Bitmiş bir hikayenin yeniden,küllerinden doğmasıyla oluşan kuvvetli bir aşk...
Başrol: Yavuz Karasu ve Bahar Kutlu..
Bir yıl önce ayrılan çiftimizin tekrar Karabayır'da karşılaşması ile başlayan aşkları ve yaşadıkları maceraların hikayesidir bu.
Bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bahar'ın ağzından,
Aklımdaki düşünceleri atamıyordum. Yavuz'un tavırlarında,halinde bir gariplik vardı. Bu beni düşünmeye itiyordu. İçimdeki ses benden bir şeyler sakladığını söylüyordu. Ama Yavuz gözlerimin içince bakarak sakladığı bir şey olmadığını söylemişti.
Benden bir şey saklamadığına inanmak istiyordum. Ama içten içe de bir şeyler olduğundan şüpheleniyordum. Şimdilik bu konunun üzerine gitmeyecektim. Ama hiçbir yalan uzun sürmezdi. Zira yalanların ortaya çıkmak gibi bir huyu vardı.
Bu durumu umursamadan, düşünmeden Yavuzla vakit geçirmek istiyordum ama olmuyordu. Bir şeyler hissettikçe oluşmaya başlayan güvenim kırılıyordu. Arabadan indikten sonra sessizce kapıyı açtım. İkimizde sessizdik. Yavuz salona geçerken ben hızlıca odama ilerledim. Aklımda olan kombini dolaptan çıkardıktan sonra hızlıca duşa girdim.
Dün gece iyi geçmişti ama üzerimde yorgunluk bırakmıştı. Zihnimin açılması için soğuk suya ihtiyacım vardı. Daha vaktim olduğu için hızlıca duşa girip çıktım.
Üzerimi değiştirdikten sonra saçlarımı kurutma makinesiyle kuruttum ve ardından hızlıca fön çektim. Kısa olduğu içi çabucak halletmiştim. Hafif bir makyaj yaptıktan sonra odadan çıktım.
Salona girerken Yavuz'un telefonla konuştuğunu fark ettim. Yavuz beni görünce gülümsedi.
"Tamamdır, sonra konuşuruz." diyerek telefonu hızlıca kapatıp cebine koydu.
Yaptığı bu hareket dikkatimi çekmişti. İçimde bir şeyleri halledip boşa kuruntu yaptığıma kendimi inandırmaya çalışıyordum ama Yavuz'un bu hareketleri beni bir şeyleri düşünmeye itiyordu.
"Bir sorun mu var?" dedim tereddüt ederek. Bana doğru bir cevap vereceğini hiç düşünmüyordum.
"Hayır. Önemli bir şey yok." dediğinde kafamı olumlu anlamda salladım.
Tam tahmin ettiğim gibiydi. Üstünde durmadım. Yavuz durduğu cam kenarından yanıma yaklaştı. Kollarını belime dolayarak bedenimi kendine doğru çekti ve sıkıca sarıldı. Nefesini boynumda hissediyordum. Kollarımı sıkıca ona doladıktan sonra gözlerimi kapattım. Kısaca sarılıp ayrıldıktan sonra evden çıktık.
Arabaya binmeden hemen önce Yavuz'un bana dönmesiyle ona baktım.
"Yarın ben alayım seni. Yorgun olursun." diyerek düşünceli bir şekilde bana baktı. Beni böyle düşünmesi hoşuma gidiyordu.
