Breaking Me Again.

Chapter 14 : Getting over?

---

''Akalain mong posible pa lang magkagusto ako sa kanya.'' naka face palm na saad ni Jem sa akin.

I wasn't expecting this. Kasi why would Jem kept on pushing me to that guy kung gusto niya naman pala yung tao. She should have said it earlier.

Nasa classroom lang kami habang nag ta-take down notes dun sa sinusulat ni prof sa whiteboard. I was out of focus.

Parang nagiging affected ako sa revelation ni Jem. What is happening to me? Hindi dapat ganito yung nararamdaman ko ngayon.

''Kailan lang?'' I asked her.
Hindi ko na nga maisulat nang maayos yung mga letra sa harapan kasi lutang pa din ako.

She stopped herself from writing and faced me with such confusion.

''Ewan, basta nangyari na lang'' aniya niya. Nagpatuloy lang s'ya sa pagsusulat at mukhang bothered din siya.

''And it sucks! Hindi ko dapat siya ginusto kasi ikaw yung gusto niya'' mahinang pagkasabi niya.

Napahinto ako sa pagsusulat at sinara na lang yung notebook ko. Ano ba iniisip nitong si Jem? Hindi niya ba nakikita na mga pakulo lang yun ni Zed?

''He loves everything about you, Aiks'' nagpatuloy lang siya sa pagsasalita habang ako nakatingin lang sa malayo. Sa tono ng pananalita niya parang kilala niya talaga si Zed ah!

Are you familiar with all these feelings? It keeps on distracting my wounded soul. Kasi wala akong maintindihan kaya mas lalo lang lumalala yung sitwasyon.

Ibinaling ko ang aking atensyon sa kanya.
''Don't say anything like that, Jem. Alam natin na hindi mag se-seryoso ang tulad ni Zed'' trying to build a little felicity.

Ayaw ko namang isipin ni Jem na pasan niya ang mundo. At isa pa never in my entire life na pag-aawayan namin ang ganyang mga klaseng bagay. Lalake lang yun, malayo sa naging pagsubok namin bilang magkaibigan.

Tumango tango lang siya at nagsalita.
''If I run out of men, there are plenty of fish in the sea naman diba?'' She's not facing me at this time around.

She has a point. Kahit nga medyo di ko pa maintindihan yung sarili ko minsan, kung bakit iba yung nararamdaman ko sa kinikilos ko.

''You're not even good at lying'' I punched her sa braso pero mahina lang. Alam ko namang ngumingiti lang siya para maging magaan yung mood namin pareho. I didn't want to end this day na hindi ko nakikita ang totoong Jemimah.

''Do you like him?'' Straight na tanong niya na para bang hinihintay niya yung bawat salita na lalabas sa bibig ko.

I don't know? How do I respond to that? She must have sensed my discomfort.

Napalunok ako.

''No. Not a single thing'' as I feel it is something indescribable. What it is or what it means can never be said. Parang kinakain ako ng mga salita niya.

''Dahil ba sa hindi ka pa nakaka move on kay Prix?'' tumango lang ako ng bahagya.

Issue pa din sa kanila yung kay Prix. Gusto ko ngang tanungin yung sarili ko kung talaga bang naka move on na ako?
Ayaw ko na munang isipin yan sa ngayon.

Nag paalam na yung prof namin at nagbigay na lang ng istructions kay Arya.
Since malapit na yung intramurals.

Pumunta na yung ibang classmates ko dun sa kani-kanilang designated teams. Hinihintay na lang namin pareho si Kiwi para sabay na kaming pumunta ng field.