deren,nderkohe ata po qeshnin.
"Pershendetje bukurosh"-filloj Leo me imitimet e tij.
"Cilen po imiton tani?"-e pyeti ai.
"Jam Amesi,Dion spo me njeh?"vazhdoj ai.
"Serjozisht e ka ky?"-u kthye nga Sergio.
"Mos i'a merr per baze,e njeh Leon."-foli qete ai.
"Si ishte ajo?Mos na thuaj asgje si gjithmon.Ne iu kemi pare"-rrulli krahet.
"Çfare na keni ndjekur"?u inatos ai.
"Jo Dion,kur po ktheheshi ishim mbas jush."- tha Sergio.
"Si te trembi ashtu mor burre"?-filloj te tallej Leo me reagimin e Dionit.Dhe Sergio po qeshte.
"Dhe ti po tallesh e?"u kthye Dioni nga Sergio.Iu hedh nje shikim serjoz dhe u mbyll ne dhome.
Ishte shtrire mbi krevat dhe mendonte per historine e Amesit.
"Sa e tmerrshme,e gjora ajo"-tha me vete.
YOU ARE READING
Dy Jete ne Nje
Romans-Ti vete mundohesh te qetesosh dhimbjen,por vetem nuk mund ta sherosh ate. -Disave iu jepet nje shanc i dyte dhe nuk dine te permirsojne gabimin.Ndersa disa kane vertete nevoje per nje mundesi te dyte qe nuk jepen kurre. ...
