...Το νιώθω...
Δεν έφυγα όλο το βράδυ ούτε για ένα λεπτό. Περιμένω εδώ. Ξημερώματα τελείωσε το χειρουργειο. Την έχουν στην εντατική. Λένε είναι πολύ κρίσιμα τώρα. Είμαστε όλοι από έξω και περιμένουμε. Ένα σημάδι ότι μας ακούει, μας καταλαβαίνει, ότι είναι καλά. Να ξυπνήσει αλλά ακόμα τίποτα. Ξέρω όμως ότι και μια εβδομάδα να περάσει, 2 εβδομάδες, ένας μήνας ξέρω ότι θα ξυπνήσει. Είναι δυνατό το κορίτσι μου. Δεν θα γλιτώσουμε τόσο εύκολα με την καλή έννοια πάντα.
Οι γιατροί λένε να περιμένουμε. Τώρα είναι στο χέρι της να ξυπνήσει.Το μυαλό μου όμως σκέφτεται και τον μαλακά που την χτύπησε. Και ξέρω πως έγινε επίτηδες. Σήμερα θα μιλήσω και με τον γιατρό. Χτες δεν μπορούσε οπότε θα πάω σήμερα. Ήθελε να μου πει για το εξιτήριο αλλά κατάλαβα ότι δεν θέλει αυτό.
Κοιτάω λίγο από την τζαμαρία την Ανδριάνα. Πάντα το κάνω αυτό. Βλέπω αν ξύπνησε, αν κουνήθηκε ή έστω αν κούνησε το δάχτυλο της. Κάτι..
Είμαι έξω από την πόρτα του γιατρού. Χτυπάω και ευτυχώς για μένα είναι εκεί.
Γ:ήρθες Συγγνώμη για εχτές.
Αλ:όχι εγώ Συγγνώμη για την συμπεριφορά μου.
Γ:σε καταλαβαίνω μην ανυσηχεις. Κάθισε.
Κάθομαι και μπαίνω κατευθείαν στην συζήτηση.
Αλ:ξέρω πως δεν θέλετε να μου πείτε για το εξιτήριο.
Γ:σωστά. Δεν θέλω να σου πω για το εξιτήριο. Πεσμου λίγο πως χτύπησε η Ανδριάνα.
Γιατί ρωτάει κάτι τέτοιο; Νομίζει και αυτός το ίδιο με μένα; Τότε δεν το σκέφτομαι μόνο εγώ..
Αλ:έτρεχε και πήγε να περάσει τον δρόμο και την χτύπησε ένας αμάξι. Το οποίο να σας πω την αλήθεια δεν σταμάτησε. Δεν ρώτησε καν. Έφυγε πριν δω ποιος ήταν μέσα.
Γ:το φαντάστηκα αγόρι μου. Νομίζω πως όλο αυτό έγινε επίτηδες. Και μάλιστα αυτός που την χτύπησε ή αυτός που τον έβαλε κάποιος άλλος να την χτυπήσει ήξερε και πολύ καλά που να την χτυπήσει για να υπάρχει πρόβλημα αργότερα. Όχι όμως να την σκωτωσει. Έχουν συμβεί και άλλα τέτοια περιστατικά όμως όλοι όσοι έχουν έρθει σε αυτήν την κατάσταση έχουν πάθει κάποιο ελαφρύ τραύμα και την επόμενη μέρα παίρνουν εξιτήριο. Με αυτά που μου είπατε όταν ήρθατε και με αυτά που είδα.. Είμαι 98% σίγουρος ότι δεν είναι ατύχημα.
Αλ:γιατρέ και εγώ τις ίδιες υποψίες έχω. Και πολύ απλά αν δεν ήθελε να την χτυπήσει θα σταματούσε.
Γ:πρέπει να πας στην αστυνομία.
Αλ:όχι όχι! Ξέρω εγώ τι θα κάνω. Αν δεν είναι ατύχημα ξέρω ποιος ήθελε να την χτυπήσει και για ποιον λόγο.
Ευχαριστώ γιατρέ. Λέω και σηκώνομαι και δίνω το χέρι μου.
Γ:την δουλειά μου κάνω.
Αλ:γιατρέ; μια τελευταία ερώτηση. Μπορούμε να την δούμε;
Γ:είναι ευαίσθητος ο οργανισμός της. Σήμερα ένα άτομο μπορεί. Αύριο το ίδιο. Αυτό θα γίνεται αυτήν την εβδομάδα. Εκτός και αν ξυπνήσει φυσικά.
Αλ:ευχαριστώ γιατρέ.
Λέω και βγαίνω έξω από το γραφείο.
YOU ARE READING
I never forget you//Ποτέ δεν σε ξέχασα
Teen FictionΔυο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο ταιριαστοί. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον μέχρι που όλα άλλαξαν. Ξεχνιέται όμως το άτομο με το οποίο ένιωσες αλλιώς; Το άτομο που σου έμαθε τι είναι έρωτας; Έστω και αν δεν το ενιωθε; Τι θα γίνει όταν αυ...