Bitmiş bir hikayenin yeniden,küllerinden doğmasıyla oluşan kuvvetli bir aşk...
Başrol: Yavuz Karasu ve Bahar Kutlu..
Bir yıl önce ayrılan çiftimizin tekrar Karabayır'da karşılaşması ile başlayan aşkları ve yaşadıkları maceraların hikayesidir bu.
Bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazarın ağzından,
Bahar yüzündeki sulu öpücüklerle gülümsedi. Çoğu sabah böyle uyanıyordu çünkü. Evlendiklerinden beri Yavuz Bahar'ı böyle uyandırıyordu. Daha sonra da Yiğit bunu devam ettirmişti. Bahar gözlerini yavaşça aralayarak yanı başında duran Yiğit'e baktı.
"Annecim uyan artık," diyerek Bahar'ın yüzüne öpücükler kondurmaya devam etti Yiğit. Ardından duraksayarak annesinin yanına uzandı ve sıkıca sarıldı.
Bahar, Yiğit'i tek koluyla sararak sıkıca sarıldı. Tek koluyla sarılmak zorunda kalmıştı çünkü büyüyen karnı ancak bu kadarına izin veriyordu.
"Uyandırdın mı anneni?" diye sorarak yatak odasından içeri girdi Yavuz. Bahar'a doğru yönelerek yatağa oturdu. Ardından Bahar'ın şakağını öptü.
Bahar hissettiği tekmeyle birlikte boşta olan elini karnına doğru götürdü. Ardından güldü. "Küçük hanım da uyanmış, bize günaydın diyor."
"Hani, nerde?" diye merakla annesine baktı Yiğit. Bahar oğlunun minik elini tutarak karnına doğru götürdü ve bebeğin tekme attığı yere doğru koydu.
Yavuz da oğluna ve karısına uyarak elini Bahar'ın karnına koydu. Karnına doğru eğilerek konuştu. "Güzel kızım uyanmış mı?" hissettikleri tekmeyle birlikte Yiğit büyükçe güldü.
O da babası gibi annesinin karnına eğilerek konuştu. "Uyandın mı abicim?"
Bir tekme daha hissettiklerinde Yiğit hevesle ellerini çırptı. Kardeşi ilk defa bu kadar çok tekmelemişti. Kardeşiyle vakit geçirmeye devam ederken Bahar konuştu. "Siz acıkmadınız mı?"
Bahar bakışlarını ilk önce Yiğit'e ardından da Yavuz'a çevirdi. Yavuz, Bahar'ın bu haline gülmeden edemedi. Hamile olduğu zamanlarda çok iştahlı olduğunu unutmuştu.
"O zaman anneye sürprizini gösterelim değil mi?" diyerek Yiğit'e baktı Yavuz. Yiğit onu onayladığında Bahar'a yardım ederek yataktan kalkmasına yardımcı oldu.
Ardından yatakta onları izleyen Yiğit'i kucaklayarak mutfağa ilerlemeye başladı. Bahar, Yavuz ve Yiğit'i takip ederek mutfağa girdiğinde mükellef bir sofranın hazır olduğunu fark etti.
Konuşmak için dudaklarını aralayacağı sırada Yiğit'in konuşmasıyla duraksadı. "Anneler günün kutlu olsun annecim, iyi ki benim annemsin."
Bahar duyduğu cümlelerle gözyaşlarını tutamadı. Bir yandan ağlarken bir yandan da güldü. "Sende iyi ki benim oğlumsun."
Yiğit annesinin bacaklarına doğru sarıldı başı karnına doğru gelirken Bahar ellerini oğlunun saçlarına koyarak okşadı. Ancak böyle sarılabiliyorlardı. Ardından Yiğit annesine aldığı hediyeyi almak için odaya gittiğinde Yavuz karısının yanına yaklaştı.
