"Parfümünün kokusu... Bu L'Interdit mi?"
Kokumu içine çekerken burnunun ucu boynumdaki boşluğa değiyordu.
"Öyle. Tıpkı sizinle benim aramızdaki şey gibi."
{*L'Interdit: Yasak, yasaklanmış. Aynı zamanda Givenchy markasının bir parfümünün adıdır.
Uyar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
* * *
*Tony'nin Gözünden*
Elimde tuttuğum metal kolu dikkatle incelerken içindeki bir vidayı daha sıktım, salonda oturup zırhlarımla uğraşmaya pek alışık değildim. Belle kendi başına yemek yapmayı 'denemek' istediği için ben de ona eşlik ederek salonda çalışmaya karar vermiştim. Mutfakla salonu birbirine bağlayan yarım duvardan onu izliyordum, daha doğrusu göz kulak oluyordum. Şikayetçi olduğum söylenemezdi, pazar günü yapılacak en iyi şeyler listeme çoktan bunu da eklemiştim.
"Kötü bir haberim var, hem de çok, çok kötü bir haber!"
Belle salondan içeri girdiğinde elinde tuttuğu telefonuna bakıyordu. Gözleri irice açılmıştı, okuduğu her ne ise onu çıldırtmasına saniyeler kalmış gibiydi. Metal kolu sağ tarafıma, koltuktaki boşluğa atarken ayağa kalktım ve ellerimi iki yana doğru açarak ona sorgulayan gözlerle baktım.
"Annem Noel'i benimle birlikte geçirmek istediklerini, bunun için de buraya gelmeyi planladıklarını söyleyen bir mesaj attı. Sizden haberleri yok, bir sevgilim olduğundan ve onun evine taşındığımdan bile haberleri yok!"
Rahatlayarak derin bir nefes aldım, bunu neden çok kötü bir şeymiş gibi söylediğini anlamıyordum. Benden haberleri yoktu ama öğrenebilirlerdi. Bana kalırsa onlarla tanışmamın vakti çoktan gelmişti, neden bu kadar endişelendiğini bilmiyordum.
Bana bir bakış attıktan sonra salonda bir sağa bir de sola doğru yürümeye başladı ve konuşmaya devam etti.
"Seni onlarla tanıştırmamın imkanı yok! Aranızda sadece birkaç yaş fark olduğunu biliyor musun? Beni öldürecekler, kesinlikle öldürecekler!"
Dudaklarımı birbirine bastırarak sırıtmamak için elimden geleni yapmaya çalıştım, pek başarılı olamıyordum. Şuan da ne kadar sevimli gözüktüğüne dair hiçbir fikri yoktu. Onu sarmalayıp ortada ciddi bir sorun olmadığını söylemek istiyordum ama birkaç saniye daha sinirlenişini izleme isteğim bunun önüne geçiyordu. Anne ve babasından birkaç yaş küçüksem ne olmuştu yani? İki insanın birbirini sevmesi sayılaramı bağlıydı? Yasalar bile ilişkimize izin veriyordu, ailesinin vermemesi için bir sebep göremiyordum. Bunlar da bir yana, Belle'in kimseden izin almasına gerek yoktu ve bunu kendi de biliyordu.
Elini saçlarının arasından geçirerek kahküllerini bozdu, bunu her streslendiğinde yapardı.
"Esme ile konuşup apartman dairemize geri dönmeli ve Noel'i orada geçirmeliyim. Başka yolu yok, onları buraya davet edip seninle tanıştırmamın imkanı yok!"
