20

721 15 0
                                    

P.o.v. Hayley

Wit. Overal is het wit. Spierwit. Met niks anders. Alleen leegte. Ik loop rond. Opzoek naar een uitgang. Iets anders. Iets wat de leegte opvult. Een scherm verschijnt. Een soort film speelt zich af. Ik zie mezelf en Tom in de auto. Het ongeluk. Het doet pijn om hiernaar te kijken. Ik loop door. Overal zijn nu schermen. Gebeurtenissen uit mijn leven zijn te zien. Het moment dat ik Tom voor het eerst tegenkwam. Toen in de stad. De fotoshoot met Tom. De fotoshoot met Bruno Mars. Mijn ontmoeting met Amanda. Het moment dat ik de mail van Amanda las. Het moment dat ik gedag zei tegen mijn familie op het vliegveld. Het moment dat ik Emily en Jake leerde kennen. Het moment dat ik een echt gesprek had met Scarlett. Alles gaat door elkaar heen. Ik loop door een sport gang. Nog meer schermen. Nu uit mijn jeugd. Beelden van hoe ik leerde fietsen. Beelden van mijn eerste dag op de basisschool. Beelden van mijn eerste dag op de middelbare school. Momenten met mijn familie. Al mijn herinneringen bij elkaar. Alles op 1 plek. Als dit überhaupt een plek is.

Maar dan hoor ik opeens 2 mensen in de verte praten. De stemmen kan ik niet plaatsen. Ze praten wel over mij. Ik hoor mijn naam. Verder versta ik niks. Niks behalve mijn naam. Ik besluit door te lopen. Op zoek te gaan naar een uitgang. Maar niks. Geen uitgang. Alleen leegte. Leegte en schermen. Schermen met herinneringen.

De beelden op de schermen veranderen. Overal is nu het ongeluk te zien. Ik ren. Ik ren weg van het ongeluk. Althans ik probeer het, maar er is geen ontsnappen aan. Alleen het ongeluk. Alleen herinneringen, schermen en leegte. Verder niks.

Moving to LAWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu