Hayley heeft een droom om een beroemde fotograaf te worden en foto's te maken voor filmposters, magazines, enz. Om door te kunnen breken gaat ze naar Los Angeles. Daar moet ze foto's maken van Tom Holland voor zijn nieuwe film. Als ze elkaar voor he...
Ik spring in de winkelwagen. "Hey, wat doe jij nou?" "Ik ga in de winkelwagen zitten." "Ja, dat zie ik, ja." Ik kijk Scarlett grijnzend aan. "Oh nee, nee nee nee. Dat gaan we niet doen." Ik haal een wenkbrauw naar haar op. "Nee echt niet hoor." Ik kijk haar uitdagend aan. Een paar minuten en een paar overtuigende blikken later, racen we door de supermarkt. Hier en daar gooi ik snel iets bij me in de winkelwagen. Scarlett rent hard de bochtjes om. Soms val ik er bijna uit. Ze rent naar achterin de winkel. Daar gaat ze de hoek om en dan gaan we naar de plek waar al het ijs is. Als we er bijna zijn, zien we een groep mensen bij elkaar staan. Scarlett stopt en vragend kijken we naar de groep mensen. "Wat is er aan de hand?" Vraagt Scarlett van achter me. "Ik heb geen idee." Ik gooi al het eten van me af en spring uit de winkelwagen. Scarlett zet het wagentje ergens aan de zijkant en samen lopen we naar de meute. Ik duw een paar mensen opzij om te zien wat er zo bijzonder is. Ik ga voorbij het laatste meisje en dan sta ik vooraan. Mijn hart mist een slag als ik zie wat er zo speciaal is.
Scarlett komt naast me staan en ook zij schrikt even. "Kom, laten we gaan." Afwezig schud ik mijn hoofd. Scarlett probeert me mee te trekken. Mijn ogen kan ik niet van de persoon afhouden. Voor me staan Harrison, Tom en zijn blauwe stafford, Tessa. Tom geeft een paar mensen een handtekening en gaat met ze op de foto. Wat doen ze hier? Ik dacht dat Tom in Engeland zat. Ik staar maar een beetje naar Tom, als hij opeens omkijkt. Hij schrikt als hij me ziet. Ik stilte kijken we elkaar aan. Hij negeert zijn fans en ik negeer Scarlett. Ik voel iets tegen mijn been. Ik kijk naar beneden. Tessa staat tegen me op te springen. Plotseling herinner ik me weer wat er allemaal gebeurt en gebeurt is. Zo snel ik kan, draai ik me om en loop ik weg. Tranen proberen al te ontsnappen uit mijn ogen. Ik hoor voetstappen achter me. Eerst denk ik dat het Scarlett is, maar dan hoor ik zijn stem. "Hayley! Hayley, wacht! Alsjeblieft!" Hij rent achter me aan. Abrupt sta ik stil en draai ik me om. Tom komt aanrennen en stopt een paar centimeter voor me. "Hey." "Hey." Zeg ik zwakjes. Ik kijk de andere kant op, zodat hij de tranen in mijn ogen niet kan zien. Tom legt zijn hand op mijn wang en draait voorzichtig mijn hoofd zijn kant op. Met waterige ogen kijk ik hem aan. "Het spijt me zo erg." Ook hij krijgt tranen in zijn ogen. "Ik had je de eerste keer al achterna moeten gaan en het voor je moeten opnemen. Ik heb daar zo veel spijt van. Vergeef het me alsjeblieft. Ik kan echt niet zonder je." Ik lach even spottend. Mijn verdriet wordt vervangen door woede. "Je kan niet zonder me? Je zit gewoon te lachen hier, man. Als je niet zonder me kon, had je wel wat meer moeite gedaan om het goed te maken." Verslagen kijkt hij weg. "En als je echt niet zonder me kon, had je zelfs nu wat kunnen zeggen. Dan had je niet weggekeken. Dan had je me bijna gesmeekt om je te vergeven. Of dan was je in ieder geval met iets beter gekomen dan: 'ik kan niet zonder je'." Gefrustreerd kijk ik hem aan. Ik haal even diep adem in een poging weer rustig te worden. "Luister, Hayley. Om helemaal eerlijk te zijn, weet ik niet waarom je zo boos bent. Als jij een fan was, zou je het toch ook leuk vinden als ik aardig tegen jou zou doen?" "Oh Tom, dat is toch ook niet het probleem." "Wat is dan het probleem?" "Het probleem is, dat je me niet het gevoel geeft dat je van me houdt! Ik moet mezelf wijs maken dat je van me houdt en dat die knuffels en kusjes, die je je fans geeft, niks betekenen! Dat moet ik mezelf vertellen in plaats van dat jij het me vertelt!" "Wat wil je dan?! Dat ik je elke seconde vertel dat ik van je hou?! Denk je echt dat ik altijd tijd voor je heb?! Want dat is niet zo! Ik heb niet altijd tijd voor jou! Weet je wat ik heb jou niet eens nodig en ik kan wel zonder jou!" "Best!" "Best!" Woedend draai ik me om. Ik sta nog even stil en dan draai ik me weer naar Tom toe. "Weet je wat?! Ik ben er klaar mee! Het is klaar! Wij zijn klaar!" "Maak je het nou serieus uit met mij?!" "Je kan toch zo goed zonder mij?!" Kwaad kijken we elkaar aan. Ik kijk in zijn ogen, zoekend naar een antwoord. Zoekend naar het stukje spijt in zijn ogen. Voor een split seconde denk ik ook maar een greintje spijt te zien, maar het is al snel weer weg. Nu is er alleen woede is te zien in zijn ogen. Ik kijk nog even naar de meute die vol spanning staat te kijken en loop dan weg. Weg van al deze bullshit. ———————————————————————— Heey, Voor degene die nog weten dat ik in het allereerste deel van dit boek heb gezegd dat Hayley eruit ziet als Zendaya, vergeet dat maar gewoon. Zendaya heeft namelijk haar eigen rol in dit verhaal, aangezien ze met Tom speelt in spider-man. Dat werd dan een beetje verwarrend. Dus bij deze heb ik de foto van Zendaya in het allereerste deel verwisseld met een andere foto. En zodat je niet helemaal terug hoeft te gaan als je nieuwsgierig bent wie het is. Het is een foto van Lucy Hale:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dus ja. Dat wilde ik even zeggen. Natuurlijk kan je ook zelf bedenken hoe Hayley eruit ziet, maar die foto is even voor het idee, weet je wel😉. Oké, byeee
