"Parfümünün kokusu... Bu L'Interdit mi?"
Kokumu içine çekerken burnunun ucu boynumdaki boşluğa değiyordu.
"Öyle. Tıpkı sizinle benim aramızdaki şey gibi."
{*L'Interdit: Yasak, yasaklanmış. Aynı zamanda Givenchy markasının bir parfümünün adıdır.
Uyar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"I know that I'm a mess with my long hair and my suntan, short dress, bare feet."
* * *
Cevabım üzerine Bay Stark'ın keyfi yerine gelirken sırıtmaya başladı. Zırhına doğru ilerledi ve birkaç saat önce yaptığı gibi, kısa bir sürede zırhı giydi. Kollarını bana doğru uzattığında zaman kaybetmeden kollarının arasına ilerledim ve boynuna sıkıca sarıldım.
"Hazır mısın?"
Başımı salladım. Artık korkmuyordum, sadece heyecanlıydım.
"Evet."
Iron man havada yavaşça yükseldi ve sonrada son hızla garajdan çıktı. Bu sefer gözlerimi kapatmamıştım, her şeyi izliyordum. Şehir şimdi, gecenin bu saatinde dahada güzeldi.
Düşündüğümden daha kısa bir süre sonra aşağı doğru inmeye başladı ve tam apartmanımın önünde yere bastı. Zırhın yüzü açıldığında Bay Stark gülümsüyordu.
"Yolculuğunuzdan memnun kaldınız mı Bayan Wilson?"
Sessizce kıkırdadım. Bana böyle hitap etmesi hem hoşuma gidiyordu hemde komik geliyordu.
"Evet, hemde çok. Keşke hep böyle komforlu ve güzel manzaralı bir yolculuk yapabilsem."
Gülümsemesi büyürken gözlerimin içine bakmaya devam ediyordu.
"Bir ara hatırlat, seni yine bir yolculuğa çıkarayım."
Dudaklarımı birbirine bastırdım. Hala boynuna sarıldığımı fark ettiğimde kollarımı, istemesemde, yavaşça boynundan çektim.
"Hatırlatırım. Beni bıraktığınız için teşekkür ederim Bay Stark."
Belimdeki kollarını çekti ve geriye doğru bir adım attı. Gitmek için hazırlanıyordu.
"Önemli değil, iyi geceler Belle."
Zırh yüzünü örttü ve havalanmadan önce birkaç saniye bekledi.
"İyi geceler Bay Stark."
***
Sıkıntıyla iç geçirdim ve yatağımda sağa doğru döndüm. Bir cumartesi günüydü ve ben öğlene kadar uyumayı seçmiştim.
Bay Stark'la geçirdiğimiz o güzel günün üzerinden 2 gün geçmişti. Bu sürede ondan hiçbir şey duymamıştım ve içten içe biliyordum ki onu özlüyordum. Ona karşı kendime bile itiraf etmek istemediğim bir takım duygular beslemeye başlamıştım. Bu sadece bir hayranlık mıydı yoksa daha fazlası mıydı bilmiyordum ama öyle olmamasını umut ediyordum.
Eğer ona karşı gerçek, yoğun duygular beslersem bu beni mahvederdi. Asla olmayacak bir şeydi. Onun gibi bir adam 19 yaşındaki bir kızla ne yapmak istebilirdi ki? İstese bile, bu yanlış olurdu. Her şey yasal olduğu halde o hala benim öğretmenimdi ve iki katım yaşındaydı.
