She's the Gang Leader

Chapter8

[ CODY's POV ]

Haha!

Di parin ako maka-get over sa itsura ni Witch Kanina  habang itinataas ko yung BRA nyang pang-kinder..

Alam kong sobra talaga siyang napahiya dun! Halata naman sa pula ng mukha niya kanina eehh,  masama na kung masama pero yun talaga ang instensyon ko, ang ipahiya siya sa lahat!!

It feels good, lalo na kapag nakakaganti ka talaga!

Malas niya at ako ang nakakuha nun!

Cant Believe na ganun lang kaliit yung Boobs nia!

nakakatawa talaga!

Umpisa pa lang yun ng  paghihiganti ko at sisiguraduhin kong mas mapapahiya siya kapag pumanig na naman sakin ang pagkakataon.

After i-announce na walang klase sa hapon ay dali-dali akong nagpunta sa Gym para magpapawis, tutal maaga pa naman..

Naka-ilang Shoot ako ng bola ng may narinig akong mga yapak papalapit sakin. Kahit kasi may ginagawa ako ay nararamdaman ko parin ang nasa paligid ko.

Lumingon ako at agad kong namukhaan ang kung sino yon.

****

"You've Changed alot, Cody" Sabi niyang iniabot sakin ang towel na nasa bench. Nagpasya kaming maupo muna dahil matagal ko din naman siyang hindi nakita.

"I guess.. So, How are you?" Nahalata ko agad ang stress at pagkalungkot sa mukha nya.. I know He's not ok. Since nangyari ang insidente at ilang beses na pagkabigo sa hinahanap nya.

"Alam mo na ang magiging sagot ko sa tanong mo na yan sakin, Cody. Ikaw talagang bata ka.. " sabi niyang sabay tap sa balikat ko.

Ngumiti lang ako.

Ilang taon na din kaming hindi nagkita simula ng naglagi na siya sa US.. dun niya kasi mas ginugol ang buhay niya simula nung namatay si Camille at ang asawa nito na si Aunti Yvette na namatay naman sa sakit sa puso.

Yes, Im talking with Camille's Father. Known as one of the multi-billionaires around the world. Nag-mamay-ari ng isa sa mga nangungunang Business Empire dito sa Pilipinas, The BRAZERO Empire na kinaiinggitan ng lahat ng business companies dito sa Pilipinas.. He's the only VIRLOURD BRAZERO.

Oo, mayaman siya pero down to earth pa din. Dun ako Hanga sa kanya. Malapit kami at itinuturing ko siyang pangalawa ko ng magulang.

"Wala pa ba kayong balita sa kanya?" Tanong ko na inalok siya ng tubig. Walang arte niya iyong tinanggap at tinungga.

Astig diba?

"Wala pa. Unti-unti na nga akong nawawalan ng pag-asa." Nanlulumo niyang sinabi at bakas din sa mga mata niya ang pangungulila. Kahit wala na si Auntie Yvette ay ipinagpatuloy pa din nito ang paghahanap sa nawawalang anak.

"Uncle, Trust God. Just dont give up. Pasasaan pa at Magkikita din ulit kayo." Alam kong iyon lang ang pwedeng kong sabihin sa kanya kahit alam kong mabigat ang pinag-dadaanan niya.

"uuwi ka mamaya?" Baling niya sakin na bahagyang ngumiti.

Kung hindi niyo naitatanong bukod sa bahay ay dun din ako sa BRAZERO mansion minsan nanunuluyan kung gusto ko ng sariwang hangin.. puro halaman kasi dun at puro puno, super relax ang pakiramdam ko twing nandun ako... Hiling din niya iyon sakin para daw may bumibisita din sa Mansion.. Hindi ko kilala kung sino ang tatay ko kaya siguro mas napalapit ako sa kanya.. Wala din akong pakialam kung sino man siya. Kaya mas may malasakit pa ako kay Uncle Sa kahit sinong tao pa dito sa mundo.