I never forget you//Ποτέ δεν σε ξέχασα

25. Να με θυμάσαι...

...τα τελευταία μου λόγια...

Πηγα σπίτι. Ανέβηκα πάνω και έκλεισα το κινητό. Σήμερα δεν θα με ενοχλήσει κάνεις. Έστειλα ένα μυνημα στην Νικόλ ότι γύρισαν νωρίτερα που γονείς μου οπότε δεν χρειάζεται να έρθει. Ναι της είπα ψέμματα. Δεν έχω όρεξη τώρα για εξηγήσεις.

Άφησα το κινητό στο γραφείο κιάλια ξάπλωσα στο κρεβάτι μου. Προσπάθησα να ξεχάσω για λίγο. Έστω για λίγα δευτερόλεπτα. Να μην θυμάμαι τίποτα. Να μην νιώθω τίποτα. Να μην με νοιάζει τίποτα. Ούτε καν εκείνος.

Ακουμπαω τον λαιμο μου και πιάνω το κολιέ. Το κολιέ με το άπειρο.
"Η αγάπη μου για σένα.." Αυτό μου είχε πει και είχε αγγίξει το κολιέ που φοράω. Το βγάζω και το πετάω κάτω. Δεν υπάρχει καμία αγάπη για εκείνον. Δεν υπήρξε ποτέ. Και αυτό πονάει. Σωστα; Δεν πονάει όταν ο άνθρωπος που ερωτεύτηκες και έλεγε ότι ήσουν τα πάντα για εκείνον στην πραγματικότητα να μην ήταν τίποτα; Σωστά πονάει..

Άνοιξα το κινητό μου και μπήκα στην συλλογή. Σκέφτομαι κοιτώντας φωτογραφίες μας..Ότι ή αυτός είναι πολύ καλός ηθοποιός ή εγώ πολύ ηλιθια που δεν κατάλαβα τίποτα.
Πείτε μου εσείς αν κάποιος έβλεπε αυτήν την φωτογραφία θα έβλεπε μια ψεύτικη αγάπη;

Εγώ βλέπω δύο εφήβους. Δύο ερωτευμενους εφήβους. Δύο άτομα που δεν τους νοιάζει τι λένε οι άλλοι. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να είναι ο ένας δίπλα στον άλλον.

Στο μυαλό μου έρχονται οι στίχοι από το τραγούδι του Ed Sheeran το 《Photograph》: loving can hurt, loving can hurt sometimes and is the only thing that I know..
Και από ότι ξέρετε το ξέρω αυτό πολύ καλά..

Την θυμάμαι εκείνη την μέρα. Είχα περάσει τόσο ωραία. Ή μάλλον πιο πολύ είχα γελάσει.. Ήμουν εγώ η Νικολ και ο Αλέξης και είχαμε γυρίσει από μια βόλτα..
Flashback:
Ν:φτάσαμε επιτέλους! Κουράστηκα.
Α:δεν ήθελες να φύγεις εξαιτίας του μελαχρινου που ήταν απέναντι με την παρέα του. Λέω και την κοιτάζω πονηρά.
Ν:και εσύ δεν ήθελες να φύγεις επειδή ο ξανθός κολλητός του σου έκανε τα γλυκά ματάκια! Λέει λίγο πιο δυνατά ώστε ο Αλέξης να μπορέσει να τα ακούσει και να ανασηκωθει από την θέση του.
Α:θα σε σκοτώσω. Λέω ψυθιριστα και η Νικολ καταλαβαίνει ότι έκανε μαλάκια.
Αλ:τι εγινε λεει; Σου έκανε τα γλυκά ματάκια! Θα τον σκωτωσω! Λέει και σηκώνεται. Σηκώνομαι και εγώ για να τον πιάσω προσπαθώντας να κρύψω τα γέλια μου.
Α:ελα ρε μωρο μου. Ναι μου έκανε τα γλυκά ματάκια αλλά εγώ δεν τον έβλεπα.
Ν:τι λες ρε μόνο το τηλέφωνο σου δεν του έδωσες!
Α:Νικόλ!
Αλ:Τιιι;!
Ν:συγγνωμη φιλενάδα αλλά μην τον κοροϊδεύεις αφού σου άρεσε.
Αλ:έννοια σου και δεν θα μπορέσει να της κάνει ξανά τα γλυκά μάτια γιατί δεν θα έχει!
Α:αγοράκι μου εγώ έχω μάτια μόνο για σένα για κανέναν άλλον. Λέω και βάζω το πρόσωπο του ανάμεσα στα χέρια μου.
Ν:ελα φωτογραφία! Λέει και φωνάζει και εγώ αμέσως πάω να πάρω την πόζα μου αλλά ο Αλέξης γυρίζει ξαφνιασμενος.
Α:ελα ρε μωρο μου το χάλασες! ..
End of flashback