Sinful Delights

Chapter 40

Δεν μπορούσε να καταλάβει τι είχε συμβεί προ λίγου. Τα δάχτυλα της έτρεμαν πάνω από το ματωμένο πρόσωπο του Nathan. Οι λίμνες από δάκρυα έρρεαν ακατάπαυτα πάνω στα χείλη του. Το όνειρο που είχε δει πριν λίγο καιρό, πραγματοποιήθηκε με τον πιο άδοξο τρόπο. Αν πεθάνει, δεν ξέρω αν θα αντέξω μονολόγησε με όση ενέργεια κατείχε ο οργανισμός της. 

’’ Nathan, Nathan, κράτα τα μάτια σου ανοιχτά …’’ ψέλλιζε νιώθοντας ένα τεράστιο κόμπο στο λαιμό της. Κοιτούσε πέρα δώθε για να δει τον σκοπευτή. Όμως, δεν αντίκρισε τίποτε περίεργο. Η ματιά της κατέβηκε στο πουκάμισο του και με την αναστροφή του χεριού της έκρυψε το στόμα της. Καθώς χαμήλωνε τα άκρα των δάχτυλων της αντίκρισε την ποσότητα του αίματος του πάνω της. Τρομοκρατήθηκε και ξέσπασε ξανά σε κλάματα.
’’ Μωρό μου … ‘’ φιλούσε κάθε σπιθαμή της επιδερμίδας του.  Ένιωθε την θερμότητα του σώματος του και έτσι κρατούσε μία ελπίδα … ότι είναι ζωντανός. 

Η κυρία Bloom καθάριζε εκείνη την ώρα όταν άκουσε τον αποτρόπαιο ήχο του πυροβολισμού. Αναστατώθηκε και βγήκε έξω. Το θέαμα που ήρθε αντιμέτωπη την έκανε να χάσει χίλια χρόνια από την ζωή της. Το μικρό αγοράκι που φρόντιζε από την ήμερα της γέννησης του μέχρι τώρα, κειτόταν στο δρομάκι του σπιτιού του στην αγκαλιά της αγαπημένης του.  

’’ Nate, παιδί μου.’’ Έτρεξε προς το μέρος τους και σοκαρίστηκε από την εμφάνιση του αίματος του.
’’ Κύρια Bloom, καλέστε ένα ασθενοφόρο τώρα!’’ φώναξε δυνατά και εκείνη κούνησε πολλές φορές το κεφάλι της. Η Miranda βρισκόταν ακόμα δίπλα του, χαϊδεύοντας τα μαλλιά του. 

’’ M … Miranda.’’ Κατάφερε να πιάσει το ματωμένο χέρι της. Δεν το έσφιξε πολύ όμως έδωσε σημάδι πως κρατιέται ακόμα στην ζωή.  Μετά βίας τα μάτια του ήταν ανοιχτά για να δουν όσο του απομένει χρόνος, την Miranda. 

’’ Μην μιλάς σε παρακαλώ.’’ Δεν ήθελε να χειροτερέψει την κατάσταση του. Φιλούσε το χέρι του πασχίζοντας να συγκρατήσει τα δάκρυα της.
’’ Σ’ αγαπώ … ‘’ Ήθελε να επισημάνει για άλλη μία φορά τα λόγια που επισφράγιζαν την αγάπη του για την Miranda. Ένιωθε πως ανά πάσα στιγμή, θα πέθαινε.  

’’ Και εγώ. Και εγώ, πάντα και παντοτινά …’’ απάντησε βουρκωμένη χωρίς να δεχτεί την μοίρα της σχέσης τους. Όχι, όχι, δεν είναι αυτό το τέλος μας … δεν θα το αφήσω να γίνει αυτό είπε αποφασιστικά.
’’ Σώπα, σώπα.’’ Επαναλάμβανε εισπνέοντας οξυγόνο για να μην αποκαλυφθεί ο διαλυμένος ψυχικά εαυτό της.