...Παίρνει τον σάκο του και σιγά σιγά εξαφανίζεται από το οπτικό μου πεδίο...
Εχουν περασει δυο μερες από την μέρα που έφυγε ο Άλεξ. Δεν μπορώ να πω πως μόλις γύρισα σπίτι δεν ένιωσα άδεια. Σαν κάτι να έλειπε. Σαν να υπάρχει ένα κενό. Με το που εφτασε σπίτι του με πήρε τηλέφωνο. Όταν άκουσα πως έφτασε μια χαρά ένα βάρος έφυγε από πάνω μου. Πάντα έχω αυτό το άγχος αν θα φτάσει καλά. Δεν ακούω και λίγα με αεροπλάνα που πέφτουν και τέτοια.
Όσο μιλούσαμε βέβαια δεν τον παρακολουθούσα και τόσο. Θυμήθηκα ότι τα γενέθλια του είναι την Κυριακή και δεν θα ήθελα να είναι μόνος του. Σκέφτηκα να πάω να του κάνω έκπληξη. Βέβαια δεν ήξερα αν γίνεται. Πρέπει να πάρω για άλλη μια φορά άδεια από την δουλειά μου, να κλείσω το εισιτήριο μου, να κάνω τα πράγματα μου.
Οταν όμως σκέφτηκα το χαμόγελο του την στιγμή που θα με έβλεπε, όσο σκεφτόμουν να τον αγκαλιάζω ξανά, να μυρίσω το άρωμα του και ας πέρασε μόνο μια μέρα από την τελευταία φορά δεν άντεξα. Έκλεισα εισιτήριο για το Σάββατο το βράδυ. Θα φτάσω περίπου λίγο μετά τις 12 οπότε θα του πω και κατευθείαν χρόνια πολλά.
Αύριο θα αρχίσω να φτιάχνω τα πράγματα μου που δεν θα είναι και πολλά γιατι 2 μέρες θα κάτσω. Θα έρθει και ο Άρης με την Νικόλ άλλα η πτήση τους είναι την Κυριακή. Έτσι κανόνισα να βγούμε όλοι μαζί το βράδυ για να γιορτάσουμε τα γενέθλια του έρωτα μου. Τα εικοστα πρώτα γενέθλια του Άλεξ.
Έχω σκεφτεί και το δώρο του. Αρχικά σίγουρα θα του πάρω κάτι ίσως σε μπλούζα ή πουκάμισο θα δω άλλα έχω και ένα άλλο δώρο,πιο ιδιαίτερο, ένα δώρο πολλών χρόνων τώρα..
{...}
Με το ζόρι άντεξα να μην πω στον Άλεξ ότι θα πάω. Με ρωτούσε συνέχεια αν συμβαίνει κάτι γιατι η χαρά δεν κρυβόταν από το πρόσωπο μου και εγώ απλά έβρισκα φθηνές δικαιολογίες που αλήθεια δεν ξέρω τι πίστεψε και τι όχι. Ξέρω όμως ότι αύριο θα πετάω για να πάω στο αγοράκι μου που θα γίνει 21ος την Κυριακή.
Έχω ετοιμάσει τα πράγματα μου, είναι όλα έτοιμα και τώρα θα μιλήσω με τον Άλεξ όπως πάντα μιλάμε τέτοια ώρα. Θέλω να τον ρωτήσω κιόλας τι θα κάνει το Σάββατο το βράδυ. Να ξέρω που να πάω τι να κάνω με ποιον θα είναι κτλ.
Ο γνωστός ήχος που ηχεί από το λάπτοπ μου ακούγεται στο δωμάτιο οπότε απαντάω αμέσως στην βιντεοκλήση.
Αλ: μωράκι μου;
Αν:τώρα γύρισες; λέω και του χαμογελάω.
Αλ: Ναι κράτησε λίγο παραπάνω η προπόνηση. Ούτε να ντυθώ πρόλαβα ούτε τίποτα. Έκανα μπάνιο και σε πήρα τηλέφωνο.
Λέει και δείχνει το σώμα του το οποίο είναι ημίγυμνο με μια πετσέτα απλά τριγύρω από την μέση του. Τι μανάρι έχω εγώ για αγόρι..Όντως παιδιά αν μου λέγατε πριν από 4 χρόνια περίπου ότι θα είχα εγώ τέτοιο αγόρι θα γελούσα.
Αλ:Ανδριάνα ζεις ή σε καθήλωσε το υπέροχο σώμα μου; λέει με υφάκι γελώντας στο τέλος.
Αν:λοιπόν άκου καταρχήν είσαι ψωναρα αγοράκι μου..μου ξεφεύγει εδώ ένα γελακι και συνεχίζω..
Αν:Και δεν δεύτερον ότι είναι δικό μου μπορώ να το θαυμάζω και να το κοιτάω όσο θέλω. Λέω χαμογελώντας του επισης με το ίδιο υφάκι που είχε και αυτός πριν λίγο.
Αλ:ουαουυ μαρεσειςς. Λέει και γελάμε μαζί στο τέλος.
{...}
Αλ: Λοιπόν μικρή μου θα σε κλείσω γιατι δεν έχω μπαταρία.
Αν:ενταξη..Λέω και του χαμογελάω.
Αμαννν!παραλίγο να το ξεχάσω!
Αν:Άλεξ;
Αλ:Ναι.
Αν:το Σάββατο το βράδυ τι θα κάνεις;
Αλ:έχω προπόνηση με ένα κορίτσι. Την προετοιμαζω για τους αγώνες, γιατι;
Αν: αα και πόσο θα κρατήσει η προπόνηση;
Αλ:δεν ξέρω επειδή έχω άλλα άτομα πιο πριν θα ξεκινήσουμε αργά άρα υποθέτω επίσης θα τελειώσουμε και αργά.
Μάλιστα τέλεια υπέροχα! Τι κάνουμε τώρα;
Αν:δηλαδή 12 το βράδυ δεν θα έχετε τελειώσει εε;
Αλ:λογικά οχι αγάπη μου γιατι;
Αν:εμμ..μπα όχι τίποτα δεν..Δεν ειναι κάτι.
Αλ: αποκλείεται να με ρωτούσες τόσο για ένα απλό τίποτα.
Τι του λέμε τώρα; σκέψου σκέψου σκέψου σκέψου..
Αν:να..εε απλά ήθελα οταν περάσει 12 να μιλαμε ήδη για να σου πω πρώτη χρονιά πολλά..Λέω και του χαμογελάω.
Βλέπω ότι μου χαμογελάει επίσης οπότε το πίστεψέ.
Είναι πολύ καλή ενταξη..είμαι πάρα πολύ καλή!
Δεν πήρες το Όσκαρ κοπελιά!
Οκ οκκκ οκκ δεν μιλάω άλλο.
Αλ:μωράκι μου γλυκό..πίστεψέ με η πρώτη θα είσαι. Για μένα πάντα η πρώτη θα είσαι. Του χαμογελάω και αφού μου πει και του πω καληνύχτα κλείνουμε την βιντεοκλήση.
YOU ARE READING
I never forget you//Ποτέ δεν σε ξέχασα
Teen FictionΔυο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο ταιριαστοί. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον μέχρι που όλα άλλαξαν. Ξεχνιέται όμως το άτομο με το οποίο ένιωσες αλλιώς; Το άτομο που σου έμαθε τι είναι έρωτας; Έστω και αν δεν το ενιωθε; Τι θα γίνει όταν αυ...