I never forget you//Ποτέ δεν σε ξέχασα

14.Στοιχημα...

...ουτε στον εαυτό μου...

Α:ωραία τώρα που είμαι μια χαρά και όλα είναι ένταξη το ξεχνάμε και κάνουμε ότι κάναμε όταν βγαιναμε.
Ν:όχι κοριτσάκι μου τόσο γρήγορα. Εσύ κάθε φορά που βγαιναμε επινες και καμιά μπυριτσα. Τώρα ούτε μισή γουλιά.
Α:και γιατί;
Ν:γιατί μόλις βγήκες. Δεν κάνει!
Α:ελα ρε Νικόλ. Αφού ξέρω πως θα σε πείσω γιατί το παίζεις δύσκολη;
Αλ:και εμένα πως θα με πείσεις; λέει με ύφος νικητή. Σωστα αυτόν πως θα τον πείσω. Κάθομαι στο παγκάκι και τους κοιτάω.
Αλ:μπράβο. Λέει και γελάει.
{...}
Μιλάμε όπως μιλούσαμε πριν το ατύχημα. Όλα μια χαρά και όλα ωραία. Καθόμαστε τραγουδάμε με τα κορίτσια,τα αγόρια μας κοροϊδεύουν αυτά που γίνονται συνήθως.
Βλέπω να έρχεται ένας Ορφεας χαμογελώντας και τον Αλέξη να προσπαθεί να μην του ορμηξει πριν καν έρθει προς τα εμάς αφού από εδώ έρχεται. Και πλησιάζει..
Ο:που ήσουν μωρο μου τόσο καιρό;
Λέει και με αγκαλιάζει αλλά βγαίνω γρήγορα από εκεί.
Α:πάντως κάπου μακριά σου και πάρε τα κουλά σου μην στα κόψω. Λέω σοβαρή και κάθομαι.
Ο:ελα μωρο μου αφού τα παιδιά το ξέρουν ότι με γουστάρεις. Εσύ το είπες την προηγούμενη φορά. Λέει και ακουμπάει το μάγουλο μου.
Α:Καταρχήν είπα ξειπα και δεύτερον σε ευχαριστώ πολύ που με βοήθησες.
Ο:σε τι σε βοήθησα;
Α:σε κάτι που ήθελα να κάνω. Αντε μου στο διαολο τώρα!
Ο:καλά..Δεν τελειώσαμε.
Αυτό το δεν τελειώσαμε έκανε τον Αλέξη να σηκωθεί θυμωμένος που έπριν χαμογελουσε που του μιλούσα έτσι για να ορμηξει στον Ορφέα αλλά αυτός για καλή του τύχη είχε ήδη απομακρυνθεί πολύ όχι τόσο όμως που αν έτρεχε ο Αλέξης δεν θα τον έφτανε.
Αλ:τι εννοούσε τώρα το μπάσταρδο;!
Α:ηρέμησε τίποτα.
Αλ:τι τίποτα ρε Ανδριάνα;! Είδες τι είπε;
Α:όλο λόγια είναι παρατα τον. Λέω αρκετά χαλαρή και ακουμπαω την πλάτη μου πίσω.

Μετά από αρκετές ώρες φύγαμε. Με άφησαν τα παιδιά σπίτι, σιγά μην με άφηναν να πάω μόνη μου, και μετά έφυγαν και εκείνοι για το σπίτι τους.

Μπήκα μέσα και αφού είπα στους γονείς μου ότι θυμήθηκα άρχισαν να φωνάζουν από την χαρά τους. Κομμάτια ήταν και οι δύο τους αλλά ο μπαμπάς δεν ήθελε να το δείξει.

Ξάπλωσα στο κρεβατάκι μου που μου είχε λείψει τόσο πολύ.
Ο Αλέξης σήμερα ήταν κάπως. Περίεργος. Νομίζω προσπαθούσε να μας πει ή να μου πει κάτι άλλα το έπαιρνε πίσω. Δεν ξέρω...
Σηκώθηκα για να βάλω τις πυτζάμες μου και ξαναξαπλωσα κλείνοντας τα μάτια μου αυτήν την φορά...

Αλεξης pov:

Ηθελα να της πω πολλά πράγματα. Ήθελα να ξέρει. Αλλά δεν μπορώ. Όχι ακόμα. Πως θα της το πω; Θα μαζέψω κάποια ακόμα στοιχεία. Υπάρχουν κάποια άτομα που μου χρωστάνε πολλά οπότε θα με βοηθήσουν σίγουρα. Ο ένας ήδη βρήκε όλα τα χαρτιά που χρειάζομαι για να δείξω τι άνθρωπος είναι αυτός. Τώρα μένει να αποδείξω ότι αυτός έβαλε αυτόν τον μαλακά να την χτυπήσει. Μετά θα τα μαθουν όλα όλοι. Εγώ τα ξέρω ήδη. Υπάρχει αυτός ο μαλακας στο παρελθόν μου δυστυχώς. Θα πήγαινα να της πω ολα όσα ξέρω αλλά θα με πιστευε; οπότε καλύτερα έτσι με αποδείξεις.
Μετά θα ζήσουμε την ζωή μας μαζί. Λίγο χρόνο ακόμα χρειάζομαι και όλα θα είναι ένταξη μετά. Την αγαπάω και θα της το πω. Της το έχω πει αλλά μπορεί να μην το παίρνει στα σοβαρά. Το ξέρω όμως πως και αυτήν μαγαπαει. Το ξέρω πως αυτό με τον Ορφέα ήταν για μένα. Αλλά αυτός δεν λέει να καταλάβει ότι δεν γουστάρει. Ας τολμήσει να την πειράξει όμως..
Την πήγαμε σπίτι με τα παιδιά και φύγαμε και εμείς. Εγώ γύρισα στο πάρκο γιατί εκεί είχα αφήσει την μηχανή. Ανάβω την μηχανή και φεύγω και εγώ. Έφτασα σπίτι και ξάπλωσα λίγο στον καναπέ να δω λίγη τηλεόραση...