Gjithcka ishte normalizuar ose me sakt,gjithcka ishte permirsuar per Amesin.Ajo po shkonte ne shkolle,mbasditen ne pune.Çdo nate mbledheshin me Sergion dhe Leon,dilnin per kafe ose shkonin te shihnin ndonje film.
Me shoqerin qe kishte ishte shkepute plotesisht nga ata.Ani i kishte then se me mire te bej sikur nuk i njihte.Ai i kishte ndaluar te gjithe qe ti afrohen asaj.Ne fakt nuk ishte merzitur aspak per kete gje.Per nje jave kishte kaluar me mire me Sergion dhe Leon sesa tre muajt e fundit me ata.
"Amessss"-te bertiturat e Leos e zgjuan nga gjumi me i mire.
"Ça ka ky tani"?-u ngrit me pertes,ishte e diela e pushimit.Pse duhet te torturohet duke u zgjuar pa zbardhur mire.
"Leo do te vras ndonje dite"-i hapi deren me pertese.
"A te ka dal gjumi,mos me rri keshtu si e droguar.Zgjohu mos me ben te hedhi uje fytyres",-fliste shpejt ai.
"Leo je çmendur gje?,-i bertiti ajo,ndryshe nuk do pushonte.
"Duhet te jesh shume e frekset o vajze,dua keshilla te vlershme.Do takoj fiksimin sot mbasdite.A din ça do thot kjo?"-hidhej Leo neper shtepi duke kercyer.
"O Zot"-shfryu ajo duke u shtrire ne kolltuk pergjumshem.
"Do delni mbasdite dhe mua me zgjon ne 6 te mengjesit"-filloj te ankohej ajo.
"E di jam njeri me i adhurueshem qe njeh,por zgjohu kemi pune per te bere".-tha ai entuziast.
"Çfare punesh"-u cudit ajo.
"Do bejm sikur ti je fiksimi ndersa une jam une".
"Çfare"?-bertiti ajo.
"Mjaft u ankove per çfare jane shoket"-i tha ai dhe arriti ta bind.
Edhe pse i shkatrronte nervat, i dhuroj dhe te qeshurat me lot, sidomos kur Leo bente si serjoz.Ishte aq i lezetshem me sjelljet e tij.
Pasi ben disa prova per t'i mesuar Leos disa menyra se si te sjellet,ata moren nga nje gote me leng frutash dhe dolen ne ballok.Dielli ishte shume i nxehte qe ne mengjes.
"A keni fol me Dionin"-i tha ajo,ishte bere nje jave qekur ishte larguar.
"Flasim,na ka pyetur dhe per ty."-tha Leo.
"Jam shume i lumtur qe jeni njohur,keni ndryshu jeten e njeri tjetrin me beso".
"Jam falenderuese"-tha ajo sinqerisht.
"Kishim kohe pa e pare aq te qete dhe me beso vetem qekur ka njohur ty e kemi pare te qesh.Ai pothuajse nuk fliste fare,tani po e merr veten fal teje."
"E kam shok te mire"-u mundua ajo te nderroje muhabet,po ndihej ne siklet nga ata fjale.
"Pse vetem shok?Ai e kishte nje fatkeqesi qe i iku njeriu qe donte me shpirt,po sdo thot qe nuk do dashuroj me."
"Leo te lutem,kjo nuk do ndodhe kurre.Mes meje dhe Dioni do kete vetem shoqeri"-e nderpreu ajo.
"E mire do e shohim".ishte biseda e tij me serjoze qe kishte bere ndonjehere,por serjoziteti nuk mund te zgjas shume.
"Serjozisht sa shume ngjan me Emmen ti,a thua keni qene ne te njejten dhome kur ishte e djegur ajo dhe te kane ven fytyren e saj doktorat"-tha ai.
"Çfare thua o Leo?Ti je i çmendur"-qeshi Ames.
"Nga ta di une,kam pare nje film keshtu."-rrulli krahet.
Pasi iku Leo,Ames u be gati per te shkuar ne pune.Kyçi deren dhe zbriti poshte,teksa po kalonte rrugen nga larg pa diken.E kishte marre malli per ate dhe shkoj me vrap drejt tij.
"Dion"- e thirri nga mbrapa.
Ai nuk e mori mundimin as te sjellej nga ajo.I hypi makines dhe i kaloj para kembeve pa i folur nje gjysme fjale.
Ajo u ndje shume keq,"Sa idjote,sa naive,sa njeri kot je moj Ames,per nje jave te harroje"-shante veten.
"Mbase ka ndonje problem,"-mundohej ta justifikonte.
Pak me tutje pa Sergio qe po ecte me nxitim. "Sergio"-shkoj drejt tij.
"Po Ames".
"Çfare ka Dioni,qe nuk mu pergjigje?"
"I kane dal shume probleme,mos u merzit nese nuk te pergjigjet.Ika flasim ne dark"-iku dhe ai me nxitim.
"Pahh,te pakten nje pershendetje nuk mundi ta jepte"-tha e inatosur dhe vazhdoj rrugen.
Gjate gjithe dites e kishte mendjen aty,frika me e madhe e saj ishte mos po gabonte serisht duke i besuar atij.Ne fakt Dionin nuk e njihte aq shume sa te kishte gjithe ate besim.
"Mire Dion do te shohim qe do me kerkosh.Do te injoroj po njesoj"-mendoj me vete.
Ate mbremje shkoj te prinderit,ata i gezoj pamase ndryshimi i saj.Tashme ishte e qeshur dhe e dashur po njesoj me prindrit dhe vellain e saj.I cili e mbante pak inad per punen e Dionit por ajo i shpjegoj gjithcka.
Te nesermen shkoje ne shkolle me Teon,kishte kohe pa shkuar bashke.Gjate rruges folen vetem per kujtimet e bukura qe kishin kaluar.
Pasi mbaroj mesimin teksa po kthehej ne shtepi,ne rruge u ndesh serisht me ate.
"Dion"-e thirri ajo.Ai nuk foli fare ishte shume i perqendruar duke shkruar ne telefon.
"Dion"-,e thirri me nerva.Ai vuri telefonin ne vesh dhe u largua ne nje drejtim tjeter.
"Dreqi te marrt dhe ty,nuk kam ne mend te te vije nga mbrapa"-tha e inatosur,e kishte vrare sjellja e tij.
"Ames,cfare ke qe je kaq me nerva?"-iu afrua Leo.
"Ai,,,,asgje jo"-nuk donte te dukej e interesuar per ate.
"Ku po shkon ti Leo?"
"Po shkoj te shoh mos ka ardhur Dioni".
"Aha,Ciao"-e pershendeti dhe iku.
Nuk kishte ndermend te shqetesohej per Dionin tani,ai po e injoronte, e dyta here qe kishte bere sikur nuk njiheshin,te njejten gje do beje dhe ajo.
Ca menoni per sjelljen e tij?😜
YOU ARE READING
Dy Jete ne Nje
Romantizm-Ti vete mundohesh te qetesosh dhimbjen,por vetem nuk mund ta sherosh ate. -Disave iu jepet nje shanc i dyte dhe nuk dine te permirsojne gabimin.Ndersa disa kane vertete nevoje per nje mundesi te dyte qe nuk jepen kurre. ...
