You Make Me Crazy. [JaDine]

CHAPTER SIXTEEN

Enjoy! ;)

Chapter Sixteen

Cousin

[THYRON]

"Come on, Meridith, your Mom's waiting for you."

"Coming, tito!" magiliw nitong usal. Lumapit siya sa 'kin at agad na nagpabuhat. Ginawa ko naman dahil alam kong pagod rin ito kakatakbo kanina.

Lumapit kami kay Nadine. Kausap niya si Penelope kanina, ngayon parang ang lalim-lalim na ng iniisip nito. I think Penelope said something bothering. Hindi naman magiging ganito si Nadine kung wala lang 'yung sinabi ni Penelope.

"Mama." Meridith said before tapping her mother's shoulders. "Okay ka lang?"

"Yes, baby. M-Mama is just t-thinking about something."

"Someone kamo." sabay ni Penelope. Kumunot ang noo ko. Someone? Sino naman?

"Who?" I asked.

"Si ano-"

"Shut up, Penelope!" mabilis na sabi ni Nadine. Natigilan kami. She's not like this. Oo, minsan naiinis siya kay Penelope but not to the point she'll shout in a serious tone. Madalas kung sisigaw ito ay parang sinasaway lang si Penelope.

"S-sorry." mabilis ring nawala si Nadine pagkasabi noon. Tumitig ako sa kanya hanggang sa mawala siya sa paningin ko. I then turned to Penelope who was in deep thought.

"Hey."

She looked at me innocently. "Yes?"

"Spill it."

"H-hayaan muna natin siya. May naisip lang siguro. G-ganyan naman talaga 'yan tuwing malapit birthday niya. Hayaan mo muna ngayon, mawawala rin 'yan mamaya." she said then left.

I forehead knotted in confusion. Just what is happening?!

Nawala lang ata ang pagkakakunot ng noo ko ng hilutin iyon ni Meridith. "You know, Tito James, nakakatanda ang pagkunot. Lola does this to Lolo whenever Lolo's head is mainit. Look at Lolo, he still looks young."

Hindi ko alam kung matatawa pa ako o ano. She really is a blessing to Nadine. Nawawala 'yung iniisip ko tuwing ganito. Patuloy lang siya sa paghilot at napapalakpak ng inayos ko ang aking mukha.

"See, Tito? It's gone now!" magilis nitong usal. Tumango-tango.

"Yes, darling. Thank you!" nakangiti usal ko. Nanlaki ang mata ko nang niyakap niya ako ng mahigpit.

"Please be good to Mama, sobrang bait niya sa 'kin."

Tumango ako at tinapik ang likod niya. "I know, Meridith. I know."

*-*

The whole drive to Batangas, Nadine was just staring outside. Hindi niya na naasikaso si Meridith dahil ayaw na nitong humiwalay sa 'kin. Van namin ang ginamit papunta doon, I have one of our driver with us.

Nasa tabi ng driver si Tito Niccolo. Si Tita Crizalei ay nasa unang upuan katabi si Nadine. Penelope is seated behind them together with her sister, Lena. Kami naman ni Meridith sa pinakadulo.

Meridith's been sleeping since we entered the van. Siguro dahil narin sa pagod kaya ganoon. Tuwing naalipungatan ay tinatapik ko lamang ang braso niya. Nakaunan kasi siya sa hita ko.

Most of the bags are here with me, not really with me like beside me but behind me.

Both Penelope and Nadine were silent. Tanging sina Tita Crizalei at Lena ang nag-uusap. They would try to talk to Nadine but she'll just answer it then nothing. Parang apektadong-apektado ito sa nangyari kanina, even Penelope. They just won't tell it. Curiosity is killing me.