"Parfümünün kokusu... Bu L'Interdit mi?"
Kokumu içine çekerken burnunun ucu boynumdaki boşluğa değiyordu.
"Öyle. Tıpkı sizinle benim aramızdaki şey gibi."
{*L'Interdit: Yasak, yasaklanmış. Aynı zamanda Givenchy markasının bir parfümünün adıdır.
Uyar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tell them that is my birthday."
* * *
Büyük odayı dolduran hoş bir müzik gözlerimi kırpıştırmama neden olurken yavaşça yatakta kıpırdandım.
"Bayan Wilson, uyanmanız gerekiyor efendim."
Jarvis'in sesini duyduğumda kaşlarımı hafifçe çattım ve yatakta doğruldum. Uyanmam için alarm yerine böyle hoş bir müzik koymak onun mu yoksa Stark'ın fikrimiydi merak ediyordum.
Bugünün pazartesi olduğunu, her şeyden önemlisi benim doğum günüm olduğunu hatırlamamla yüzümde kocaman bir gülümseme oluşmuştu. Tabi hala okula da gitmem gerekiyordu.
Bu, üniversitedeki ikinci yılımın son haftasıydı. Ama haftanın anlam ve önemi bu kadarla sınırlı kalmıyordu, Bay Stark bu hafta stajı kime vereceğini açıklayacaktı. Bu kararı verirken ilişkimizi bir kenara bırakıp adil bir seçim yapacağını bildiğimden içim rahattı. Sadece stajı alabilecekmiyim sorusunun heyecanını yaşıyordum.
Düşüncelerimden sıyrılmayı başardığımda bu sabah beni yine yalnız uyanmak zorunda bıraktığını fark ettim. Hemde doğum günümde, benim için en önemli günlerden birinde. Doğum günümü unutmasına imkan vermiyordum, sadece çok önemli bir işi olduğunu düşünerek kendimi rahatlatmaya çalışıyordum.
Ayaklarımı soğuk parkeyle buluşturduğumda derin bir nefes aldım ve yüzümü yıkamak için adımlarımı önce banyoya, sonrada giyinme odasına doğru yönelttim. Eteklerimin asılı olduğu bölümü bir süre karıştırdıktan sonra favorilerimden birini askıdan çekip çıkardım.
Geceliğimi üzerimden yavaşça sıyırdım ve oyalanmadan hızlı bir şekilde seçtiğim kıyafetleri üzerime giydim.
Sıkıntıyla derin bir nefes alırken giyinme odasında ki bana ait olan pembe koltuğa oturdum. Okula onu görmeden gitmek istemiyordum. Eğer böyle olacaksa birlikte yaşamanın ne anlamı vardı? Yanımda olmasını ve öpücükleriyle beni rahatlatmasını istiyordum.
"Jarvis?"
Kaşlarımı çatmaya devam ederken gözlerimi odanın içerisinde gezdirdim. İçimde büyük bir sıkıntı vardı.
"Bugün günlerden ne?"
Düşünmeden kısa bir sürede cevap verdi.
"13 haziran, efendim."
Gözlerimi devirdim, gerçekten bilmiyor muydu?
"Onu demiyorum, bugünün önemi ne?"
Jarvis'den kıkırtıya benzeyen bir ses duyduğumda yüzüm yumuşamaya başlamıştı.
"Sizin 20. yaş gününüz. Doğum gününüz kutlu olsun, Bayan Wilson."
Hafifçe tebessüm ederek başımı salladım. Yerimden kalktım ve yerden duvara yaslı olan sırt çantamı alıp sol omzuma taktım.
