Bitmiş bir hikayenin yeniden,küllerinden doğmasıyla oluşan kuvvetli bir aşk...
Başrol: Yavuz Karasu ve Bahar Kutlu..
Bir yıl önce ayrılan çiftimizin tekrar Karabayır'da karşılaşması ile başlayan aşkları ve yaşadıkları maceraların hikayesidir bu.
Bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bahar'ın ağzından,
Gözlerimi yavaş yavaş aralarken karnımda hissettiğim baskıyla bakışlarımı oraya çevirdim. Yavuz büyük elini karnıma koymuş sıkıca bana sarılıyordu. Sanki elini çektiğinde bebeğimiz gidecekmiş gibi sıkı sıkı tutuyordu.
Elini yavaşça tutarak karnımdan çektim ve ses çıkarmadan yataktan kalktım. Yavuz'un geleceğini öğrendikten sonra jinekolog arkadaşımdan randevu almıştım. Bugün Yavuz'u oraya götürüp bebeğimizin kalp atışlarını dinletecektim.
Yataktan kalktıktan sonra ilk önce lavaboya giderek işlerimi hallettim. Ardından bizim için sağlıklı bir şeyler hazırladıktan sonra yatak odasına doğru ilerledim. Yavuz'u uyandırmak için yatağa oturdum.
Saçlarını okşayarak ismini seslendim ilk önce. Ardından alnını öptüm koklayarak. "Yavuz, uyan sevgilim."
Yavuz iç çekerek biraz daha bana doğru yaklaştığında güldüm. Uyandığını anlamıştım. Ancak oyun istiyordu belli ki beyefendi.
"Baban uyanmıyor annecim, biz kahvaltımızı kendimiz yapalım." diyerek elimi karnıma yasladığımda elimin üstünde Yavuz'un elini hissettim.
Gözlerini açarak bana baktığında kaşlarımı çattım. "Aşk olsun Yavuz, beni umursamadın resmen."
"Yavrum acıktıysa başka tabii." diyerek güldü Yavuz. Kaşlarımı daha çok çattığımda elimle Yavuz'un elini itekledim. "Şimdiden başladın beni umursamamaya. Alacağın olsun."
Tripli bir şekilde yataktan kalktığımda Yavuz'un güldüğünü işittim. "Kızma güzel karım benim. Senin yerin ayrı, onun yeri ayrı."
Onu dinlemeyerek odadan çıktığımda bir yandan da gülüyordum çaktırmadan. İçten içe hoşuma gidiyordu bu durum. Çok garip hissetsem de biliyordum Yavuz çok güzel bir baba olacaktı.
Mutfağa girdikten sonra kaynayan çayı bardaklarımıza koyarak masaya götürdüm. Ardından kendi yerime geçerek atıştırmaya başladım. Yavuz'un ayak seslerinden geldiğini anlayarak bakışlarımı o tarafa doğru çevirmedim.
Yavuz eğilerek yanağımı öptükten sonra kendi yerine oturarak bana doğru baktı. "Bahar?"
Cevap vermediğimde başını eğerek masumca bana baktı. "Gerçekten konuşmayacak mısın benimle," dudaklarım hafifçe kıvrıldığında Yavuz gözlerini kıstı. İstemsizce gülerken onun da yüzü güldü.
"Hah şöyle ya, güzel gülüşüne hasret kaldım resmen." diyerek kahvaltı etmeye başladı Yavuz.
