Sinful Delights

Chapter 63

Ο χρόνος είναι ο μόνος κριτικός χωρίς προσωπική φιλοδοξία.  

- Τζον Στάϊνμπεκ 

Ο τρόμος είχε κατανικήσει τα υπόλοιπα συναισθήματα της, εκείνη την στιγμή. Κατάπινε συνεχώς νιώθοντας το μαχαίρι πάνω στο λαιμό της. Η Lorena κοιτούσε έντρομη το μενταγιόν, εναλλάσσοντας την ματιά της είτε στην λαβή του είτε στο μοιραίο κόσμημα. Ο Xavier ευχαριστιόταν την φοβισμένη στάση της. Πίεσε λίγο παραπάνω την άκρη του μαχαιριού θέλοντας να την εκφοβίσει.

'' Για πες μου τώρα, τι θέλεις στο σπίτι μου;'' Ψιθύρισε σιγανά στο αυτί της κινώντας το μαχαίρι οριζόντια του λαιμού της.
Προσευχόταν ο Luke να ερχόταν να την σώσει. Πλέον είχε μάθει το μάθημα της να μην μπλέκεται σε ξένες υποθέσεις.
'' Γιατί δεν απαντάς; Σου έφυγε η μιλιά ξαφνικά;'' Χλεύασε για την δειλιασμένη κοπέλα που παραλίγο να τον ξεγελάσει. Η Lorena, έκλεισε τα βλέφαρα της ώστε να αποκλείσει από την σκέψη της, την αίσθηση της αιχμηρότητας του μαχαιριού.
'' Καλώς. Αφού δεν απαντάς στην ερώτηση μου ... '' Άφησε ανολοκλήρωτη την πρόταση. Ανασήκωσε το φρύδι της και η ματιά της προσπαθούσε να μαντέψει τις επόμενες κινήσεις του.
Αιφνιδιαστικά, ο Xavier κίνησε το ελεύθερο χέρι του προς το σώμα της. Κανονικά έπρεπε να αντισταθεί αλλά γνώριζε πολύ καλά πως θα κατέληγε με το μαχαίρι στο λαιμό της.
Συγκράτησε την ταραχώδη ανάσα της σε φυσιολογικά επίπεδα. Αν είχε το περιθώριο, θα του έριχνε αγκωνιά στο πρόσωπο και μία κλοτσιά στα αχαμνά.
Τα δάχτυλα του, ξεκούμπωσαν τα πρώτα τρία κουμπιά του πουκαμίσου της, με άνεση. Όσο ξεκούμπωνε, το λυσσασμένο μουρμουρητό του ακουγόταν στα αυτιά της Lorena με αποτέλεσμα, ο φόβος της να μεγαλώσει δραματικά.
Χούφτωσε το στήθος της με ικανοποίηση ενώ η Lorena το μόνο που ένιωθε ήταν αηδία. Αηδία για την σκηνή που αθέλητα συμμετείχε, και αηδία για την Tanya, που συναναστρεφόταν με τέτοιος ανθρώπους. Αχ, αδερφούλη με τι γυναίκα έμπλεξες σκέφτηκε θλιμμένα για τη γυναίκα – αράχνη που κατέστρεψε την ζωή του Nathan, προτού γνωρίσει την Miranda.
'' Κάτω τα χέρια σου, κοπρίτη!'' Ο Luke απείλησε βροντερά προς τον αχρείο. Έτρεχε ασταμάτητα στις σκάλες της πολυκατοικίας για να γλιτώσει την Lorena από τα χέρια του. Έσπασε με όλη την μυϊκή του δύναμη, την ξύλινη πόρτα σαν να ήταν τραπουλόχαρτο. Έτεινε προς το μέρος του, το πιστόλι ώστε να νιώσει απειλούμενος.
Ο Xavier ακούγοντας την φωνή του άγνωστου άντρα, βωμολόχησε ψιθυριστά. Σφίγγοντας ακόμη το μαχαίρι γύρω από το λαιμό της, γύρισε την πλάτη του παρασύροντας εξίσου την Lorena να βρεθεί αντιμέτωπη με τον – όχι και τόσο - άγνωστο.
'' Άφησε την.'' Είπε οργισμένος. Τον έθλιβε να βλέπει την αγαπημένη του, σε αυτή τη κατάσταση. Πλέον, τα δάκρυα της είχαν κάνει την εμφάνιση τους στο πρόσωπο της.
'' Τι θέλετε από εμένα;!'' Τα σκούρα καστανά μάτια του απαιτούσαν την αλήθεια και από τους δύο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Luke δεν απάντησε. Αυτό που προείχε, ήταν να διασφαλίσει την σωματική ακεραιότητα της Lorena.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, στόχευσε προς τα κάτω και πυροβόλησε με ακρίβεια τον μηρό του. Είχε φροντίσει να τοποθετήσει σιγαστήρα μπροστά από την κάνη του όπλου, για να μην γίνει αντιληπτός από τους κατοίκους της πολυκατοικίας.