Moonlight Kiss (Kanaway Book 2)

XXXI

"TITA Jaq, we did it! We won!"

Iyon ang malakas na sigaw ni Liam habang tumatakbo palapit sa kinatatayuan ni Jaq. Sinalubong niya ang bata. Nang makalapit ito sa kanya ay nag-high five sila. Then she lean forward and kissed him on the head.

"I know you will win. You're smart," nakangiting wika niya.

"Winning a sack race isn't actually about being smart," wika ni Brien habang papalapit kila Jaq at Liam. Pawisan ang buong mukha nito at may bahagyang kunot ang noo.

It's the family day in Liam's school. At naroon siya kasama ang mag-ama at si Elia. Just like a family. Which made Liam as happy as ever. Hindi gustong sumali ni Brien sa sack race subalit pinilit niya ito. Sa lahat ng laro ay pilit niya itong itinutulak upang sumali.

"Of course it is," kontra ni Jaq sa sinabi ni Brien.

"It is not. At ito na ang huling laro sa sasalihan ko," sabi pa nito.

Masuyong pinahid ni Jaq ng towelette ang pawis sa mukha ni Brien. Ang isang kamay naman niya ay umakyat sa batok nito. He hair sunk into his soft brown locks. His eyes blazed.

"If I were you, I will stop that, prosecutor," he warned in a soft and low voice, for her ears only.

"I think sack race is actually a game of brain. If you aren't smart enough, you wouldn't think of going as fast as you can to win the race."

Nagkatinginan sila Brien at Jaq bago sabay na bumaling kay Lucas. Napailing si Brien. "I'm beginning to think na nagiging pareho na ang takbo ng pag-iisip n'yo," turo ni Brien kay Jaq at Liam.

"Dahil gusto kong maging katulad ni Tita Jaq. I'll be a lawyer someday," agaw ni Liam.

Brien groaned. "Okay then, young man, why don't you run along to your Auntie Elia and ask if you could help her sa paghahanda ng lunch table?"

Kaagad na tumakbo si Liam patungo sa table na okupado ng kanilang pamilya.

"Parang ako yata ang dapat na tumulong kay Elia," ani Jaq habang tinitingnan ang pagtako ni Liam.

Brien cleared his throat. "Why don't we have a little walk? May sasabihin ako."

"Sounds suspicious," nakataas ang kilay na tugon ni Jaq bagaman nagsimula ring sumabay sa paglakad ni Brien.

They walked the school grounds hanggang sa makarating sila sa bahagi kung saan wala ng tao. Nang mapadaan sila sa isang sementadong bench ay iginiya siya ni Brien paupo roon.

"I have something for you," mula sa gilid ng bench ay inilabas ni Brien ang isang birdcage. Mayroong puting kalapati roon.

Lumapad ang ngiti ni Jaq. "You planned this," matter of fact na wika niya. She stared at the dove with wonderment in her eyes. Pagkuwa'y unti-unti niya iyong inilabas mula sa kulungan.

"Will you marry me, Jaq?"

Lumipat ang kanyang mga mata kay Brien. His blue eyes were dark and sincere. He loves her. He proved it since the day he went to Chicago to get her back, hanggang ngayon na tatlong buwan na ang kanilang relasyon.

Pinauna na niya si Brien sa pagbalik ng bansa habang inayos naman niya ang lahat ng kailangang gawin bago tuluyang manirahan sa Pilipinas.

She started her own practice at Baguio a month ago. She lives in the same building where her office is located. Sa kabila iyon ng kagustuhan ni Brien na sa Kanaway na siya manatili. She spends a lot of time there though.

His mother would be really happy kapag nalaman na nag-propose na sa kanya si Brien.

"Where's the ring?" tanong niya rito bago pakawalan ang kalapati.

Sukat sa ginawa ni Jaq ay nanlaki ang mga mata ni Brien hanggang sa tila luluwa na iyon. Sumunod ang nanlalaking mga mata nito sa niliparan ng kalapati. Dumapo iyon sa sanga ng isang puno.

"I can't believe you did that!" horrified na wika ni Brien. "Nakatali sa paa ng kalapating iyon ang singsing!" bulalas nito bago tumayo at tumakbo patungo sa puno kung saan nakadapo ang kalapati.

She watched him eyes full of amusement and love. For hundreds and thousands of people that came across her way, she was so blessed to have crossed paths with him.

She slid the ring on her finger, her heart was bursting with so much happiness and contentment. "Brien!" tawag niya rito bago tumayo. Itinaas niya ang palad at iniharap rito ang singsing. "Are you looking for this?"

Napanganga si Brien ng makita na nakasuot na sa daliri ni Jaq ang singsing. Unti-unting kumunot ang noo nito. "You, witch!"

Natatawang lumigid si Jaq sa kabila ng bench na tila ba kaya siya niyong protektahan sa sumisingasing na lalaki. "Hey, nagbibiro lang naman ako!" hindi niya maawat ang sarili sa pagtawa.

Para silang mga bata ni Brien na nag-iikutan sa bench.

"I'm kidding too," but his eyes gleamed dangerously.

"Okay," taas-kamay na wika niya. "I'm sorry." Sa sandaling nakalapit si Brien ay hinapit siya nito sa baywang. "This is a school, Mr. de Gala," paalala niya. He smiled mischievously and kissed her anyway. Mabilis na halik lamang. But her heart made sommersaults.

"Oh." Iginala ni Brien ang paningin sa paligid. "No cctvs around, so no evidence. We're clear," nakangising pinawalan siya ni Brien bagaman nakahawak pa rin ang isang kamay nito sa kanyang baywang.

"Oh," paggagad ni Jaq sa tono. "I'm afraid there is," pinahid niya ang gilid ng labi ni Brien kung saan mayroong smudge ng kanyang lipstick. "Now we're clear."

"Aren't you violating ay laws, Miss Ricarte?"

She smiled sheepishly. "How about this? Yes, I will marry you."

"I know. You're wearing my ring."

Isang matinis na halakhak ang kumawala sa kanyang mga labi. Ipinulupot niya ang mga braso sa batok nito. "I should have let you climb that tree and catch the dove."

Mas malakas na halakhak ang naging tugon ni Brien.

Wakas...