I never forget you//Ποτέ δεν σε ξέχασα

46. Feeling complete...

...Fingers crossed να έρθει...

Next day και άλλη μια κλασική καθημερινή μέρα. Σηκώθηκα και έκανα ότι κάνω πάντα. Έφαγα κάτι, μίλησα ένα τέταρτο με τον Άλεξ επειδή έπρεπε να φύγει και έτσι άρχισα να ετοιμάζομαι και εγώ γιατί θα πάω στο περιοδικό. Θα φωτογραφίσω κάτι μοντέλα για το επόμενο τεύχος και είπανε εμένα.

Δεν μπορώ να κρύψω ότι βαριέμαι πάρα πολύ να πάω τώρα. Ήθελα να κοιμηθώ λίγο ακόμα αλλά τι να κάνουμε.

Έτσι έβαλα ένα μαύρο τζιν με μια άσπρη απλή μπλούζα από πάνω το μαύρο μου τζάκετ γυαλιά ηλίου γιατί έχει αρκετό ήλιο σήμερα και την καλή μου επαγγελματική κάμερα μου και έφυγα.

Βρήκα την Έλενα στον δρόμο και έτσι πήγαμε μαζί μέχρι εκεί. Όλοι ήταν στην ώρα τους οπότε ξεκινήσαμε σχετικά γρήγορα την φωτογράφιση. Καλύτερα γιατί θα τελειώσουμε και πιο γρήγορα. Θέλω να πάω σπίτι να πάρω τον Άλεξ τηλέφωνο γιατί θα ξέρει αν θα μπορεί να έρθει. Αν έρθει τελικά δεν ξέρω αλήθεια τι θα κάνω.. Θα μετράω μέρες, λεπτά, δευτερόλεπτα αντίστροφα; Τι θα κάνω μέχρι να έρθει η Κυριακή; Ούτε εγώ δεν ξέρω..

{...}

Ελ: σου το έχω αφήσει στο γραφείο σου. Λέει η Έλενα καθώς μου λέει που έχει αφήσει την μνήμη της άλλης κάμερας που έχω σπίτι.
Αν:οκκ θα πάω να την πάρω εγώ αν είναι. Ωραία δουλειά people! Λέω και χαμογελάω σε όλα τα παιδιά που δούλεψαν για την σημερινή φωτογράφιση.

Μπαίνω στο γραφείο μου και παίρνω την μνήμη και την βάζω στην τσάντα μου προσεχτικά.
Π: δεν σε περίμενα εδώ. Λέει και μπαίνει στο γραφείο μου και έρχεται προς το μέρος μου.
Αν: είπα να περάσεις και δεν το ξέρω; λέω και τον κοιτάω.
Π: Συγγνώμη δεν ήξερα ότι έπρεπε να χτυπήσω.
Αν: γραφείο είναι εδώ ξέρεις δεν μπαίνουμε με το έτσι θέλω. Βγες έξω
τώρα. Του λέω και συνεχίζω να φτιάχνω λίγο τα πράγματα στην τσάντα μου για να έχω λίγο τον έλεγχο γιατί ξέρετε τώρα τσάντα γυναίκας = χαμός.
Π: τώρα ήρθα τώρα να φύγω; Ήθελα να σε δω.
Αν: εγώ πάλι δεν ήθελα γιαυτό έξω. Λέω και του χαμογελάω στραβά.
Π:είσαι λίγο κακια μαζί μου;
Αν: μπορώ να γίνω και πιο πολύ αν θες γιαυτό είπα έξω από το γραφείο μου τώρα! Και στον πληθυντικό θα μου μιλάς.
Π:και αυτό γιατί;
Αν:γιατί δεν γουστάρω σχέσεις μαζί σου.
Π:Μάλιστα κυρία Ανδριάνα. Λέει με ένα υφακι. Πότε θα του το κόψω εγώ αυτό το υφάκι ήθελα να ξέρα;..
Αν:ωραία τώρα μπορείς να φύγεις.
Π:θέλετε να φύγω; λέει καθώς τώρα έχει έρθει πολύ κοντά και αγγίζει ελαφρά το χέρι μου.
Αν:έχεις φύγει ήδη..Λέω καθώς τον κοιτάω στα μάτια.
Π:καλά να ξέρετε πάντως πως μια μέρα δεν θα μιλάμε απλά στον ενικό. Λέει όλο υπονοούμενο και φεύγει με ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη του.
Με αυτό το όνειρο θα κοιμάται λέω εγώ..
Πήρα ότι χρειαζόμουν και έφυγα από εκεί...
{...}