Bitmiş bir hikayenin yeniden,küllerinden doğmasıyla oluşan kuvvetli bir aşk...
Başrol: Yavuz Karasu ve Bahar Kutlu..
Bir yıl önce ayrılan çiftimizin tekrar Karabayır'da karşılaşması ile başlayan aşkları ve yaşadıkları maceraların hikayesidir bu.
Bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar'ın ağzından,
Sıcak bir yaz günüydü. Bahar mutfak penceresinden bahçeye baktı. Oğlu Yiğit bahçede arabasıyla oynuyordu. Kısaca oğlunu izledikten sonra bakışlarını tekrar tezgaha çevirdi. Önündeki tepsiden yaptığı börekleri servis tabağına yerleştirmeye başladı. Ardından tabağı masaya koyarak tekrar tezgaha döndü.
Bugün oğulları Yiğit'in 4.yaş günüydü. Bu yüzden ailece toplanacak ve birlikte doğum günü kutlayacaklardı. Tüm aile en son Su ve Feyzullah'ın kızları Yağmur'un doğum gününde bir arada olup onun doğum gününden sonra toplanmak için fırsat bulamamışlardı.
Yavuzsa sessiz bir şekilde mutfağa gelmiş omzunu kapıya yaslayarak yemek yapan karısını izlemişti bir süre. Onu izlemeye, her hareketini takip etmeye öyle alışmıştı ki bakmadan duramıyordu. Bahar'ın çalıştığı, kendinin evde olduğu günler eksikliğini o kadar hissediyordu ki, o yüzden evde yalnız durmayı pek sevmiyordu.
Yavuz yavaş yavaş karısına doğru ilerledi. Karısının beline aniden sımsıkı sarıldı. Bahar bu hareketle irkildi. Ardından kocasının olduğunu anlayıp derin bir nefes verdi.
"Ya ben sana demiyor muyum öyle aniden gelme diye." diyerek sitem etti Bahar. Yavuzsa dudaklarını karısının açık omzuna bastırdı. Ardından konuştu. "Ne yapayım seni sinir etmek hoşuma gidiyor."
Yavuz arsızca sırıtırken Bahar sahte kızgınlıkla kaşlarını çattı. "Aklım çıktı resmen."
"Hayatım o kadar dalmışsın ki iki saattir seni izlediğimi bile fark edemedin." dedi Yavuz meraklı bir sesle. Karısının aklını kurcalayan bir şey olduğu belliydi.
Bahar, Yavuz'a cevap vermeden kurabiyeleri tabağa dizmeye koyuldu. Aslında aklı karışık değildi, sadece heyecanlıydı. Bugün çok güzel bir haber almıştı. Yiğit'e hamileyken yaşadığı belirtileri tekrardan yaşamaya başlamıştı. Bu yüzden bir test yapmıştı. Çıkan çift çizgiyle ne kadar heyecanlansa da kan testi vermeden sevinmek, sevindirmek istemiyordu.
Verdiği kan testinin sonucu bugün telefonla ona bildirilmişti ve hamile olduğu kesinleşmişti. Herkes gittikten sonra Yavuz'a söylemeyi planlıyordu. Ancak kocasının dikkati onu zorluyordu.
Bahar'dan ses gelmemesiyle Yavuz endişeli bir sesle konuştu. "Bahar?" ciddi bir şekilde kollarını Bahar'dan çekti ve kendine doğru çevirdi.
Bahar'ın yüzünü avuçlayarak tam gözlerinin içine baktı. "Bahar, beni endişelendiriyorsun. Bir sorun yok değil mi?"
Bahar başını iki yana salladı daha fazla endişelendirmemek için. Ancak Yavuz'un içi hiç rahat değildi. Aklına gelen şeyleri sıraladı. "Başın dönmüştü geçen gün, miden de bulanıyordu. Onunla ilgili değil mi?"
Yavuz normalde bu belirtilerin ne olduğunu anlayabilirdi. Oğlundan da tecrübeliydi ancak aklı bu sıralar o kadar karışıktı ki bu olanları anlayamamıştı.
