ALLRGSTS

Chapter 15

Chapter 15

Marami ng mga tao nang makarating si Renaissace sa simbahan. Kasama niya si Bea at hindi ito tumutol ng malaman nito na doon sila pupunta. Napangiti siya at nagpasalamat sa Panginoon, buti na lang talaga.

Kahapon siya nakalabas ng ospital at mag-isa siya buong araw sa dorm. Nagsi-uwian ang mga dorm mates niya kaya naman solong-solo niya ito. Malayang-malaya siya nakapag-devotion at nakapag-pray ng all out. Napangiti siya, excited na siyang magsimba at maramdaman ang holy atmosphere na gustong-gusto niya. Humawak sa balikat niya si Bea at sabay silang tumungo sa loob. Pinaupo sila ng usherette malapit sa pintuan dahil ito na lang ang available seat dahil puno na nga. Di niya inakala na napakarami palang miyembro ng simbahan nila Luke. Sakto na Praise and Worship na ng makarating sila. Hindi niya kilala ang kabataan na nagpa-awit dahil hindi niya ito nakikita sa AWANA, tanging si Alexa, si Mrs. Verced at ilang kabataan lamang ang kilala niya na hindi niya pa nakikita ngayon.

"Pst," taas kilay niyang tiningnan si Bea, "Inaya na ako dito ni Luke dati 'di lang ako pumupunta pero nakapunta na ako."

"Buti nga sumama ka sa akin. Promise, magugustuhan mo 'to." Tipid siyang nginitian ni Bea at bumaling na ang mga mata nila sa visual dahil magsisimula na ang worship. Ipinikit niya ang kanyang mga mata at ngumiti ng malaki.

"Let's sing praise to the Lord. Sing hallelujah and shout His Name. Without reservations. H'wag kang mahiyang itaas ang iyong kamay, kapatid. Huwag mahiyang isigaw ang lahat ng papuri o umiyak sa harapan Niya. Don't mind the people around you, just mind your heart to be connected with the Lord."

"All these pieces,
Broken and scattered.
In mercy gathered, mended and whole.

Empty handed, but not forsaken.
I've been set free, I've been set free.

Amazing grace, how sweet the sound?
That saved a wretched like me, oh.
I was once lost, but now I'm found.
Was blind but now I see.

Oh I can see You now, I can see the love in Your eyes.
Laying Yourself down, raising up the broken to life..."

Renaissance raised her hands in the air to feel the presence of the Lord more. She does enjoy worshipping dahil simula bata ay parte na siya ng music ministry. Lumaki siya sa simbahan, busog sa kids camp, youth camp, DVBS, VBS, seminars, youth worship, October praise at lahat ng pwede niyang daluhan simula noon hanggang ngayon. And like other Christians, her life didn't immediately change. She undergone in lots of spiritual battles and the major of them is depression. She was diagnosed with Major depression when she was sixteen and because of that depression doon mas pinakita ni Lord ang kabutihan Niya sa kanyang buhay. That's why she love the Lord so much and she's committed to Him all of her life. Nothing can separate her from God, not even depression.

For Renaissance, one thing she learned about worshipping God is that giving and pouring out your whole spirit, heart, mind and strength to the Lord. No reservations, ika nga ng song lead. Hindi ang ganda ng tugtugin o ganda ng musika ang hinahangad ng Panginoon mula sa atin kundi ang ating mga puso. How's the melody of our heart? Nakatono ba ito sa Kanya o hindi?

The second song is joyful. Sapat Na at Salmat, Salamat. Paborito niya rin ang mga kanta na iyon at pumapalakpak talaga siya ng todo para sa Panginoon. Minsan ay nababaling ang tingin niya kay Bea at natutuwa siya na pumapalakpak din ito. She sometimes pray na sana sa awitan pa lang ay hipuin na ng Panginoon ang puso ni Bea. The fourth song is Who You Say I Am ng Hillsong Worship.

"Who am I that the Highest King would welcome me?
I was lost but He brought me in
Oh His love for me, oh His love for me.

Who the Son sets free, oh is free indeed.
I'm a child of God yes I am.