||11

17K 224 36
                                    

"Nasılsın meleğim? Alışabildin mi düzene? Oralar nasıl"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.





"Nasılsın meleğim? Alışabildin mi düzene? Oralar nasıl"

"İyi sayılır baba.Fizikten inanamayacaksın ama A aldım"

"E bu harika bi haber! Derslerin iyiye gidiyor desene."

"Ya evet.Neyse bu senem son zaten kurtuluyorum şu okuldan.Bi atanabilsem zaten başlayacağım işe hemen"

"Dinlemedin beni.Halimiz vaktimiz yerinde çok şükür.Geçireyim diyorum seni şu şirketin başına.Anlamıyorsun beni"

"Ben ne anlarım allah aşkına işletmeden.Kimyager olacağım bak ben göreceksin"

"Kafana koyduğun şeyi yaparsın sen biliyorum.Hayallerinin peşinden gitmen çok güzel birşey seninle her zaman gurur duydum,duyacağız da kızım."

"Teşekkür ederim baba"

"Şimdi kapatmalıyım.Annenle yoldayız.Onu işe bırakıp şirkete geçeceğim.Seni bol bol öpüyor selamı var"

"Öpüyorum bende ikinizi.Sende selam söyle"

"Görüşürüz meleğim"

"Görüşürüz"

Telefonu kapatmamla Alara derin bir nefes aldı.
Kahvaltımı iştahla yapmaya devam ederken
"Ne diyor baban?" Diye sordu.Çatalımla omletimi parçalara ayırırken omuzlarımı silktim."Ne var ne yok diyor işte.Derslerimin gidişatını falan sordu."

"Çayın bitmiş doldurayım mı?"

"İçmeyeceğim sağol"

Aramızdaki derin sessizlik artarken bende birşeylerin olduğunu fark ederek çatalını sertçe tabağına koydu"Neyin var senin! Polat deme sakın!"

Başımı salladım.Her geçen gün kardan adam gibi eridiğimi hissederken hep pozitif ve neşeli kalmaya çalışıyordum.Benimkisi aşktı,oyun değildi veya onunla sadece eğlencesine konuşmuyordum.
Çevremdekiler hala daha niyetimin ciddi olduğunu anlamış değillerdi.
Bu konuda yapacak birşeyim yoktu.

Telefonum yeniden çaldığında bu sefer üvey ablam arıyordu.
Evet üvey.Babalarımız bir olsaydı olurduk.Fakat anneler bir olunca,işler değişiyordu.

"Efendim Rezzan?" Sıkıntıyla açtığım telefonu isteksizce cevaplandırdım.
"Yha aşkığaam! Hiç aramıyorsun ablanı! Aynı yerdeyiz görüşmek yok ne var ne yok!"

"Bağırma bir tamam"

Sakin kalmaya çalışarak yutkundum."İyiyim,yoğunum biliyorsun ki,kusura bakma."

"Ay yok önemli değil.Bak eğer müsaitsen bi ziyaretine gelelim diyoruz."

"Diyoruz?"

"Nediyosun kız? Polatla ben tabikii de"

Alara meraklı gözlerle bana bakarken beynimde bir an şimşekler çaktı.
"Polatla mı?" Diye kekeledim.

"Yasemin sen iyi misin? Veriyim istersen bi onla konuş"

"Hayır hayır" diye reddettim ani bir dürtüyle.Kendime anca gelebildiğimde vücudumdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü.
Polat bu akşam buraya geliyordu.
Buraya,bu eve..
Alara'nın bileğini kapıp hızla sıktım."Şey tamam gelin müsaitiz abla"

"Ah çok özledim seni.Akşama görüşüyoruz o zaman"

"T-tamam görüşürüz"

Telefonu zar zor kapatan elim titremeye başlarken güçlükle Alara'nın suratına baktım.
"Bu akşam buradalar,Alara.."

I trust u // TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin