{...}
Είδαμε μια πολύ ωραία ταινία. Η Νικολ την διάλεξε και πάλι καλά ήταν καλή. Κολλητή μου αλλά δεν ξέρει να διαλέγει ταινίες εγώ φταιω; ;)
Τελείωσε η ταινία αρκετά αργά και η Νικολ έπρεπε να φύγει. Οι γονείς μου δεν είχαν γυρίσει ακόμα οπότε έκατσα λίγο ακόμα και είδα λίγη τηλεόραση.
Είχε βλακειες οπότε την έκλεισα και πήγα στο δωμάτιο μου. Πήρα το κινητό μου, τα ακουστικά μου και βγήκα στην βεράντα. Έκατσα βάζοντας τα ακουστικά και έβαλα μουσική. Την νύχτα ο ουρανός είναι πολύ ωραίος. Σκοτεινός, μυστήριος. Με το ελάχιστο φως από τα αστέρια. Τόσο μαγικός και όμορφος.
Έκλεισα την μουσική και μπήκα στο δωμάτιο. Άφησα το κινητό μου στο γραφείο και ξάπλωσα κάτω από τα ζεστά μου παπλωματα. Δεν έχει τόσο κρύο ακόμα αλλά με βολεύουν.
{...}
Ο ήχος από το ξυπνητήρι χτυπάει στα αυτιά μου το οποίο με αναγκάζει να σηκωθώ για να μην το πετάξω καμιά ώρα από το παράθυρο.
Πλένω τα δόντια μου και πάω στην ντουλάπα. Βάζω ένα μαύρο τζιν και μια άσπρη μπλούζα και πιάνω ένα κότσο τα μαλλιά μου. Παίρνω την τσάντα μου και το κινητό και κατεβαίνω κάτω.
Βλέπω πως πάλι μόνη μου είμαι. Ή οι γονεις μου ήρθαν και έφυγαν νωρίς ή έμειναν στο γραφείο. Έχουν ένα δωμάτιο και μένουν εκεί σε περίπτωση ανάγκης.
Κάθομαι και τρώω το πρωινό μου και φεύγω αφού η ώρα είναι πάρα 15.
Προχωράω και βλέπω πως και η Νικολ τώρα ερχόταν.
Ν:Καλημέρα αγαπηη.
Α:Καλημέρα φίλη μου.
Α:Πώς και τετοια κέφια πρωι πρωί; λέω και της χαμογελάω.
Ν:βρήκα τι θα βάλω στο πάρτι! Λέει σαν χαζοχαρουμενο. Το είχα ξεχάσει αυτό!
Α:δεν είσαι καλά αλήθεια. Της λέω γελώντας.
Α:και τι θα βάλεις;
Ν:ένα μαύρο φόρεμα. Κολλητό, έχει ένα χιαστί στην πλάτη με ψηλοτάκουνα και τα υπόλοιπα τα βλέπουμε.
Α:αα ωραία.
Ν:εσύ τι θα βάλεις;
Α:αν σου πω πως θέλω να βάλω τις πυτζάμες μου και να πάω μέχρι το μαλακό μου στρώμα να αράξω θα με πιστεψεις;
Ν:ναι αλλά δεν υπάρχει περίπτωση. Λεγε τώρα τι θα βάλεις;
Α:κάτι θα βρω εκείνη την μέρα. Λέω αδιάφορα και κοιτάω τον δρόμο μπροστά μας.
Ν:Είσαι καλά; Αν δεν βρεις τιποτα;
Α:κάτι θα βρω. Σταμάτα τώρα.
Λέω μόλις καταλάβω ότι έχουμε μπει στο σχολείο. Ούτε που το καταλάβαμε με την κουβέντα.Πάμε στην παρέα μας και λέμε τα γνωστά. Κοιτάω απέναντι μας και είναι πάλι εκείνα τα αγόρια. Από την στιγμή που τους είδα εχτές τώρα εδώ έρχονται και κάθονται απέναντι μας.
YOU ARE READING
I never forget you//Ποτέ δεν σε ξέχασα
Teen FictionΔυο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο ταιριαστοί. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον μέχρι που όλα άλλαξαν. Ξεχνιέται όμως το άτομο με το οποίο ένιωσες αλλιώς; Το άτομο που σου έμαθε τι είναι έρωτας; Έστω και αν δεν το ενιωθε; Τι θα γίνει όταν αυ...