Dy Jete ne Nje

Part 25

I lodhur u shtri ne ate krevat,po mendonte.Nuk i hiqeshin  nga mendja fjalet e rojes.

"Ajo me kishte sjelle çdo dite ushqime ne burg.Pse e ka bere,ajo gjithmon eshte me Dionin,mua me urren". -pyetjeve te tij nuk iu pergjigjej dot.U çua me pertese dhe shkoj ne kuzhine.U habit nga rregulli qe ishte aty,kishte lene nje rremuje te tmerrshme aty.Hapi raftat dhe nuk po gjente asgje nga shishet e tij.

"Nga dreqin kane shkuar pijet e mia"-perplasi raftin.Diku ne cep i zuri syri nje cope leter,e mori dhe e lexoj.

"Djalli e di se do terbohesh kur mos te gjesh asnje nga shishet e tua te helmit,i kam hedh te gjitha ne kosh lala "-ne fund kishte vizatuar nje emoji me gjuhe jashte.
Doli si i terbuar dhe gjuante deren e saj.

"Çfare dreqin po ben?"-doli Ames shpejt nga dushi,ishte vetem me nje peshqir te mbeshtjelle rreth trupit te saj.

"Hape kete dreq dere ose ta hodha per toke"-u degjua zeri i acaruar i Liamit.

"Qetesohu bish"-qeshi Amesi,donte ta acaronte me teper.

"Liam"-e thirri qete ajo.

"Çfare dreqin ke?"-uli pak tonin e acaruar.

"Asgje",-qeshi ajo pasi beri si ai.

"Ames hape kete dere"-e gjuajti i acaruar,nderkohe ajo qeshte nga brenda.Ajo vajze i shkatrronte nervat.

"Jam zhveshur o djalli"-i tha teksa vishej.

"Ames po me shkatrron nervat dhe nuk e ke mire keshtu".

"Kete po doja te degjoj"-hapi deren dhe i qeshi.Ai e kapi per krahu dhe e mbeshteti pas deres,ajo vazhdonte te kishte ate buzqeshje ne fytyre,floket e largura i kishin ren ne sy,ajo picrronte syrin,duart I kishte te bllokuar nga ai.

"Me lesho o budalla se me dhemb syri"-mundohej te largonte floket nga syri.
Nervat e tij iken,shikonte se si ajo rrullte syte,sesi levizte çdo tipar te fytyres per te hequr floket nga syte.Ne buzet e tij u formua nje buzqeshje e embel.Amesi e vuri re e shikonte e habitur.

"Liam".

"Hm".

"Ti po qesh?"

"Jo moj vajze.Pse ke hyre ne shtepine time?"-e leshoj dhe ktheu koken ne anen tjeter.

"Ka ndonje problem?"-foli qete ajo.

"Si moj a je mire,normal qe ka shume.Cfare kerkon ti aty,pse ke hedhur shishet ne kosh?"-i bertiti i acaruar.

"Ti je i çmendur o djal.."-nje trokitje e deres e nderpriti.

"Ahh moj vajze dhe ti"-tha ai i bezdisur.

Ajo shikoj nga syri magjik dhe u largua nga dera,nje frike e pushtoj.

"Çfare pret moj,hape."-i tha ai.
Ajo mohonte me koke.

"Ufff ma"-shfryu ai dhe shkoj drejt deres.

"Jo jo Liam,eshte ai"-tha te vogel.

"Kush moj?"

"Eisoni".
Pasi mbaroj ajo fjalen,ai hapi deren.

"Prap gjalle ti"-iu drejtua Liami.

"Dua te flas me Amesin jo me ty".
Liami kishte kapur doren e saj e cila dridhej nga frika dhe e shterngonte fort,Eisoni e vuri re kete gje.

"Shporru nga ketu"-Liami shkeputi doren nga ajo dhe e gjuajti.

"Liam te lutem,te lutem mjaft"-e kapi ajo doren e tij.

"Nuk do mbaroj me kaq,do ma paguani te dy"-tha ai dhe iku si nje femije i vogel qe dridhej nga frika.

Ajo hyri brenda,nga syte i rrjedhen dy pika loti.Liami ktheu koken nga ajo.

"Çfare ke moj?"-i foli qete.

"Asgje jo"-shkoj me vrap ne dhomen e saj dhe mbylli deren.
Ai doli nga aty,ishte i shtrire ne krevat dhe po mendonte nje zgjidhje te asaj qe kishte ne mendje te tij.

Ne mengjes u zgjua heret,u be gati dhe doli.Ishte shume i kujdesshem per pamjen e jashtme.
Ajo ishte te dera duke e mbyllur njekohesisht dhe fliste ne telefon.

"Leo,shpirt do shkoj te prinder"-i tha ajo.

"Bohh na mbyten femijaçat"-tha ai me ironi.

"Ciao dashuri"-i tha ajo dhe mbylli telefonin.

"Si e ke hallin ti?"-i bertiti ajo.

"Mua mos me bertit e çmendur"-i tha dhe doli,priti poshte derisa ajo hypi ne taxi dhe shkoj pas saj.
Te porta e priste i ati,ajo doli nga taxi-a dhe shkoje me vrap drejt tij.

"Babush"-e perqafoj ajo.

Liami nga nje cep beri disa foto dhe me buzqeshje ne fytyre u largua.Ai arrinte gjithmon ate qe donte.Shkoj ne apartament mori disa nga gjerat e tij me te nevojshme dhe i hypi makines.Do shkonte ku ta çonin gomat e makines dhe do ndaltet vetem kur ti mbaroje nafta.Nuk u be i gjalle per nje jave ne ate lagje,te gjithe flisnin per te,te gjithe gezoheshin qe ishte larguar,luteshin qe mos te kthehej me.Askush nuk e donte aty.
Amesi ndonjehere gezohej qe ishte larguar por ndonjehere prezenca e tij e bente me te forte.

Ishte mbasdite,çunat sapo ishin larguar nga apartamenti i Amesit.Degjoj deren dhe u çua me vrap,mendonte se do ishte njeri nga çunat.

"Çfare keni harruar?"-ndali fjalin kur pa para tij Liamin,nuk dinte a te gezohej apo merzitej me rikthimin e tij.

"Çfare don?"-iu pergjigje ftoht ajo.Ai hyri brenda pa ftesen e saj,dukej me keq se ishte.Si dukej abuzimi me alkoolin ishte shtuar.

"Ti vajze do behesh e dashura ime".-e tha shpejt.Ai nuk kishte kurre te dashura,vajzat I ndrronte çdo nate ama te dashur s'kishte quajtur asnje.

"Çfare?U çmende?"-bertiti Amesi ne te njejten kohe dhe qeshi me ironi.

"Ne syte e te gjithve,te gjithve okay,do sjellmi si te dashur por kur te jemi vetem jo.Nuk me intereson te pallohem me ty".

"Pusho,mbylle ate goje te ndyre si guxon te thuash keto mua"-e gjuajti ai me duart e saj te vogla.

"Nuk te pyeta a pranon vajze por keshtu do jete si them une,per ndryshe babushi yt iku per l*sh."-fliste pa pike meshire teksa I tregonte foton e te atit.

''Mos guxo t'i besh keq atij,te betohem te vras"-urrejtja ndaj tij sa vinte e shtohej."E dashura jote kurren e kurres"-nuk do pranonte kurre,nuk do binte pre e mashtrimeve te tij.

"Okay"-nxorri telefonin dhe thirri dike me kamer,ne ekranin e telefonit u shfaq babai i saj i lidhur.Amesit vetem si nuk i ra te fiket,ajo filloj te qaje.
"Mos guxo ta lendosh"-e gjuante ate.

"Vajze une nuk pertoj te vras,ata te burgut nuk me mbajn as 2ore"-qeshte ai.

"Pranoj,por nese diçka i ndodhe familjes time,te betohem te vras"-fliste ajo me urrejtjen me te madhe.Ai buzqeshi ne shenje fitorje dhe doli duke perplasur deren.

Amesi telefonoj te atin,ai ishte mire.Ajo nuk po kuptonte asgje,çfare qellimesh kishte ai.

"O Zot Dioni,Leo,Sergio do i humbi te gjithe."-fliste me vete e shqetesuar,si do iu dale para atyre tani.