Chapter 19

11.7K 617 120
                                    

*1,5 μήνας μετά*

'' Nathan, φέρε μου τις βαλίτσες.'' προστάζει η Amy και τοποθετεί το καπέλο στα μαλλιά της. Θα πήγαινε για τέσσερις μέρες μαζί με την κολλητή της φίλη, την Sasha στο Ακαπούλκο, στο Μεξικό. Η ιδέα ήταν της Sasha και σκέφτηκε να πάρει την Amy, για να χαλαρώσουν. 

Ο Nathan της δίνει και την φιλάει στο κρόταφο. 
'' Σίγουρα δεν θέλεις να σε συνοδέψω στο αεροδρόμιο;'' την ρωτάει πρόθυμος και πειράζει τις τούφες των μαλλιών της. 
'' Δεν χρειάζεται.'' απαντάει ξερά και τον φιλάει πεταχτά στα χείλη. Ήθελε όπως όπως να φύγει από εδώ. Είχε δώσει συνάντηση με τον James στο σπίτι του. Και επιθυμούσε ένα ... ξεχωριστό αντίο. Φόρεσε τα γυαλιά ηλίου και μπήκε στο αυτοκίνητο της Sasha, που περίμενε έξω από την πόρτα. Ο Nathan τις χαιρέτησε φιλικά και η Amy το πρόσεξε. 

Καθώς προχωρούσαν με αργή ταχύτητα προς το σπίτι του James, η  Amy αισθανόταν δυσφορία. Και αυτό συνέβαινε εδώ και 1,5 μήνα μόνο που τώρα άρχισε να χειροτερεύει. Στην αρχή πίστευε ότι θα της περνούσε. Νόμιζε ότι ήταν παροδικό αλλά ένιωθε απαίσια κάθε μέρα. Γι' αυτό, ήταν ένας λόγος να φύγει από την βροχερή Οξφόρδη. 
'' Ζαλίζεσαι πάλι;'' την ρωτάει η Sasha και παρκάρει έξω από το σπίτι του James. Η Amy ανοίγει το παράθυρο και βγάζει το κεφάλι της έξω. Αμέσως, ελάχιστος αέρας χτυπάει το κεφάλι της αλλά αντί να ηρεμήσει η αναγούλα, αυτό χειροτέρεψε. 

'' Πάρε το νερό.'' της δίνει η Sasha το μπουκαλάκι και η Amy το πιάνει απεγνωσμένα. Πίνει μέχρι την μέση και αφήνει μικρές ανάσες να βγουν από τα πνευμόνια της. 
'' Περίμενε με. Δεν θα αργήσω.'' της λέει ύστερα από δύο λεπτά. Κοιτάει τον εαυτό της, στο μικρό καθρεφτάκι και φτιάχνει το κραγιόν. Τσιμπάει τα μάγουλα της και περνούν ένα ωραίο ανοιχτό ροζ χρώμα. Μέχρι να κατευθυνθεί στην εξώπορτα, ένιωσε ότι θα χάσει την ισορροπία της δύο φορές. Αν δεν ήταν τα κάγκελα, θα είχε πέσει. 
Χτύπησε το κουδούνι μία φορά, και ο James άνοιξε την πόρτα. Φορούσε μία μαύρη βερμούδα με ένα άσπρο πουκάμισο. Τα ατημέλητα μαλλιά του, τα οποία είχαν μακρύνει, έπεφταν στα μάτια του. 
'' Φεύγεις;'' την ρωτάει πληγωμένος και αγγίζει την μέση της με τα ακροδάχτυλα του. Πέφτει στην αγκαλιά του, και αναπνέει το ξεχωριστό άρωμα του. 

'' Δεν θα λείψω για πολύ. Όμως ... ήθελα να με θυμάσαι για κάτι.'' ψιθυρίζει αινιγματικά και τον σπρώχνει ελαφρά προς τα πίσω. Κλείνει την πόρτα με την άκρη της γόβας και μόλις ακούστηκε ο χαρακτηριστικός ήχος της, άνοιξε την καπαρντίνα της. 
Φορούσε ένα μικροσκοπικό εσώρουχο καλύπτοντας ελάχιστα τα γεννητικά της όργανα και το διάφανο σουτιέν της άφησε τον James άφωνο. Δαγκώνει δυνατά το χείλη της και τότε, ο James την πλησίασε. 
Με μία κίνηση, την ανέβασε πάνω του και πήγαινε προς τα πίσω, δίχως να βλέπει. Μόλις το σώμα του ακούμπησε στο τραπεζάκι δίπλα από την κουζίνα, σταμάτησε. 
'' Σεξ στο τραπέζι, στην βεράντα, ή στο γραφείο μου;'' η φωνή του ήταν μεθυστική και η Amy κοίταξε περίεργη όλους τους χώρους. 
'' Εγώ νόμιζα κάτι άλλο ...'' λέει ναζιάρικα και πιάνει τον καρπό του θέλοντας να δείξει, το σημείο που κλειδώνει τις χειροπέδες. 

Sinful DelightsWhere stories live. Discover now