Arthit pvo;
က်ေနာ္အလုပ္ထဲမာထိုင္ရင္းေတြးေနမိတယ္...ဒီေန႔က်ေနာ္အိမ္ျပန္လို႔မဖစ္ပူး...ဒီေန႔ကသူမရဲ႕ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔.......က်ေနာ္မာသူမကိုသြားေတြ႔ဖို႔အခြင့္အေရး႐ွိပါ့မလား....သူမကိုေတြ႔ဖို႔ေရာထိုက္တန္ရဲ႕လား...က်ေနာ္အခုထိသူမနဲ႔ေတြ႔ဖို႔လံုေလာက္တဲ့သတၱိမ႐ွိေသးပူး....Kongကဒီလို႔ေန႔ဆိုက်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုလံုးဝယ္ေတြ႔ခ်င္မာမဟုပူး....က်ေနာ္ဒီေန႔ေတာ့ထံုးစံအတိုင္းHotelမာပဲေနရေတာ့မယ္....က်ေနာ္သူမကိုတဂယ္စိတ္ရင္းနဲ႔ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္....အရာအားလံုး႐ွင္းလင္းသြားတဲ့တေန႔ေန႔ေပါ့.....
ျဖဴလႊလႊအုတ္ဂူမ်ားၾကားမွတခုေသာအုတ္ဂူေလးေ႐ွ႕တြင္အနက္ေရာင္ဝတ္စံုဝတ္ထားေသာေကာင္ေလးတေယာက္......
"Lam....ဒီေန႔ဆိုႏွစ္ႏွစ္႐ွိသြားပီေနာ္...မင္းကိုယ့္ကိုထားခဲ့တာ...."
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ထုိေကာင္ေလးသည္ဘာစကားမွဆက္မဆိုႏိုင္ပဲရပ္ေနမိခဲ့သည္.....
"Lam...အရာအားလံုးအတြက္ငါေတာင္းပန္ပါတယ္.......ေအးခ်မ္းစြာအနားယူပါေတာ့..."
ေက်ာခိုင္းစြာထြက္ခြာသြားေသာေကာင္ေလးသည္ထိုအုပ္ဂူျဖဴျဖဴေလးနဲ႔ေဝးသထက္ေဝးသြားခဲ့ပီ...ထိုျမင္ကြင္းကိုအေဝးတေနရာမွမ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ၾကည့္ေနခဲ့ေသာေကာင္ေလးတစ္ဥိီး႐ွိခဲ့သည္ဆိုတာကိုေတာ့...မည္သူမ်ွမသိခဲ့ပါ....
💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔
Arthit pvo;
ဒီေန့အိမ္မျပန္မာဖစ္လို့ကားမွတ္တိုင္ဆီကိုေလ်ွာက္လာလိုက္တယ္...ဒီေန႔အိမ္မျပန္တာပဲေကာင္းပါတယ္ေလ...Kongစိတ္ဆင္းရဲေနမာကိုမလိုခ်င္ပူး...က်ေနာ့္ဘဝႀကီးကလဲ႐ွင္လ်က္နဲ႔ေသေနရတာထက္ေတာင္ဆိုးေသးတယ္...ခ်စ္ရသူရဲ႕အမုန္းေတကိုတေပြ႔တပိုက္ႀကီးရထားတာမို႔လို႔ေလ....စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ကားမွတ္တိုင္မာထိုင္ေနမိတယ္....လာရပ္သမ်ွကားတစ္စီးမွကိုလဲမစီးဖစ္....
أنت تقرأ
I Love Your Hate
عشوائيသာသာမေနႏိုင္လြန္းလို႔ေရးလိုက္တာပါ...သာသာအခုေရးမဲ့Ficေလးကေတာ့Arthitနဲ႔Kongpob character ေလးေတကိုသံုးပီးေရးသြားမာပါ...တကယ္ေတာ့သာသာေရးခဲ့သမ်ွFicေတအကုန္လံုးကSing Kristပဲေရးတာပါ..ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သူတို႔ရဲ႕ original character ေလးေတကိုပ်...
