Sinful Delights

Chapter 5

Η Miranda είχε παραξενευτεί από την συμπεριφορά του Nathan. Ήξερε πως ήταν πολύ νωρίς για αυτήν την .... οικειότητα μεταξύ τους. Προσπαθούσε να καταλάβει γιατί το έκανε. Γιατί ήθελε να του μιλάω στον ενικό;  αναρωτήθηκε αλλά ήταν πολύ κουρασμένη για να αναλύσει αυτήν την απορία. 
'' Εντάξει..κύριε...Εννοώ, Nathan'' μπερδεύεται αρχικά. Της είναι ακόμα δύσκολο να το συνηθίσει. Ο Nathan δεν ήξερε γιατί το ζήτησε από την Miranda. Ένιωσε πριν πως ήταν το σωστό. Δεν αισθανόταν καλά όταν τον φώναζαν στον πληθυντικό. Ένιωθε λες και ήταν 50 χρονών. Και ήθελε να το αλλάξει. 
'' Ωραία. Καλή σου νύχτα, Miranda.'' αποκρίνεται ο Nathan και σηκώνεται από το κρεβάτι. Η Miranda ξαπλώνει στο αναπαυτικό κρεβάτι και ο δροσερός αέρας χτυπάει στο πρόσωπο της. 
'' Επίσης, Nathan.'' απαντάει η Miranda και κλείνει τα βλέφαρα της. Ο Nathan περπατάει με σταθερά βήματα προς την πόρτα. Βγαίνει έξω και νιώθει ανακουφισμένος που έφυγε από το δωμάτιο της. Ένιωθε αφόρητη ζέστη και χρειαζόταν καθαρό αέρα. Μπήκε στο δωμάτιο του και άνοιξε τη μπαλκονόπορτα. Βγήκε στην βεράντα και με την μυική δύναμη του σφίγγει το κάγκελο. Ο εγκέφαλος του, του υπενθύμιζε να κοιμηθεί αλλά αρνιόταν. Δεν είχε όρεξη για ύπνο. Αυτή την στιγμή αναζητούσε ποτό. 
Κατέβηκε τις σκάλες αθόρυβα και ο φωτισμός του σπιτιού είναι σχεδόν σκοτεινός. Το μόνο που φωτίζει είναι το σαλόνι. Πήγε στο μικρό μπαρ και γέμισε το ποτήρι με ουίσκι. Η μυρωδιά του ουισκιού κατεβαίνει στο λαιμό του. Η γλυκάδα τον αναζωογονεί και το γεμίζει ξανά. 
Όταν φτάνει στο έβδομο ποτήρι, το σώμα του μετατοπίζεται και ευτυχώς πιάνεται από μία καρέκλα. Το κεφάλι του γυρίζει και αισθάνεται πως από ώρα σε ώρα θα ξεράσει ότι έχει πιει. Όμως η παρόρμηση του αλκοόλ τον είχε μετατρέψει σε άλλο άνθρωπο. Παίρνει στα χέρια του το ουίσκι και συνεχίζει να πίνει το περιεχόμενο του από το στόμιο. Tα μάτια του κλείνουν πολλές φορές και πασχίζει να τα κρατήσει ανοιχτά. Το σώμα του συγκρούεται στο τραπεζάκι του σαλονιού και πέφτει κάτω με αποτέλεσμα το μπουκάλι να σπάσει σε μικροσκοπικά γυάλινα κομμάτια που πλαισίωναν το πάτωμα του σπιτιού. Ο Nathan αναστέναξε κουρασμένος και τα βλέφαρα του έκλεισαν δίχως την εντολή του. 


Η Miranda άκουσε τον θόρυβο. Με τόση ησυχία άκουγε τα πάντα που συνέβαιναν γύρω της. Τους γρύλους έξω στην εξοχή να κρύβονται σε διάφορα μέρη των δέντρων, το δροσερό αεράκι να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο, η κίνηση της κουρτίνας από τον αέρα καθώς και τα μακρινά αυτοκίνητα που οδηγούσαν στον εθνικό δρόμο της Οξφόρδης. Από μικρή, όταν πήγαινε για ύπνο, αφοσιωνόταν να ακούει τους θορύβους. Το σώμα της ηρεμούσε και άφηνε το μυαλό της να ελευθερωθεί. 
Παρόλο αυτά, ο χαρακτηριστικός ήχος όταν κάτι σπάει, είχε κάνει την καρδιά της Miranda να ξυπνήσει άτσαλα. Μπήκαν κλέφτες;  κάνει την ερώτηση στον εαυτό της. Ερώτηση που φοβάται την απάντηση της. Ανασηκώθηκε και με τα μάτια της προσεκτικά κατέβηκε στον ενιαίο χώρο του σπιτιού. Λόγω της σκοτεινιάς, δεν μπορούσε να ξεκαθαρίσει τίποτα. Ανοίγει το φως και ακούει ένα βριχισμό. Καταπίνει βαριά και πλησιάζει στο σημείο που άκουσε τον ήχο. Φοβόταν μήπως ήταν κάποιος κλέφτης. Δεν είχε χρόνο να ενημερώσει τον Nathan για αυτό. Σκέφτηκε πως μάλλον θα κοιμάται. 
Αντικρίζει το σώμα του Nathan πεσμένο μπρούμυτα με τα γυαλιά να τον περιβάλλουν γύρω του. Χριστέ μου. αναφωνεί από μέσα της και πιάνει το στόμα της. Σκύβει δίπλα του και τον σκουντάει αλλά δεν λαμβάνει καμία απάντηση από τον Nathan. Η ματιά της περιορίζεται σε ένα κομμάτι του μπουκαλιού που δεν έσπασε. Το πιάνει με μεγάλη προσοχή και συνειδητοποιεί πως είναι ουίσκι. Για ποιο λόγο έπινε; ρωτάει και ξεχνάει άμεσα την ερώτηση. Έπρεπε να ξυπνήσει τον Nathan. 
Σπρώχνει με την λιγοστή δύναμη της το χέρι του και ξαφνικά το σώμα του Nathan τραντάζεται. Στηρίζει τα χέρια του στο πάτωμα και τα μουγκρίσματα πόνου ξεφεύγουν από το στόμα του. Τα γυαλιά είχαν καρφωθεί στο δέρμα του. Τα μάτια του ανοίγουν απότομα και δεν ξέρει που βρίσκεται. Συλλογίζεται τον χώρο και καταλαβαίνει πως είναι στο σαλόνι. Δεν θυμάται πότε κατέβηκε εδώ. Το μόνο που του έρχεται στην μνήμη είναι η σύγκρουση με το τραπεζάκι. 
'' Nathan; Ξύπνα.'' ακούει την φωνή της Miranda και όταν ανασηκώνει το κεφάλι του για να την δει, το ομοίωμα της Tanya στέκεται μπροστά του. Tanya μου. Είσαι εδώ. ψιθυρίζει από μέσα του μελιστάλαχτα και χαμογελάει. Δείχνει την ολόλευκη οδοντοστοιχία του και χαχανίζει σαν παιδάκι. 
'' Τanya.'' ψιθυρίζει χαμένος στον δικό του κόσμο. Η Miranda σήκωσε το φρύδι της προς τα επάνω. Ποια ήταν η Tanya;. Τοποθετεί τα χέρια της στους ώμους του και τον ανασηκώνει. 
'' Nathan, είμαι η Miranda. Πρέπει να σηκωθείς.'' συνεχίζει ακάθεκτα και ξαφνικά το ομοίωμα της Tanya εξαφανίζεται. Ο Nathan κουνάει το κεφάλι του και απογοητευμένος καταλήγει πως ήταν άλλη μία παραίσθηση. Σηκώνεται και χάνει την ισορροπία του αλλά η Miranda τον κρατάει. Βάζει τα χέρια της στους ώμους του και προσπαθεί να τον μεταφέρει στο δωμάτιο του. Ο Nathan γελάει σαν χαζοχαρούμενο και η μυρωδιά του ποτού εισχωρεί στα ρουθούνια της Miranda. Μισούσε αυτή τη μυρωδιά. Δεν της άρεσε να πίνει και όταν έπινε, με το πρώτο ποτήρι γινόταν λιώμα. Τον σπρώχνει μπροστά για να περπατήσει προς τις σκάλες. 
Ο Nathan αισθάνεται το κεφάλι του να γυρίζει και δεν έχει αίσθηση χρόνου. Νιώθει κάποιον να τον σέρνει αλλά είναι ανήμπορος να κινήσει τα πόδια του. Έλα, Nathan. Σε παρακαλώ.εκλιπαρεί από μέσα της η Miranda καθώς φτάνουν στο πρώτο σκαλοπάτι. Με αργές κινήσεις, καταφέρνουν να φτάσουν στον πάνω όροφο του σπιτιού. Ωραία, κοντεύουμε. Tα πόδια του Nathan μπερδεύονται καθώς περπατάνε στο διάδρομο. Η Miranda τον προλαβαίνει πριν πέσει. Τα πράσινα μάτια του  έχουν έντονο χρώμα. Την κοιτάει σαν κοιμισμένος και σηκώνεται ξανά στο πόδια του. Ανοίγει την πόρτα με ευκολία και μεταφέρει τον Nathan στο κρεβάτι του. Το δωμάτιο του είναι πολύ σκούρο σε σχέση με το δικό της. Οι ταπετσαρία είναι σε καφέ σκούρο χρώμα όπως και τα έπιπλα. Τα σεντόνια επίσης είναι σε μαύρο χρώμα. Γιατί είναι τόσο μονότονο; αναρωτιέται και διακόπτει την σκέψη της ο Nathan. Ξαπλώνει στο κρεβάτι και ο Nathan κατάφερε να την τραβήξει πάνω του, την ώρα που αποδέσμευε τα χέρια του από πάνω της. Έπεσε πάνω στο σώμα του και η Miranda δεν μπορούσε να αντιδράσει. 
Τότε, ο Nathan αρπάζει τον αυχένα της και με μία κίνηση, τα χείλη του κολλάνε στα δικά της. Την φιλάει αισθησιακά. Η Miranda ως σοκαρισμένη δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Την πίεζε πάνω του και ήταν εγκλωβισμένη από τα δυνατά χέρια του. Στην αρχή δεν ανταπέδιδε το φιλί αλλά μετά παραδόθηκε με την θέληση της. Το φιλί του ήταν τόσο καλό που καθεμία θα μπορούσε να αφοσιωθεί. Μα τι κάνω; Φιλιέμαι με το αφεντικό μου!! οι τύψεις της παίρνουν κυρίαρχο ρόλο στο μυαλό της. Ανασηκώνεται απότομα και σκουπίζει τα χείλια της όμως ένιωθε ακόμα την γεύση των χειλιών του. Το σώμα της πάγωσε από την κίνηση του. Τον αντικρίζει ξανά και αυτή τη φορά τα μάτια του έχουν κλείσει. Το ελαφρύ ροχαλητό του ήταν το μόνο που ακουγόταν στο δωμάτιο. Νιώθει τα μάγουλα της να καίνε καθώς και τα μάτια της. Φεύγει από το δωμάτιο του και κατευθύνεται στο δικό της. Ανοίγει την μπαλκονόπορτα και κοιτάζεται στον καθρέπτη. Ακουμπάει τα χείλια της τα οποία έχουν πρηστεί. Ο τρόπος που την φίλησε, ήταν μοναδικός αλλά βαθιά μέσα της η Miranda ξέρει πως αυτό το γεγονός δεν θα το θυμάται. 


Το σώμα του Nathan στριφογύριζε σε όλο το κρεβάτι. Το κεφάλι του ήταν έτοιμο να σπάσει και προσπαθούσε να βρει καμία καλή γωνία για να νιώθει καλύτερα. 
**

Βρισκόταν και πάλι στο ίδιο τοπίο. Τα χιονισμένα λουλούδια, το κρύο μέρος. Όλα ήταν όπως στο προηγούμενο όνειρο του. Ο Nathan αισθάνθηκε παγωνιά και έτρεξε μακριά. Όσο έτρεχε, η ανάσα του ξεραινόταν και ο λαιμός του το ίδιο. Ξαφνικά βλέπει την κόκκινη λάμψη ξανά. Ξέρει πως είναι η Tanya. Περιμένει ανυπόμονος να την ξαναδεί αλλά δεν εμφανίζεται. Φωνάζει το όνομα της αλλά το μόνο που ακούει είναι ο χαρακτηριστικός ήχος του ψυχρού αέρα να περνάει μέσα από τα μαλλιά του. Τα ρούχα του κυματίζονταν και το χιόνι δυσκόλευε την όραση του. Aκούει μία γυναικεία φωνή μακριά και όταν γυρίζει δεν βλέπει τίποτα. Απογοητευμένος συνεχίζει να περπατάει ξυπόλυτος. Κοιτάει το άσπρο έδαφος κάτω και η ματιά του πέφτει σε γυναικεία πόδια. 
Σηκώνει το κεφάλι του και αντικρίζει την Tanya. Αυτή την φορά, ντυμένη με μαύρο φόρεμα. Τα μάτια της είναι πρησμένα από το κλάμα. 
'' Τanya μου, γιατί κλαις;'' ρωτάει ξαφνιασμένος και ακούει τους σπασμούς της από το κλάμα. Έρχεται κοντά του και απλώνει το χέρι της στα μαλλιά του. 
'' Γιατί την φίλησες, Nate; Τόσο πολύ είχα σημασία για εσένα;'' λέει με αναφιλητά και κεραυνοί πετάγονται αριστερά και δεξιά. Ο Nathan είχε μείνει στήλη άλατος. Δεν ήξερε πως να αντιδράσει σε αυτό. Το παραδέχεται, είχε φιλήσει την Miranda. Αλλά ήταν ένα μεγάλο λάθος που δεν θα επαναληφθεί. Τότε, νιώθει ένα χέρι στον ώμο του. Γυρίζει το κεφάλι του πίσω και η φιγούρα της Miranda επεμβαίνει στο όνειρο του. Του χαμογελάει με το ζεστό χαμόγελο της και ξαφνικά όλα μετατρέπονται. Το χιόνι εξαφανίζεται επιτόπου και ο ήλιος επιστρέφει στην εξουσία του. Τα λουλούδια ανθίζουν και όλα επιστρέφουν σε φυσιολογικά πλαίσια. Η Tanya, σκέφτηκε και γύρισε αμέσως το κεφάλι του. Το κρύο χαμόγελο της ήταν χαραγμένο στο πρόσωπο της. Έγινε σκόνη και οι στάχτες της πήγαιναν μακριά, σε διάφορα μέρη αυτού του ονειρικού κόσμου. 


** 

Πανικόβλητος, ξυπνάει ο Nathan. Είναι η πρώτη φορά που ονειρεύτηκε την Miranda. Πιάνει το πρόσωπο του και πέφτει ξανά για να κοιμηθεί. Όμως δεν μπορούσε. Θυμάται πριν κοιμηθεί. Θυμόταν ξεκάθαρα το φιλί τους. Θυμόταν που ο ίδιος έκανε την πρώτη κίνηση και χίμηξε πάνω της. Έπρεπε να το ξεχάσει. Θα προσποιούταν ότι το ξέχασε και θα συνέχιζε να της φέρεται επαγγελματικά. Παρόλο που δεν ήθελε να αντισταθεί. Ήταν αναγκαίο. Σκέφτηκε ξανά το όνειρο. Τι σήμαιναν τα λόγια της Tanya; Δεν μπορούσε να  καταλάβει. Ίσως είναι ένα τεχνητό φράγμα για αυτόν. Να νιώσει τύψεις διότι με αυτό τον τρόπο δημιούργησε μία ρογμή στην σχέση του με την Amy. Όσο και να μην την αγαπούσε αληθινά, δεν το άξιζε. 
Από την άλλη, θα προστάτευε την Miranda. Αν μαθευόταν πως φίλησε την οικιακή βοηθό του, θα είχε γίνει η κορυφή του κουτσομπολιού στις υψηλές κοινωνίες. Και αυτό δεν το ήθελε. Όμως δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από αυτήν. Κάτι αόρατο τον τραβούσε και δεν είχε τις δυνάμεις να αντισταθεί. Τι θα κάνω;; ρωτάει με προορισμό κάποια ανώτερη οντότητα. Το μόνο που έλαβε ήταν η σιωπή. Η απόλυτη σιωπή. 


Το πρωί ξημέρωσε. Η Miranda ένιωθε αδιαθεσία αλλά όφειλε να σηκωθεί από το κρεβάτι για να τελέσει τα καθήκοντα της κυρίας Bloom. Ο Νathan της είχε δώσει άδεια. Έκανε γρήγορα μπάνιο και έπιασε ψηλά τα μαλλιά της. Τα χείλη της ήταν σχεδόν πρησμένα και όποτε τα ακουμπούσε, ένιωθε πόνο στο σημείο αυτό. Η Zoe, σκέφτηκε. Ψάχνει το κινητό της και πληκτρολογεί τον αριθμό της Zoe. Απαντάει στο πρώτο χτύπο. 
'' Καλημέρα, ηλιαχτίδα.'' λέει παιχνιδιάρικα η Ζοe. Πέρασε δύσκολο βράδυ αφού η μητέρα της ήταν στο νοσοκομείο. Η πίεση της είχε πέσει χαμηλά με αποτέλεσμα να ζαλίζεται και την κράτησαν οι γιατροί μόνο για το βράδυ. Η Zoe νύσταζε και δίπλα της κοιμόταν ο Mason. Την είχε στηρίξει χθες και αν δεν ήταν αυτός, το σώμα της θα είχε εξασθενήσει από την έλλειψη ύπνου. Κυλιέται με το ημίγυμνο σώμα της πάνω στο σεντόνι. 
'' Καλημέρα, Zoe. Είδες το σημείωμα;'' ρωτάει με περιέργεια η Miranda. Καθώς κρατούσε το κινητό στο χέρι της, έβαζε ένα τσιμπιδάκι στα μαλλιά της για να τα κρατήσει στην εντέλεια. 
'' Ναι. Θα περάσω από εκεί. Ενημέρωσε τον Nathan.'' της απαντάει άμεσα και κλείνει την γραμμή. Αυτόν που ήθελε να αποφύγει σήμερα, ο Nathan. Νιώθει ντροπή για το φιλί και συνάμα ενοχή. Έπρεπε να μην το μάθει καθόλου η κοπέλα του, η Amy. Ήδη την μισεί θανάσιμα, με αυτό το νέο θα επιθυμεί την καταδίκη της. Παίρνει μία βαθιά ανάσα και κατεβαίνει προς την κουζίνα. 
Καθαρίζει με την σκούπα τον χώρο και ύστερα την κουζίνα με σχολαστικότητα. Περνάει πολλές φορές τον πάγκο. Ήταν ο μόνος τρόπος για να ξεσπάσει. Ήθελε να ξεχάσει αυτήν την μικρή λεπτομέρεια που περιπλανούσε το μυαλό της. Ο Νathan χτυπάει την πόρτα και εισέρχεται στην κουζίνα. Πηγαίνει στο ψυγείο και παίρνει το γάλα. Η Miranda τον αγνοούσε, ασχολούνταν με άλλα πράγματα για να μην συναντήσουν τα μάτια της τον Nathan. 
'' Καλημέρα, Miranda.'' ψιθυρίζει ξερά ο Nathan. Κρατάει την κούπα με το γάλα στο χέρι του και στηρίζει το σώμα του στον πάγκο. Δίπλα του, η καρδιά της Miranda είχε αρχίσει να χτυπάει ασταμάτητα. Σφίγγει το σαγόνι της και σκύβει το κεφάλι της περισσότερο. 
'' Miranda, γιατί δεν μου μιλάς;'' ρωτάει παραπονεμένα και τοποθετεί το χέρι του στον ώμο της. Το άγγιγμα αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Miranda να τσιτωθεί. Παρατάει το πετσετάκι και τον κοιτάει κατάματα. Η επαφή αυτή τα έλεγε όλα. Τα σώματα τους ήταν κοντά που ο Nathan ένιωθε πως...το λάθος θα ξαναγινόταν. 
'' Ξέρεις τόν λόγο.'' του απαντάει σκληρά και αποχωρεί από την κουζίνα. Ο Nathan την κυνηγάει από πίσω και προλαβαίνει να φτάσει το περπάτημα της. 
'' 'Όχι δεν ξέρω.'' απαντάει ψέματα. Προσπαθεί να φανεί πειστικός. Η Miranda αναφωνεί απογοητευμένη. Κατάλαβε ότι είχε δίκιο. Δεν θα θυμόταν το φιλί τους. Αυτό της έδωσε για ένα δευτερόλεπτο, ανακούφιση αλλά μέσα της λυπόταν. Δεν ήξερε γιατί ένιωθε έτσι. Αλλά είχε καταλάβει ένα πράγμα: τον ερωτευόταν με τον καιρό. Και αυτό ήταν λάθος! 
'' Τέλος πάντων...Έχω δουλειές.'' λέει αόριστα και του χαμογελάει ειρωνικά. Είχε εκπλαγεί από τον εαυτό της που έκανε αυτή την κίνηση. Βγήκε έξω στην αυλή και σκούπιζε τα φύλλα με νεύρος. Αν δεν χρειαζόταν αυτή την δουλειά, θα είχε ζητήσει παραίτηση. 
Ο Nathan την παρατηρούσε να φεύγει νευριασμένη. Του άρεσε ο εκνευρισμό της. Θύμιζε στην .... Τanya. Γιατί να είναι τόσο ίδιες;; ρωτάει έξαλλος. Ανεβαίνει στο δωμάτιο του και ετοιμάζεται για την δουλειά. Διαλέγει το συνηθισμένο μαύρο κουστούμι. Ως πρόεδρος της εταιρείας, έπρεπε να παρουσιάζεται κομψά ανάλογα με την κοινωνική κατάρτιση του. Θα προτιμούσε να πηγαίνει με τα καθημερινά ρούχα του ή στην καλύτερη οπτική, με τα αθλητικά. Όμως οφείλει να δείξει την ανωτερότητα του. Φτιάχνει την γραβάτα του και αναμνήσεις έρχονται στο μυαλό του. 


**Flashback** 


Ξύπνησε και χαιρόταν που ήταν η αγαπημένη του δίπλα. Η ακάλυπτη πλάτη της ήταν το σημείο έλξης για τον Nathan για να γεννηθεί η όρεξη του. Χαϊδεψε την πλάτη της τρυφερά και άφησε ένα πεταχτό φιλί στην μέση της. Αμέσως η Tanya ξύπνησε. Ανοιγόκλεισε τα μάτια της και τα χείλη της σχημάτισαν το χαμόγελο που αναζητούσε ο Nathan για να συνεχίσει την μέρα του. 
Σήμερα είχε μία σημαντική συνάντηση με Κινέζους επενδυτές. Γι' αυτό έπρεπε να σηκωθεί νωρίς, όμως αρνιόταν να αφήσει την Tanya. Ανασηκώθηκε και μάζεψε τα χθεσινά ρούχα του. Η προηγούμενη βραδιά θα μείνει χαραγμένη για πάντα στην καρδιά του. Ήταν η βραδιά που του είχε φανερώσει την αγάπη της για εκείνον. Ο Nathan επιθυμούσε να το ακούσει από τα χείλη της. Τα μεγάλα καστανά μάτια της τον κοίταζαν με λατρεία. 
'' Nate, σήκω. Δεν θέλω να αργήσεις.'' ψιθυρίζει σιγανά και την φιλάει στο μέτωπο της. Ένα φιλί που υποδήλωνε τα συναισθήματα του.  Σηκώθηκε και πήγε στην πολυτελέστατη ντουλάπα. Άνοιξε τα συρτάρια και σιγά σιγά ντύθηκε. Όταν ήταν έτοιμος να δέσει την γραβάτα του, η Tanya επενέβη. Ήρθε δίπλα του και ο Nathan δεν άντεχε να θαυμάζει την γύμνια της. Οι καμπύλες της τον εξωθούσαν. 
'' 'Άσε εμένα να σου δέσω την γραβάτα σου.'' λέει με χάρη και πιάνει στα λεπτά χέρια της, την γραβάτα. Τα μάτια της ήταν εστιασμένα στο πρόσωπο του καθώς την έδενε σφικτά. Ο δείκτης του δάχτυλου του στάθηκε κάτω από την κορυφή του πιγουνιού της. Το ανασήκωσε ψηλά και την φίλησε αργά. Το χέρι του κοντοστάθηκε στον γοφό της και την έσπρωξε πάνω του. Τον σταμάτησε και η ζεστή ανάσα της έπεφτε πάνω στον Nathan. 
'' Πρέπει να φύγεις. Θα σε περιμένω...'' ψελλίζει άηχα και τα ροδαλά μάγουλα της ήταν το σήμα κατατεθέν της. Παίρνει την τσάντα του και της χαμογελάει. Το χαμόγελο του έφτανε μέχρι τα ύψη. 
'' Tanya, θα είσαι έτοιμη για απόψε;'' την ρωτάει αινιγματικά και κλείνει την πόρτα πίσω του αφήνοντας την Τanya να σκέφτεται για τα αποψινά σχέδια του Nathan. 

** 


Ο Nathan νιώθει το δάκρυ του να πέφτει στον γιακά και γυρίζει πίσω στην πραγματικότητα. Όπου και να κοιτούσε έβλεπε την Tanya. Επιχείρησε να αλλάξει την διακόσμηση του δωματίου του. Άλλαξε τα πάντα αλλά και πάλι, η εικόνα της Tanya τον στοίχειωνε. Τον πρώτο χρόνο από την τρέλα του, ήθελε να κάψει το σπίτι αλλά τον εμπόδισε την τελευταία στιγμή ο James. Τελικά λογικεύτηκε και συμφώνησε να δωρίσει όλα τα υπάρχοντα του σε ιδρύματα και σε αστέγους. Το μόνο που κράτησε ήταν το πορτραίτο της. Ήθελε να έχει ένα ενθύμιο από αυτήν. Όσο για το σπίτι της Tanya, οι γονείς της δεν άντεξαν τον χαμό της και το πούλησαν ταχύτατα σε μία τετραμελής οικογένεια. 
Έφυγε όσο γρήγορα μπορούσε αποφεύγοντας την Miranda. Πέρασε από δίπλα της χωρίς να την αποχαιρετήσει. Ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου και αμέσως καλεί τον αριθμό του James. 
'' Τι θέλεις, Nathan;'' ρωτάει ο James. Είχε ξενυχτήσει ένα μπαρ μόνος του με δύο κορίτσια να τον συνοδεύουν. Με δυσκολία, σηκώνεται από το κρεβάτι και το φως του ήλιου τρυπάει το κρανίο του. 
Ο Nathan κατάλαβε πως τον ξύπνησε. 
'' Θα έρθεις στην εταιρεία ή θα περάσεις το υπόλοιπο πρωινό με τις γκόμενες;'' τον ρωτάει ρητορικά. Ξέρει πολύ καλά τον James. Πόσο γυναικάς είναι και πόσο της κοροϊδεύει. Κάποιες φορές τις λυπάται αλλά δεν ήταν δική του δουλειά. Ο James γκρινιάζει δυνατά με αποτέλεσμα  η μία ξανθιά που κοιμόταν στο μαξιλάρι του να δυσανασχετήσει. Από την άλλη γραμμή, ο Nathan τα άκουγε και συγκρατούσε τον εαυτό του για να μην γελάσει. 
'' Πω. Μην με πρήζεις. Θα έρθω.'' απαντάει κατσουφιασμένος και το κλείνει. Ο James παρατηρεί πως το παντελόνι του βρίσκεται κάτω από το πόδι μιας κοκκινομάλλας. Έμπλεξα πάλι σχολιάζει και πηγαίνει διστακτικά στο κρεβάτι. Ανασηκώνει τα πόδια της αλλά δεν νιώθει τίποτα. Βάζει το παντελόνι του και ψάχνει στο συρτάρι του για ένα πουκάμισο. Βρίσκει ένα μαύρο και χτενίζεται όπως όπως για την δουλειά. Δούλευε στον οικονομικό τομέα της εταιρείας του Nathan. 
Ο Nathan φτάνει στην εταιρεία και χαιρετάει ευγενικά την Alice. Η Alice δούλευε εδώ και τέσσερα χρόνια και ήταν η πιστή γραμματέας του. 
'' Καλημέρα κύριε Smith.'' αναφωνεί γλυκά και ο Nathan παρατηρεί το νέο χτένισμα της Alice. Είναι κοντά μέχρι τους ώμους και έχει βάψει τα μαλλιά της πιο ξανθά. 
'' Καλημέρα, Alice. Ωραίο κούρεμα.'' της λέει και μπαίνει στο γραφείο αμέσως. Η Alice κοκκινίζει και συνεχίζει την δουλειά της. Ο Nathan κάθεται στη βολική καρέκλα του και παίζει με τον στυλό μέχρι να έρθει ο James. Η φωτογραφία της ανέμελης Tanya διακοσμεί και εδώ το γραφείο του. Δεν θα ξεχάσει τα καυτά πρωινά που περνούσαν εδώ όταν κλείδωνε την πόρτα του γραφείου. 
Ένας χτύπος διακόπτει τις βρώμικες σκέψεις του και ανακάθεται φτιάχνοντας το σακάκι του. Ανοίγει η πόρτα και εμφανίζεται η Amy. Σήμερα προτίμησε να φορέσει ένα πολύ ελκυστικό φόρεμα για να ξυπνήσει τις ορέξεις του Nathan. Το φόρεμα της σχεδόν τα έδειχνε όλα. Ο Nathan την αντικρίζει και πνίγει ένα βογκητό. Ήταν πολύ όμορφη και με αυτό το ντύσιμο προκαλούσε απροκάλυπτα. 
'' Γιατί ντύθηκες έτσι;' την ρωτάει άγρια. Του άρεσε το ντύσιμο της αλλά είναι ακατάλληλο να έρχεται έτσι στην εταιρεία. Γυρίζει τα μάτια της προς τα πάνω και αγνόησε τα λόγια του. Σιγά μη τον άκουγε. Προχώρησε με τον σέξι βηματισμό της και έκατσε στο γραφείο. Τα πανάκριβα τακούνια της έκανα την διάφορα στο σύνολο της. Χαιρόταν που ξόδεψε 300 ευρώ στο Παρίσι για αυτά. Ο Nathan τραβήχτηκε αμέσως. Στρέφει την προσοχή του στα χαρτιά. Σε λιγότερο από δέκα λεπτά θα ερχόταν ο James και δεν ξέρει τι θα κάνει αν τους βρει σε παρατραβηγμένες σκηνές. Κατάλαβε τον ερχομό της Amy. 
'' Είναι τόσο κακό να έρχεται η κοπέλα του προέδρου;'' ρωτάει αθώα και σουφρώνει τα χείλια της. Βγάζει από την τσάντα της το make up και φτιάχνεται λιγάκι. Xτυπάει νευρικά τα νύχια της στο γυαλί του γραφείου του. Είχε εκνευριστεί από την αδιαφορία του Nathan. Δεν τον αγαπούσε αλλά δεν της άρεσε να νιώθει παρατημένη. Εκείνη την στιγμή, μία σκέψη εισέβαλε στο μυαλό της. Τόσα χρόνια ήξερε πως να την ποθεί ο κάθε άντρας. Και επίσης γνώριζε τα ελαττώματα τους παρόλο το νεαρό της ηλικίας της. Mε έκδηλο τον αυθορμητισμό της, όρμηξε πάνω στον Nathan. Πέφτει πάνω του και τα ζουμερά χείλη του γίνονται η προσωρινή κατάκτηση της. 
O Nathan ξαφνιάστηκε από την Amy. Όμως αφέθηκε στο φιλί τους. Η Amy νιώθει σιγουριά και ανεβαίνει πάνω στον Nathan. Το φόρεμα της ανεβαίνει ψηλά και ο Nathan το πρoσέχει. Τα χείλη της κατεβαίνουν και με μία κίνηση λύνει την γραβάτα. Ο Nathan χάνει τον κόσμο γύρω του καθώς τα χέρια της απλώνονται στα μαλλιά του. Αισθανόταν σαν τις παλιές καλές μέρες με την Tanya. Άνοιξε τα ματιά του και είδε μπροστά του την Tanya να του χαμογελάει. Τα ανοιγόκλεισε ξανά και την έβλεπε πάλι μπροστά του. Η Amy άνοιξε τα κουμπιά του πουκαμίσου φανερώνοντας το κορμί του. Όταν την είδε να φιλάει το σώμα του, έκλεισε τα μάτια του και έγειρε πίσω το κεφάλι του ανακουφισμένος. 
'' Τanya..'' ψιθυρίζει με την βραχνή φωνή του και άμεσα καταλαβαίνει την ανοησία του. 
Θα θυμώσει! Πως κατάφερα και την μπέρδεψα;' 


Νέο κεφάλαιο!! Πως σας φαίνεται η συνέχεια; Σας αρέσει;;;
Παρακαλώ ψηφίστε και σχολιάστε!! <333