Moving to LA

16

Ik laat hem los en kijk hem met een verlegen glimlach aan. Ik draai me om en kijk met een glimlach van hier tot Tokyo naar het uitzicht. In de verte kan je het strand zien en de boulevard. Aan de andere kant kan je de Hollywood letters. Ik wil net mijn camera pakken, maar ik voel hem niet. Ik kijk naar beneden. Ik dacht dat ik hem mee had genomen, ik zal hem wel vergeten zijn. Maar dan hoor ik een klik achter me. Ik draai me om en zie Tom met mijn camera in zijn handen. Hij maakt nog een foto.
"Wanneer heb je die nou weer gepakt?" Ik loop naar hem toe en probeer de camera te pakken. Hij houdt hem omhoog zodat ik hem niet kan pakken. Ik zucht en doe mijn arm weer naar beneden. Ik kijk hem verveeld aan.
"Nou kijk, ik heb hem gepakt toen jij de ogen dicht had." Ik kijk hem verbaasd aan.
"En dat had ik niet door?" Ik zet mijn handen op mijn heupen.
"Nope," Hij maakt weer foto's van mij en het uitzicht. Ik kijk hem weer verveeld aan. "Oh kom op, kijk is leuk joh. Lachen!" Hij prikt in mijn buik. Het kietelt en ik lach. Hij maakt allerlei foto's en ik poseer. Na een paar foto's weet ik de camera af te pakken. Nu maak ik foto's waarop hij poseert.

Na ongeveer een anderhalf uur in de lucht te hebben gehangen, gaan we weer naar beneden. Tom stapt uit het mandje, maar het gaat niet heel soepel en hij valt. Recht op zijn gezicht. Ik begin hard te lachen. Maar als hij voor een lange tijd blijft liggen, begin ik het toch wel zielig te vinden. Ik klim uit het mandje -wat gelukkig goed gaat- en kniel neer bij Tom.
"Gaat het?" Vraag ik half lachend. Hij kreunt een beetje. Ik lach nu echt en help hem met opstaan. Zijn gezicht is helemaal rood en zijn neus bloed. "Oh jeetje. Ik voel ik mijn tasje en gelukkig heb ik zakdoekjes meegenomen. Ik er 1 uit en druk die tegen Tom's neus aan. Ik kijk op en zie dat Tom me aankijkt. Ik glimlach even naar hem. Ik vestig mijn aandacht weer op zijn bloedende neus.

"Bedankt." Zegt Tom als zijn neus eindelijk is gestopt met bloeden. Hij is nu alleen nog een beetje opgezwollen.
"Geen probleem. Gaat het wel weer?" Hij knikt. "Mooi." Ik leg mijn armen om zijn nek. Hij legt zijn armen om mijn heupen. Ik kijk hem in zijn ogen aan. "Bedankt voor dit alles. Het was erg lief van je en ik vond het echt geweldig."
"Graag gedaan. Ik vind het fijn dat je het leuk vond." Ik druk mijn lippen voor even op de zijne. Daarna laten we elkaar los en pak ik zijn hand vast. Op dat moment bedenken we pas weer dat er allemaal mensen om ons heen staan. Hij loopt naar Melissa toe en bedankt haar. Dan lopen we verder.
"Oké. En waar gaan we nu heen?" Vraag ik nieuwsgierig aan Tom. Hij kijkt even bedenkelijk.
"Uh, zullen we vandaag anders naar mijn huis gaan?" Hij kijkt me vragend aan. Ik knik.
"Ja, is goed. Maar eerst gaan we een ijsje halen." Voordat hij kan antwoorden ren ik al richting een ijscoman.