"Ben hazırım Okyanus.."
"Geliyor musun?"
"Hadi gelde bana bu kadar açık giyindiğim için kız"
"Beni dizine yatır"
"Burnumdan öp"
"Kalçama vur her zamanki gibi,izin hiç çıkmasın yasak tenimden"
"Elbisemin iplerini çöz,soğuk parmakların ölü tenime can...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Polat telefonlarımı açmıyor Alara.Neredeyse akşam oldu ve hala telefonlarımı açmıyor."
"Ya kızım işi vardır"
"Ya o öyle bi şey yapmaz.Meşgule verir ya da mesaj atardı.Gerçi hiç kimseye hesap verecek bi adam da değil ama."
"Eee,hiç triplere girme o zaman.Gecenin sonunda kapını çalar gelirse ben sorarım sana"
Derin bir nefesle karıştırdığım çorbanın altını kısıp "Pekala" dedim.Sesim umutsuz ve pes etmişe benziyordu. "İnşallah dediğin gibi olur. Eğer Rezzanla ilgili bir şey olduysa-"
"Dur hemen celallenme" diye sözümü kesti."İyi düşün ki iyi şeyler olsun"
"Keşke iyi şeyler düşünebilsem Alara.Keşke."
"Neyse diyecek başka bir şeyim yok.Bir gelişme olursa haber et mutlaka.Kızlarla buluşmaya gidiyorum ben,istersen sende gel kafan dağılır"
"Hayır bu gün ev hanımlığı yapacağım.Eğlenmenize bakın"
"Peki sen bilirsin,görüşürüz"
Alara ile telefonla olan sohbetimiz sona erdiğinde bir kase tarhana çorbası ve kepek ekmeğiyle birlikte tepsiye koyarak salona geçtim. Televizyondan rast gele bir program açıp dumanı tüten çorbamı kaşıklarken beynim doluydu. Fazla dolu. Fazla soru işaretli. Telefonunu giderken yanına almıştı ve bir yerde mi unutmuştu acaba? Veya telefonu sessizdeydi ve duymuyordu? Rezzanla bu saate kadar konuşması veya onunla kalması imkansızdı. Düşüncesi bile kötüydü.
İştahımın kalmadığını anlayıp tepsiyi sertçe önümdeki sehpaya bıraktım. Bir kaç ay sonra İşime yaptığım mesleğe geri dönecektim. Bu zamanı aramayacağım kesin. Boş boş oturuyordum. Şu an benim önümde terazi,cam beher,ayırma hunisi gibi malzemeler olması gerekiyordu. Tabi bu söylediklerim daha bir kaçı.
Evet! Fikrimi değiştirdim!
Telefonuma uzanarak Alara'nın isminin üzerine basıp onu yeniden aradım.
"Ne var gene?" Diye açtı telefonu.
"Çıkmış mıydın evden?"
Sinsi bir kahkaha attı ve "Evet evin önündeydim tam.Babam arabasını verdi sağ olsun"
"İyi ayrılma hiç bir yere"
"Noldu lan?"
Ayaklanırken kesin bir kararla "Fikir değiştirdim bende geliyorum"
