Chapter 37:Undeniably Yours
Katherine's POV
Nasa school muli kami kinabukasan,at nag-ayos ng stage para sa graduation.
"Omg,Mag-papagod na Naman ako nito,hayst Ang beauty ko",Sabi ni Devon.
"Maganda ka Kaya",rinig naming sigaw ng Isang lalake. Nilingon namin ito sa likod ngunit Hindi siya pamilyar saakin.
"Rommeee!",sigaw ni Devon at niyakap Yung 'Rome' daw.
"Makayakap ka Naman,bitaw na nga",saad ni Sam at pinaghihiwalay silang dalawa.
"Ano bang problema mo?!",Sabi ni Devon Kay Sam. Natahimik si Sam at Hindi na Lang umimik. Naglakad siya palayo kasama si Xid.
"Woah,Hey guys okay ihahati ko na kayo ah",Sabi ni Mayumi saamin.
"Si Sophie at si Jax sa Decorations sa baba ng stage,Si Zion,Xid at Sam sa technical,si Coby,ako at si Sandra sa tables and chairs. Sa pagkain Naman si Devon at si Nicole Pati na Rin Si Rome. Si Miko at si Kath sa Invitations na ihahatid sa mga guests at sa pagbili ng gifts for the guest speaker tomorrow. Si Troy at Gio sa snacks natin ngayon",Sabi ni Mayumi saamin.
"Luh?So gagastos kami?",reklamo ni Gio. Binatukan Naman siya ni Zion.
Natawa kami. Ngunit mas kinakabahan ako sa naka-assign saakin. Makakasama ko si Miko?Buong araw?Para Lang dito?Aishh.
Nilingon ko siya at nadatnan ko siyang nakatingin din saakin. Umiwas agad ako ng tingin dahil may naramdaman akong kakaiba kapag nakikipagtitigan ako sa magaganda niyang mga Mata.
"Okay,let's start!",Sabi ni Mayumi at ibinigay na saamin Yung invitations na ihahatid namin.
Tumungo kami sa parking lot para puntahan Ang kotse ni Miko.
"Uhm,Kath?",Sabi nito. Tiningnan ko siya at hinintay Ang sasabihin Niya,sa tuwing bubuka Kasi ako ng bibig ko may nangyayari saamin na di ko inaasahan.
"You still don't remember me?",tanong nito. Nagtaka ako dahil may dapat ba akong maalala sakanya?
Huminga ako ng malalim bago muling nagsalita. "Uhm,I don't know who you are,but please make it easy for me,Ipaalala mo,Kung kaibigan Kita o Isa Kang importanteng tao saakin,Ipaalala mo na,Kasi Pati ako naguguluhan Kung Sino Ka,Kung bakit tumitibok ng ganito Ang puso ko sayo",Sabi ko sakanya. Napatakip ako sa bibig ko sapagkat masyado na akong maraming nasabi.
Hindi ko na man kailangan ipaalam sakanya Kung anong nararamdaman ko sa tuwing hahawakan,tiningnan at hahalikan Niya ako.
Tumingin ito saakin at hinawakan ako sa ulo.
YOU ARE READING
Not Until Now
Teen FictionThe guy that I hate the most is the guy I fell in love with. A disaster happens to meet an angel. A love relationship which is challenged by obstacles in life and a big roller coaster ride of people who wants to ruin them. But can they both make the...