Bitmiş bir hikayenin yeniden,küllerinden doğmasıyla oluşan kuvvetli bir aşk...
Başrol: Yavuz Karasu ve Bahar Kutlu..
Bir yıl önce ayrılan çiftimizin tekrar Karabayır'da karşılaşması ile başlayan aşkları ve yaşadıkları maceraların hikayesidir bu.
Bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bahar'ın ağzından,
Duştan sonra üzerime rahat bir elbise giymiştim. Saçlarımı doğal halinde bırakarak yüzüme sade bir makyaj yapmıştım. Şimdi ikimizde hazırdık ve misafirlerimizi bekliyorduk.
Çalan kapıyla Yavuzla birlikte ayaklandık. Kapıya giderek açtım. Karşımda Nazlı ve Ateş vardı. Eylemse biraz gerilerinde duruyordu.
"Hoş geldiniz" diyerek kapıdan çekildim ve içeri girmeleri için yer açtım. Nazlı ve Ateş içeri girince Eylemde arkalarından girdi ve kapıyı kapattı.
"Hoş bulduk." dedi Nazlı keyifli bir sesle. Hepsiyle sarıldıktan sonra salona geçtik.
Nazlı çantasından bir kart çıkartarak bana doğru uzattı. "Kimse gelmeden verelim. Herkes geldiğinde diğerlerini de veririz."
Kartı alarak ilk önce arkasını çevirdim. Üzerinde yazan Yavuz&Bahar Karasu yazısıyla gülümsedim. Yavuz da o sırada yanıma gelmiş karta bakıyordu. Daha sonra kartı açarak üzerini okudum.
"Tebrik ederim aslanım." diyerek Ateş'e sarılan Yavuzla birlikte bende Nazlı'ya sarılarak onu tebrik ettim.
Düğün tarihi çok yakındı. Haftaya Nazlı ve Ateş'i de evlendiriyorduk. Bakışlarımı Eylem'e çevirerek konuştum. "Sizden bir davetiye bekliyoruz Eylem hanımcım."
Eylemle bakışlarımız buluştuğunda güldüğünü gördüm. "Bizim işlerimiz hiç belli olmaz hayatım, bir bakmışsın Nazlılardan önce nikahı kıymışız."
Eylem'in dediklerine hep birlikte güldük. Haklıydı. O kadar deli dolu bir çiftlerdi ki ne yapacakları belli olmazdı.
"E siz her şeyi hazırlamışsınız." diye masaya göz gezdirdi Nazlı. Dediği şeyle güldüm. "Yardımcım sağ olsun elinden her iş geliyor."
Yavuzla göz göze geldiğimizde bana göz kırptı. Ardından Nazlı'nın sesiyle bakışlarım ona döndü. "Umarım senin de böyle becerilerin vardır Ateş Açar."
"Olmaz mı Nazlım. Sen iste her şeyi yapayım." diye kendi aralarında konuşurken tekrar Eylem'e doğru döndüm.
"Fethi nerede?" dediğimde Eylem "Kırtasiyeden kitap alacaktı. Birazdan burada olur." diyerek cevap verdi. Aslında tahmin etmesi zor değildi. Fethi'nin ne kadar kitap düşkünü olduğunu biliyorduk hepimiz.
Sohbetimizde devam ederken kapının zili tekrar çaldı. Ev sahibi olarak Yavuzla birlikte kapıyı açmaya gittik. Kapıyı açtığımızda bu sefer tim tam kadro kapımızda duruyordu.
"Hoş geldiniz," diyerek herkesin geçmesi için bir boşluk yarattım. "Hoş bulduk yenge." diyerek içeri girmeye başlayan herkesle selamlaştım. Daha kapıyı kapatmadan diğer misafirlerimizde gelmişti.
