Chapter 50 ; Last

764 21 5
                                    

"Naks! Ang gwapo mo, Soonyoung, ah!" Sabi ni Seungcheol kay Soonyoung at tiyaka ito nginitian.

"Syempre, alangan naman panget ang groom!" Sabi ni Soonyoung kay Seungcheol at tumawa.

"Paano kaya kung hindi ko tinanggihan noon si Jihoon? Paano kung kami ang ikakasal ngayon?" Tanong ni Seungcheol na nakapagpatahimik sa kanila.

"Edi siguro, buhay si Seokmin ngayon. Iba ang nakasulat sa kinabukasan niyo kung 'yun ang nangyari." Biglaang sulpot ni Jisoo habang dala-dala ang anak na si Jiseok.

"Oh, Jisoo buti nakapunta ka."

"Kahit naman nanghihina at nalulungkot ako, hindi ko pwedeng ma-miss ang kasal niyo. Kayong dalawa ni Jihoon ang dahilan kung bakit... hindi pa tapos ang istorya naming dalawa ni Seokmin." Makahulugang saad ni Jisoo.

"Anong ibig mong sabihin?" Tanong sa kaniya ni Seungcheol. Hindi siya sinagot ni Jisoo pero binigyan siya ito ng ngiti.

=====

"Ayie, ang gwapo ni Jihoon!" Sigaw ni Soonyoung nang makitang papalapit na sa kaniya ang kaniyang mapapangasawa na si Jihoon. Tinawanan lamang siya ng kanilang mga bisita.

Nang maihatid na ni Yeonwoo sa harapan si Jihoon isa lang ang sinabi niya kay Soonyoung. "Alagaan mo, kapatid ko."

Hinawakan ni Soonyoung ang kamay ni Jihoon at hinarap nila ang pari.

"Today, we're gathered here to witness the wedding of these men. Kwon Soonyoung and Lee Jihoon." Pagsisimula ng pari.
Hindi pa rin makapaniwala si Soonyoung na ang noo'y pinapangarap niya lang, ngayon ay kasama niya na sa harap ng altar para pakasalan.

( skip na tayo dun na tayo agad sa vows. tamad akong author eh i knoe that hays )

"Kwon Soonyoung, alam ko marami tayong pinagdaanan bago tayo makatayo sa altar na 'to. Alam mo naman na hindi ako mahilig sa mga cheesy at sweet na salita kaya isa lang ang sasabihin ko, mahal kita at proud ako na ikaw ang mapapangasawa ko. Salamat sa lahat Soonyoung. Sa pagmamahal at paghihintay." Pagkatapos sabihin iyon ni Jihoon ay isinuot na niya ang singsing sa daliri ni Soonyoung. Nginitian siya ng nakatatanda at tsaka nagsalita.

"Jihoonie~ hays! Hindi ko alam kung ano sasabihin ko, ang alam ko lang mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita. Kala ko, imposible na ikaw ang makasama ko sa altar para pakasalan pero tignan mo naman ngayon, nandito tayo sa gitna, sinasabi ang ating mga pangako sa isa't isa. Jihoon... 'wag mo na ulit ako iiwan, ha? 'Yun lang. Mahal na mahal kita, pangako hanggang sa huling hininga ko, mamahalin at aalagaan kita." Binigyan pa ni Soonyoung si Jihoon ng makahulugang kindat pagkatapos ng kaniyang saad. Agad naman naghiyawan ang kanilang mga kaibigan.

"Woooh! Eut na 'yan!" Hiyaw ni Junhui. Agad siyang hinampas sa balikat ng asawang si Minghao at binigyan naman ng masamang tingin ni Jihoon.

Tinawanan sila ng pari at tsaka ito nagsabi ng,

"You may now, kiss the groom." Sabi ng pari. Agad na ngumiti sa isa't isa si Jihoon at Soonyoung tiyaka binigyan ng mabilisang halik ni Soonyoung si Jihoon.

Ang kambal ay kasalukuyang hawak ni Chan at Yeonwoo. Ang kanilang kaibigan naman ay nakangiting nakatingin sa kanila. Pinapanood ang masaya nilang mukha.

Nagpunta sila sa harapan at kumuha ng litrato kasama ang bagong kasal.

They're happy that finally their story have reached the end. Masaya sila na masaya na ang kanilang kaibigan.







---

Pero, paano naman si Jisoo? Hindi pa siya masaya.

Isa lang ang ibig sabihin nun, may sequel ang Mahal Ka Ba.

Three Times (A SeokSoo Fanfic) would be published soon.

Special Chapters of this book would also be published hehe!

mahal ka ba? ; soonhoonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon