...ετοιμάσει τα παιδιά...
Αλεξης pov:
Ολα είναι ένταξη. Τα μισά τουλάχιστον. Η μάνα μου είναι με την Μαρία στην Αμερική και έχει κάνει ήδη την εγχείρηση. Όλα πήγαν καλά. Με την Ανδριάνα έπρεπε να το είχα κόψει εδώ και καιρό αλλά τον παρακαλεσα τον μαλακά να με αφήσει μέχρι τα γενέθλια της. Να ειμαι μαζί της εκείνη την μέρα και το πρωί θα γίνουν όλα όπως τα συμφώνησα. Όσο σκέφτομαι τι έκανα..Δεν έπρεπε να κάνω καμιά συμφωνία. Μπορούσα να βρω μια λύση. Αν δεν τα χρειαζόμουν σύντομα θα ήταν όλα μια χαρά.
Έχω κανονίσει τα πάντα να είναι τέλεια εκείνη την μέρα. Να είναι η καλύτερη μέρα που πέρασε μαζί μου. Γιατί ξέρω ότι η επόμενη θα την πονέσει. Όπως θα πονέσει και μένα άλλωστε.
Ακούω το κινητό μου να χτυπάει. Το σηκώνω χωρίς να δω το όνομα.
Αλ:ποιος;
?:Τι λέει; τελείωσες με την γκομενα σου;
Αλ:σου είπα σε 3 μέρες θα έχουν τελειώσει όλα. Μην ανυσηχεις δεν θα την πειράξω ξανά την κόρη σου.
Γ:Το καλό που σου θέλω. Κάναμε μια συμφωνία και εγώ δεν τις χαλάω. Μόνο αν το γουστάρω εγώ.
Αλ:μην ανυσηχεις παλιό μαλακα. Θα μείνω μακριά της.
Γ:αν δεν μείνεις..Δύο άτομα που αγαπάς θα πονέσουν πολύ για χάρη σου. Μου λέει και γελάει. Γελάει ο παπαρας!
Αλ: το ένα άτομο θα είναι μαζί μου έτσι και αλλιώς. Το άλλο όμως..τόλμησε να την πειράξεις και θα δεις τι θα πάθεις εσύ μετά.
Γ:κόρη μου είναι..Ότι θέλω την κάνω! 3 μέρες μετά θα έρθει το τέλος της. Και πίστεψε με θα το κάνω να φανεί ατύχημα. Ακούγονται γέλια και πριν προλάβω να του απαντήσω το κλείνει.Μπορούσα να πάω και να του φυτέψω μια σφαίρα στο κεφάλι. Αλλά το κάνω για εκείνη. Δεν θέλω να έχει μπλεξίματα. Αυτές θα είναι οι 3 τελευταίες μέρες που θα είναι μαζί μου. Που θα θέλει να είναι μαζί μου. Που θα χαμογελάει γιατί μετά θα την πονέσω. Πιο πολύ θα την πονέσουν αυτά που θα της πω. Θα της πω την αλήθεια αλλά όχι ολόκληρη.
Να ξέρει ένα μέρος της. Να ξέρει γιατί το έκανα. Αλλά δεν θα καταλάβει ότι το εκανα για την μάνα μου. Γιατί της είχα ορκιστεί ότι θα κάνω τα πάντα για να γίνει καλά. Θυμάμαι όμως και τον όρκο που έδωσα στην μικρή μου..που δυστηχως δεν μπορώ να τον κρατήσω.
Χτυπάει για άλλη μια φορά το κινητό μου και πριν το σηκωσω βλέπω το όνομα πρώτα.
Αλ:ελα φιλαράκι. Όλα καλά με αυτά που κανονίσαμε;
Αρ:φιλαράκι είναι όλα έτοιμα. Το μαγαζί θα είναι κλεισμένο μόνο για μας και τώρα πάμε με την Νικόλ να πάρουμε τα πράγματα.
Αλ:ωραία αύριο θα τα ετοιμάσουμε και μεθαύριο θα μπουν όλα στην θέση τους. Ωραία ευχαριστώ φίλε μου.
Λέω και το κλείνω. Τώρα πρέπει να πάω να πάρω το δώρο της που ξερω ακριβως πιο ειναι και μετά να πάω σε εκείνη. Της έχω ετοιμάσει κάτι και θέλω να της το δείξω. Αυτό θα μείνει πάντα όπως η αγάπη μου για εκείνη. Γιατί όλα θα είναι ψέματα. Θέλω να περάσω τις τελευταίες μου μέρες μαζί της όσο πιο πολύ γίνεται.
YOU ARE READING
I never forget you//Ποτέ δεν σε ξέχασα
Teen FictionΔυο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο ταιριαστοί. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον μέχρι που όλα άλλαξαν. Ξεχνιέται όμως το άτομο με το οποίο ένιωσες αλλιώς; Το άτομο που σου έμαθε τι είναι έρωτας; Έστω και αν δεν το ενιωθε; Τι θα γίνει όταν αυ...