DAVET2: Ateşten Gelenler

BÖLÜM 32

Göğsüme saplı duran bıçağın açtığı yaradan akan oluk oluk kan ecelin soğuk terlerine karışırken gözlerim ölümün tatlı uykusuna direnemiyordu. Aslında direnmeyi ben de istemiyordum elimden geldiğince savaşmıştım, onca uğraşın ardından sonsuz uyku dinlenmek için bir fırsat olabilirdi. Özellikle gördüğüm son şey Selin'in Fatıma'ın ellerinde can çekişmesi olacaksa ölüm makbuldü. Arkadaşlarımı korumam gerekmeyince direnmenin bir anlamı yoktu.

Aldığım her nefeste göğüs kafesimi delip geçmiş olan bıçak varlığını hatırlatıyordu. Acı içerisindeki yorgun bedenim ölümün kudreti karşısında titremeye başlarken, rahatlamaya çalışıyordum. Artık bitmişti ikimiz de son kozlarımızı oynamıştık, bu oyunun bir kazananı olmayacaktı. Amaçlarımız uğruna sonuna kadar mücadele vermiştik ikimizde, ama kader bu, çakıl taşları yine dibi boyluyordu.

Onur

Yaşam onu terk etmiş olsa bile solgun yüzünde ki ifade huzurluydu. Sadece uyuyor gibiydi, sanki şimdi gözlerini açıp her zaman ki neşe dolu ahmak suratı ile espirilerine kaldığı yerden devam edecek gibiydi. Bu soğuk, cansız bedenin Mehmet'e ait olduğuna hâlâ inanamıyordum, inanmak istemiyordum. İçimizden birini kaybetmek, o kadar can yakıcıydı ve kalbimde açılan boşluk öylesine derin di ki tarifi imkânsız. " Bu yaşananlar gerçek mi!" Samet'in titreyen  sesi " Hayır, her şey bir kâbusdan ibaret!" demem için yalvarıyordu. Ancak puslu gözleri ve yumruk halinde ki elleri gerçeği bildiğinin kanıtıydı. Her şeyin bir kâbus olması ve zamanı geldiğinde gözlerimi açıp bu ruhsuz karanlıktan kurtulmak için neleri feda etmezdim.

Ama malesef bu gerçekti hem de hiç olmadığı kadar, tıpkı insanlar gibi hayatın da bir maskesi vardı o nimetlerle dolu görkemli yalanın ardında yatan ise işte buydu, ölüm! Gerçekliğin en saf hali ve hayatın nihayeti!

Mehmet kucağımda yatarken kükremiş sel gibi akan yaşlara göz kapaklarım engel olamıyordu. En acısı da kabullenişdi, kollarımın arasında ki arkadalım için yapabileceğim bir şey yoktu! Var olan bütün öfkemi ve hüznümü harmanlayarak sıktığım yumruk halinde ki elimi tahta zemine bir balyoz gibi indirdim ve haykırdım.

Benim bağırışımın ardından odada ki tencereler takırtılı sesler çıkararak yere devrildi ve camlar parçalanarak etrafa yayıldı. Kulubenin içini vahşi rüzgarlar kaplarken, yer sallanmaya başladı. Evin dışında hareket eden gölgeler görüyordum, Sanırım efendilerinin yarım bıraktığı işi tamam etmeye gelmişlerdi.

Şu an beni paramparça etseler bile umrumda değildi onlardan korkmuyordum! " Gelin! Elinizden geleni ardınıza koymayın! Sakın ola ki beni sağ bırakmayın! Eğer buradan canlı çıkarsam and olsun hepinizin kökünü kurutmadan bana durmak haram! Gelin hadi!"

Dışarıda ki gölgeler akın akın içeri dolmaya başlarken odayı aydınlatan hafif ay ışığı kaybolmuştu. Onlar etrafımı sararken zifiri karanlığın içinde  Mehmet'in üstüne kapanarak onu korumaya çalışıyordum. Delirmişçesine bağırıyordum, çığlıklarım korkudan değil intikam hırsı ve gözümü döndüren kan açlığındandı.  Düşünce yetim tamamen kaybolmuş gibiydi! Tek isteğim hepsini tek tek parçalarına ayırmaktı!

Ahmet

Fatıma tırnaklarını Selin'in karnından çeker çekmez o cadı yere yığıldı. Kahve rengi gözleri terse dönmüştü, sadece kanlanmış göz akı görülebiliyordu. Kolları iki yanına düşerken boynu büküldü, burnundan ve ağzından akan kanlar üzerinde ki kıyafetleri koyu bir kırmızıya boyamıştı. Fatıma bir süre onaa baktı, öldüğünden emin olmak ister gibiydi. Ardından endişe ile parlayan kırmızı gözlerini bana çevirdi. Hemen baş ucumda belirmişti, beni sarsmamaya özen göstererek yerden kaldırdı. " Sık dişini, seni eve götüreceğim iyi olacaksın!" " Artık iyi olmak istemiyorum, burada işim bitti bırak da uyuyayım." Ağzıma dolan kan konuşmamı zorlaştırırken elimden geleni yapmıştım. "Arkadaşlarının sana ihitiyacı var, daha hiç bir şey bitmiş değil!"

YN: Kaldığımız yerden devam ediyoruz.:)) Acaba özleyen oldu mu? 🤔 Bu arada ilk bölüm için biraz sakin kalalım istedim. Heyecanı sonralara saklıyorum😉 Sizce Fatıma " Hiç bir şey bitmiş değil." derken neyi kast etmiş olabilir. Bölüm hakkında düşğncelerinizi belirtmeden geçmeyiniz, verdiğimiz aradan sonra tepkileriniz için sabırsızlanıyorum.:))