Bitmiş bir hikayenin yeniden,küllerinden doğmasıyla oluşan kuvvetli bir aşk...
Başrol: Yavuz Karasu ve Bahar Kutlu..
Bir yıl önce ayrılan çiftimizin tekrar Karabayır'da karşılaşması ile başlayan aşkları ve yaşadıkları maceraların hikayesidir bu.
Bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bahar'ın ağzından,
Yavuz ile evliliğimizin üzerinden neredeyse iki hafta geçmişti. İzinlerimiz biter bitmez ikimizde işlerimize dönmüştük. Kampta çocuklarla ve hastalarla vakit geçiriyordum Yavuzsa bir hafta önce operasyona çıkmıştı. Bu iki haftalık süreçle annemle aramızdaki sorunları güzelce halletmiştik. İçimdeki burukluk yerini koruyordu ama zamanla geçecekti.
Bugünse çevre köylere yardım götürmek için bir plan yapmıştık. Kıyafet, oyuncak, yiyecek ve ilaçlar olmak üzere daha birçok şey yardım amaçlı dağıtılacaktı. Hastane ve kamp adına baş görevli olarak ben gidecektim. Askerler de bize eşlik edecek ve güvenliğimizi sağlayacaktı.
Yavuz operasyona çıkmadan önce bunun üzerine konuşmuştuk ancak günü henüz belli olmadığından ona net bir şey söyleyememiştim. Operasyona çıktığından beri bir kere ancak konuşmuştuk. Ancak haberlerini sık sık Erdem abiye sorarak alıyordum.
Nazlı ve Güler abla da bize eşlik edecekti. Erdem abi de askerleri komuta etmek için orada bulunacaktı.
"Tırlarda her şey tamam sayılır Bahar hanım." diyen hemşire gülümseyerek başımı olumlu anlamda salladım. "Gerekli hazırlıkların ardından yola çıkarız."
Hemşire yanımdan ayrılırken ilerde bekleyen Nazlı, Güler abla ve Erdem abinin yanına doğru ilerledim.
"Erdem abi tırlar hazır, siz ne zaman derseniz çıkarız." dediğimde Erdem abi "Tamam Bahar, beş dakikaya kadar yola çıkarız." diyerek cevap verdi.
Aklıma gelen şeyle bakışlarımı tekrar Erdem abiye çevirdiğimde ne soracağımı anlamış gibi gülümsedi bana. "Merak etme Yavuz da tim de gayet iyi. Aksaklık çıkmazsa yarın burada olurlar."
"Sağ ol Erdem abi."
Erdem abi hazırlıkları kontrol etmek amacıyla yanımızdan ayrılırken biz de bizler için ayarlanan araçların yanına ilerledik. Erdem abi ve Güler abla bizden ayrı bir araçla gideceklerdi. Nazlı ile birlikte Güler ablaların bindiği aracın arkasındaki araca bindik.
"Ee Nazlı hanım, Ateş gelince seni de evlendiriyor muyuz?" gülerek Nazlı'ya baktım. Nazlı dediğim şey hoşuna gitmiş olacak ki büyükçe gülümsedi.
"Mekanlara falan baktım ben aslında gelinlikte hazır. Ateş'te isterse neden olmasın."
"Bir düğün daha var desene. Bu iş en çok Mücahit'e yarayacak." dediğimde Nazlı da bana katılarak güldü.
Kısa süre sonra şoför koltuğuna ve yanındaki yere asker oturdu. Şoför koltuğunun yanında oturan asker bize doğru dönerek konuştu.
"Bahar hanım, Nazlı hanım ismim Bora. Erdem komutanımdan sonra bir şeye ihtiyacınız olduğunda size yardım etmek için görevlendirildim."
