For The First Time

26 تیر ماه 97

بعد از مدت ها .. سلام =)

امیدوارم درحال سپری کردن روزهای خوبی باشین🍃

خب ، کمی حرف داشتم.

همونطور که می دونید ، من حدود دو ساله که به خاطر کنکور و امتحانات نهایی سال سوم ، تقریبا هیچ فعالیتی اینجا نداشتم.
و نمیدونید که تا چه حد برام خوشاینده که میبینم همچنان سه داستانی که نوشتم خواننده داره.
واقعا واقعا واقعا از تک تکتون ممنونم به خاطر این حجم از حس خوب.
خیلی حس خاصیه که بدونی یک نفر ، یه جایی ، وقتش رو صرفِ خوندن نوشته ی تو کرده.
یه حسِ ... خوشگلیه!
.
.

من وارد دنیای واتپد شدم برای خوندن فن فیک های واندی و شاید نوشتن .

اما الان تمایل زیادی به خوندن و نوشتن فن فیک ندارم. با درصد بالایی از اطمینان بهتون میگم که من دیگه فن فیک نخواهم نوشت.
و باید عذرخواهی کنم از کسایی که بهشون قول داده بودم که بعد از کنکور ، داستان هاشون رو میخونم . ( چه فن فیک و چه ژانرهای دیگه )

مورد بعدی اینکه ..
من نمیدونم در کل بازهم چیزی برای پابلیش کردن می نویسم یا نه.
در نتیجه شاید این اکانت حالا حالاها هیچ نوشته ی جدیدی به خودش نبینه.

خلاصه اینکه ... آره.
شاید این متن کوتاه ، آخرین چیزی باشه که توی واتپد می نویسم.
و این شاید یه جورایی خداحافظی من از واتپد باشه.

تجربه ی فوق العاده ای بود و هست.
نوشتن برای خودم و شما ، خوندن کلماتی که از ذهن های نوجوان و جوان جوونه زده ، آشنا شدن با نویسنده هایی توانمند ، پیدا کردن دوست هایی بسیار بسیار عزیز و دلبر و ماه 🍃 :"))) ، درست کردن کاور ، هدیه گرفتن کاور (!) ، خوندن کامنت های شما که روحم رو به پرواز در می آوردن ، دیدن ذره ذره پیشرفت کردن قلم خودم و بچه هایی که کارهاشون رو دنبال می کردم ، هیجان و استرسِ بعد از پابلیش کردن یک قسمت و ....

هرچی بگم کم گفتم.

بازهم ممنون بابت همه چیز.
حرفم شاید شعارگونه به نظر برسه ولی ،
واقعا اگر حمایت شما نبود ، همین سه داستان رو هم نمی نوشتم.

از آینده خبر ندارم و نمیدونم قراره با گذشت زمان ، من چطور تغییر کنم. شاید یه روزی برگشتم.
ولی اگه برنگشتم ...
خداحافظ :"")
دلم تنگ می‌شه. زیاد.

پی نوشت : گاهی برای جواب دادن به کامنت ها میام. و اگر هر سخنی با من داشتین، خوشحال می‌شم که باهام درمیون بذارین. توی بیوگرافی اکانت، نوشتم که کجا می‌تونید پیدام کنید =)

آغوش فراوان براتون؛

- آذر