4.Bölüm

105 30 2
                                    

Multi : Demir

(Arkadaşlar gözü mavi gibi görünebilir ama siz yeşil olarak düşünün. )

Sabah alarmımı saat 5.45 e ayarladım. Annem altıda kalkıyordu ve benim ondan önce kimseye görünmeden evden çıkmam lazım. Ece uyanınca çığlığı basar. Annem ve babamın kulak sagligindan suphelendim şuan.
Neyse bu çocuğu yapmadan önce düşünselermis.

Hemen sessiz bir şekilde rutin işlerimi yaptım. Okul formasını da giydikten sonra odamdan çıktım. Birazdan annem uyanır. Hemen çantamı aldım ayakkabılarımı da giyip evden çıktım.

Da ben şimdi nereye gidicem sabah sabah. Bak bunu hiç düşünmemiştim.
Sahile inip biraz yuruyim bari. İyi olur.

......

Sahile vardığımda pek kimse yoktu. Ben de yavaş yavaş yürümeye başladım. İlerde bir simitçi gördüm. Kahvaltı da yapmadım. Karnım aç.

Simitçi ye doğru ilerleyip bir simit aldım. Yavaş yavaş simidimi yiye yiye ilerlemeye başladım. Hava bugün çok güzeldi. Denize yakın taraftan yürüyordum.

Tam adımimi atiyordum ki ayagimi basacagim yerden kocaman bir böcek gördüm.

Anam böcek.

Böceklerden çok korkarım. Kendimi yana doğru attım. Birden bir şeye çarpıp yere düştüm.

Ne olduğuna baktigimda

Oha Maviş. Ben şok ben iptal. O da beni gördüğüne şaşırmış olmali ki bir müddet öylece bakakaldi. Bu arada ben hala yerdeyim. Mal mal oturuyom.

"Aslı "

Deyip yanima çömeldi.

"İyi misin"

Olumlu anlamda başımı salladım. Çocukta şaşkın tabi. Beni her gördüğünde yerdeyim anasını satiyim. Böyle iş mi olur.

Sonra dogrulup kalkmam için bana elini uzattı. Ben şaşkın şaşkın eline baktım. Bu aralar fazla şaşırıyorum.

Saskinligima bir son verip elini tutup ayağa kalktım. Üstüne incelediğimde sporcu atleti ve bir şort vardı. Anlaşılan koşu yapıyordu. Ben de ise okul forması ne kadar uyumluyuz öyle değil mi.

"Ne yapıyorsun burda. "

Diye sordu. Ben de

"Öyle yürüyordum. Sen "

"Ben de sabah kosumu yapıyorum. "

"Her sabah yapar mısın böyle "

Dedim merakına yenik düşerek. Onu az çok tanıyordum ana daha fazla tanımak istiyordum. O ise benim hakkımda bir şey bilmiyor. Ne kadar üzücü.

Olumlu anlamda kafasini salladı.

"Burdan okula mi gidiceksin"

Diye sordu.

"Evet. "

Dedim sadece.

"İstersen beraber gidelim ama benim önce eve uğrayıp üstümü değiştirmem lazım.  "

"Olur "

Dedim heyecanimi bastırarak. Fazla da hevesli gorunmemek lazım. 

"Gel o zaman "

Deyip ilerlemeye başladı. Ben de arkasından.  Arabasının yanına gidiyoruz herhalde.

Bir kaç dakika ilerledikten sonra bir motorun önünde durduk. Ama araba falan yoktu. Motorun yanına gidip kaskın birini bana uzattı.

MAVİŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin