I never forget you//Ποτέ δεν σε ξέχασα

17.Για σένα...

...το απόλυτο μηδέν...

Αλεξης pov:

Α:ζαλίζομαι.
Το κοριτσάκι μου ζαλιζεται. Ο μαλακας φταίει για όλα. Αν δεν έβγαινε μαζί του. Αν...
Παίρνω τηλέφωνο ένα ασθενοφόρο και περιμένω να έρθει.
Αλ:κοριτσάκι μου; Ανδριάνα μου;
Κ:πόσο μαλακας είσαι;
Αλ:με εσένα θα ασχοληθώ άλλη φορά. Εξαφανίσου!
Κ:θα τα πούμε μην ανυσηχεις! Λέει και φεύγει. Στα τσακιδια!
Την χαϊδεύω στο πρόσωπο. Τι έπαθε στα καλά καθούμενα. Έπρεπε να σταματήσω. Μου είπε να φυγουμε όμως ο θυμός μου δεν με άφησε. Ήθελα να τον σκωτωσω αυτήν την στιγμή τον μπάσταρδο!
Αν δεν την είχα πιέσει τόσο πολύ. Αλλά δεν αντέχω να την βλέπω να την ακουμπάει άλλος. Να της μιλάει άλλος. Να βγαίνει έτσι μόνη της με άλλον. Δεν το αντέχω. Θολώνω.
Ακούω σηρινες οπότε λογικά ήρθε το ασθενοφόρο.
Αλ:ήρθαν μικρή μου. Ήρθαν.
Την παίρνω σε στυλ νύφης και προχωράω προς το σταματημένο ασθενοφόρο. Την βάζω απαλά σε ένα φορείο κι την βάζουν μέσα. Τρέχω μέχρι την μηχανή και ακολουθώ το ασθενοφόρο..

Φτάνουμε στο νοσοκομείο κει τρέχω προς το ασθενοφόρο όπου την βγάζουν. Την βάζουν σε ένα δωμάτιο και έρχεται ένας γιατρός να την κοιτάξει. Είμαι απέξω και κοιτάω. Κοιτάω να ξυπνήσει..

Γ:συγγενείς της δεσποινης;
Αλ:αγόρι της. Πείτε μου τι έπαθε;
Γ:η ασθενής πιεστηκε πάρα πολύ. Δεν έπαθε κατι το σοβαρό. Ούτε έπαθε κάποιο τραύμα με την πτώση. Τώρα κοιμάται. Της δώσαμε ένα ηρεμιστικό. Μόλις ξυπνήσει μπορεί να φύγει. Απλά μην την πιέσετε, μην την κάνετε να κουραστεί για τις επόμενες μέρες.
Αλ:για πόσες μέρες;
Γ:για την επόμενη βδομάδα. Τόσες περίπου.
Αλ:ευχαριστώ γιατρέ! Λέω αφήνοντας μου ανάσα ανακούφισης.
Ευτυχώς το κοριτσάκι μου δεν έχει κάτι. Τώρα θα περιμένω να ξυπνήσει και να της μιλήσω. Ελπίζω να θέλει να με ακούσει.
{...}

Καθομαι δίπλα σε μια καρέκλα και περιμένω να ξυπνήσει. Κοιμάται αρκετές ώρες. Έχουν περάσει τρεις ώρες περίπου από την στιγμή που την έφερα.

Η Νικολ δεν πήρε κάποιο τηλέφωνο αλλά λογικά θα πρέπει να την πάρω. Δεν ξέρουμε τι ώρα θα ξυπνήσει.
Την καλώ και περιμένω να το σηκώσει. Στο τρίτο χτύπημα επιτέλους το σηκώνει.
Ν:ελα Αλέξη.
Αλ:Νικόλ;
Ν:έκανες μαλάκια είμαι σίγουρη λεγε.
Αλ:Νικόλ η Ανδριάνα...
Ν:τι έπαθε η κολλητή μου;Λεγε!
Αλ:ελα από το νοσοκομείο και θα σου πω από κοντά τι έγινε. Λέω και το κλείνω. Πάω ξανά μέσα στην Ανδριάνα και κάθομαι στην καρέκλα που κάθομαι εδώ και 3 ώρες..