"Ben hazırım Okyanus.."
"Geliyor musun?"
"Hadi gelde bana bu kadar açık giyindiğim için kız"
"Beni dizine yatır"
"Burnumdan öp"
"Kalçama vur her zamanki gibi,izin hiç çıkmasın yasak tenimden"
"Elbisemin iplerini çöz,soğuk parmakların ölü tenime can...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seni eve bırakayım.İyice mayıştın" Harlan son derece de kontrollü bir şekilde elimdeki bardağı alarak masaya koydu. Ona bakıyordum hala daha.Fazla uzağımda.Ama yakınımda.Tam kalbimin üzerinde. Siyahlar içindeki adam telaşlı bir şekilde gözlerini bir yere sabitledi ve aniden ayağa kalktı. Birşeyler olmuştu. Uzun ince,kalemle çizilmiş gibi olan ilahi kaşlarını karanlığın belirtisi olarak son derece de çatmışken bir yumruğunu sıktı. Karısı gelmişti. Ah pardon,arkadaşlarıyla mekanı basmıştı mı demeliyim?
Güldüm. Komik.
"Hadi gidelim Yasemin,mekan kapanıyor zaten" onu durdurdum."Bir saniye bekle" dedim.Biraz sonra neler olacağını merak ediyordum. Harlan benim baktığım yöne baktı. Ağzından bir küfür çıktı."O eşi mi?" Evet anlamında başımı salladım yavaşça.Uzunca tartıştılar.Rezzan sevgili eşinin bir kusurunu yakalamış gibi görünüyordu. Polat dayanamadı ve en sonunda Rezzan'ın kolunu sertçe tuttuğunda onu kendine hızla yaklaştırarak dişlerinin arasından sinirle konuşmuştu. Şu durumda bile ona bu kadar yakın olmasını kıskanmıştım. Rezzan kolunu hızla onu kendinden itti ve parmağını tehditkar bir şekilde savurdu. Kavga etmelerine sevinmiştim sanırım.
Ve en sonunda Rezzan masaya doğru eğildi ve hala daha içki bulunan sıvıyı Polat'ın suratına boşalttı. Anında ayağa kalkarken Harlan kolumdan tuttu."Saçmalama yanlarına gitmeyeceksin herhalde değil mi!"
Sinirle dişlerimin arasından "Ona bunu yapmaya hakkı yoktu!"
"Hadi gidelim tamam,Fark edecekler yoksa"
Eşyalarımı alıp beni kolumdan tuttuğu gibi dışarıya çıkarırken hala daha arkama bakıyordum.
