Moving to LA

48

P.o.v. Hayley

Ik stop nog een hap ijs in mijn mond. Treurig kijk ik naar de tv. Plotseling wordt de film stop gezet.
"Hey! Waarom doe je dat nou?" Boos kijk ik naar Scarlett, die voor de tv gaat staan.
"Ik ben dit alles wel zat."
"Wat?" Onschuldig kijk ik haar aan, terwijl ik nog een hap ijs naar binnen werk.
"Dit. Dat jij altijd, als je niet naar je werk hoeft, op de bank in je pyjama ijs eet, terwijl je een film kijkt waar Tom is speelt." Ik kijk even naar de tv. Ik keek The Impossible en Scarlett heeft de film precies stop gezet, toen het hoofd van Tom helemaal in beeld kwam. Ik kijk nog even naar zijn hoofd en dan kijk ik weer naar Scarlett.
"Als je mij zat bent, ga ik toch naar mijn eigen appartement."
"Dat bedoelde ik niet. Ik bedoel dat je misschien is met Tom kan gaan praten."
"Hoezo? Wat heeft het voor nut? Hij begrijpt het toch niet."
"Als je het uitlegt misschien wel."
"Dat heb ik al gedaan. En toen ging het uit, weet je nog?"
"Ja, maar als jullie nou allebei rustig doen, deze keer, dan kunnen jullie het misschien uitpraten. Wat in ieder geval wel zeker is, is dat dit," ze wijst van mij, naar mijn ijs, naar mijn pyjama, naar de tv en weer terug. "Niet meer zo doorkan gaan." Ik kijk even zielig naar mijn ijs. "App hem in ieder geval." Zuchtend pak ik mijn telefoon.

Ik open het gesprek met Tom. Ik tik met mijn duimen om en om tegen mijn telefoon, nadenkend over wat ik moet zeggen. Zuchtend komt Scarlett naast me zitten. Ik kijk haar vragend aan.
"Wat moet ik zeggen?"
"Gewoon, dat het je heel erg spijt en dat je graag met hem wilt praten, om het goed te maken. Of gewoon alleen dat je met hem wilt praten." Ik knik, in gedachten verzonken. Als ik eindelijk iets heb bedacht, begin ik te typen.

U: Kunnen we praten?

Ik kijk naar Scarlett. Ze knikt en ik verstuur het.
"Nu wachten tot hij rea..." ik word onderbroken door het geluidje van mijn telefoon. "...geert." Ik open het gesprek weer en kijk naar het antwoord.

Tom🤪: Is goed. 3 uur in het park?
U: Is goed. Tot straks.
Tom🤪: Tot straks.

Het is nu 1 uur, dus ik heb nog twee uur om me, fysiek en mentaal, klaar te maken.
"Scar, je moet me helpen."
————————————————————————
Oké mensen, we zijn al bijna aan het einde van deel 1!
Maar er komt een deel 2! Dus bereid je voor.
Byeee

-xxx-